(ต่อจากกระทู้เเรกที่เราเขียนค่ะ)
คือหลังจากที่เราไม่คุยกับเพื่อนเเฟนเลย ตอนนี้เเฟนเราก็เอาเพื่อนมาบ้านอีกเเล้วค่ะ ไปเล่นสนุ๊คก็ตามไป เช้ามาก็ทักมาหาเเฟนเราว่าไปเล่นสนุ๊ค พอไปเราก็บอกเเฟนเเล้วค่ะว่าเดี๋ยวมันก็ตามมาอีก เเฟนเราก็บอกว่า ไม่ตามหรอก พอไปเล่นเสดเเล้ว มันก็ตามเเฟนเรามาบ้าน เเฟนเราก็ไม่ได้ขัดอะไรนะคะ เราเลยบอกเเฟนว่า ไปนั่งกันข้างนอกได้มั้ย รำคาญเสียงมัน เเต่จริงๆเเล้วเราไม่โอเครเลยค่ะ พอถึงบ้านเเฟน เเฟนก็ขับรถไปที่โรงรถข้างบ้าน เราก็บอกเเฟนว่า ไม่จอดหน้าประตูบ้าน เค้าไม่อยากมาตรงนี้ เเฟนเราก็บอกว่า ไม่อยากมาก็ไปอยู่บ้านดิ่(เขาหมายถึง ไล่เรากลับบ้านเราหรอคะ)
คือเราเริ่มไม่โอเครเเล้วค่ะ เราตัดสินใจใว้ว่าถ้าเขาเข้าข้างเพื่อนเขาเเบบนี้เราก็คงจะไม่อยู่ คือเราไม่โอเครเเต่ก็ไม่อยากพูด เพราะพูดไปเเฟนเราก็ไม่เข้าใจเรา โกรธเราที่ไปว่าเพื่อนเขา อึดอัดมากเลยค่ะ
คิดยังไงกับเเฟนที่เข้าข้างเพื่อนตัวเอง
คือหลังจากที่เราไม่คุยกับเพื่อนเเฟนเลย ตอนนี้เเฟนเราก็เอาเพื่อนมาบ้านอีกเเล้วค่ะ ไปเล่นสนุ๊คก็ตามไป เช้ามาก็ทักมาหาเเฟนเราว่าไปเล่นสนุ๊ค พอไปเราก็บอกเเฟนเเล้วค่ะว่าเดี๋ยวมันก็ตามมาอีก เเฟนเราก็บอกว่า ไม่ตามหรอก พอไปเล่นเสดเเล้ว มันก็ตามเเฟนเรามาบ้าน เเฟนเราก็ไม่ได้ขัดอะไรนะคะ เราเลยบอกเเฟนว่า ไปนั่งกันข้างนอกได้มั้ย รำคาญเสียงมัน เเต่จริงๆเเล้วเราไม่โอเครเลยค่ะ พอถึงบ้านเเฟน เเฟนก็ขับรถไปที่โรงรถข้างบ้าน เราก็บอกเเฟนว่า ไม่จอดหน้าประตูบ้าน เค้าไม่อยากมาตรงนี้ เเฟนเราก็บอกว่า ไม่อยากมาก็ไปอยู่บ้านดิ่(เขาหมายถึง ไล่เรากลับบ้านเราหรอคะ)
คือเราเริ่มไม่โอเครเเล้วค่ะ เราตัดสินใจใว้ว่าถ้าเขาเข้าข้างเพื่อนเขาเเบบนี้เราก็คงจะไม่อยู่ คือเราไม่โอเครเเต่ก็ไม่อยากพูด เพราะพูดไปเเฟนเราก็ไม่เข้าใจเรา โกรธเราที่ไปว่าเพื่อนเขา อึดอัดมากเลยค่ะ