ประสบการณ์ที่จำไม่ลืม (อุทาหรณ์สอนใจ)
สวัสดีค่ะ ในช่วงที่ผ่านมาเราได้มีประสบการณ์สุ่มเสี่ยงเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ไม่พร้อม วันนี้เลยอยากจะมาเเชร์ประสบการณ์เป็นอุทาหรณ์ให้กับเพื่อนๆ ก่อนที่เราจะเล่า เราขอน้อมรับความผิดนี้ไว้ เรารู้เเล้วว่าสิ่งที่ทำลงไปมันเเย่มากๆ เรารู้สึกผิดต่อตัวเอง เเละคนรอบตัวที่รักเรามากๆไม่ว่าจะเป็นพ่อ เเม่ พี่ ทุกๆคน เรารู้สึกผิดมากๆจริงๆค่ะ เราขอสัญญาว่า ต่อจากนี้เราจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์เเบบนี้ขึ้นอีก
ขอเริ่มเลยนะคะ เรากับเเฟนคบกันมาสักพัก เเล้ววันนั้นเป็นวันที่เราได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ก็ได้มีอะไรกัน หลังจากวันนั้นเมื่อถึงวันเเจ้งเตือนของเเอพ ประจำเดือนเรากลับยังไม่มา จริงๆวันนั้นก็ยังไม่ได้กระวนกระวายมากเท่าไหร่ เพราะคิดว่ายังไงก็คงเลทได้ไม่เกินสัก2-3วัน เเต่พอเวลาผ่านไปจริงๆก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเริ่มเครียด พยายามเสิร์ชหานู่นนี่ อ่านกระทู้ไปเรื่อย เราเริ่มกังวลว่าเราอาจจะเสี่ยงตั้งครรภ์ เราเริ่มปรึกษากันกับเเฟน ต่างคนต่างเครียด ฟุ้งซ่าน เสิร์ชนู่นนี่หาข้อมูล จนเวลาผ่านไป 5 วันจากวันที่ประจำเดือนจะต้องมา ประจำเดือนก็ยังไม่มา (เราไม่ได้มีอาการอื่นๆเลยนะ นอกจากประจำเดือนไม่มา) เราเลยตัดสินใจเเล้วว่า วันพรุ่งนี้เราจะไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาลองตรวจ (เป็นเวลา6 วันจากวันที่ประจำเดือนจะต้องมา เเละเป็นเวลา 13 วัน จากวันนั้น จากการที่เราหาข้อมูลมานี่ถือว่าเป็นช่วงที่สามารถเริ่มตรวจได้เเล้ว) ช่วงนั้นเรากับเเฟนเครียดมากๆ วันๆไม่เป็นอันทำอะไร มันกังวลไปหมด เเต่เเล้วจู่ๆคืนนั้น ตอนที่เราปัสสาวะออกมามันมีเหมือนเลือดคล้ายๆตอนประจำเดือนใกล้จะหมดหยดออกมาด้วย ประมาณ2 หยด เราดีใจมากๆๆ ก็เลยลองใส่ผ้าอนามัยเผื่อไว้ กันไว้ก่อน เเต่เวลาผ่านไปผ้าอนามัยก็ยังขาว สะอาดเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเริ่มกลับมากังวลอีกครั้งก็เลยเสิร์ชหาข้อมูล เเล้วก็ไปเจอกับเลือดล้างหน้าเด็ก เราก็หาอ่านไปเรื่อย เริ่มเครียดอีกครั้ง เรากลัวไปหมด เพราะครั้งนี้มันดูเหมือนกับที่คนในกระทู้เขียนเอาไว้มากๆ ช่วงดึกๆ เราลุกมาเข้าห้องน้ำเราก็เห็นว่ามีเลือดสีเเดงๆคล้ายๆเวลาเป็นประจำเดือน เเต่ปริมาณไม่ได้เยอะเท่าไหร่ความรู้สึกมันก็ยังบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไง คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลย กังวลไปหมด อีกใจนึงก็เครียด กลัวจะเป็นเลือดล้างหน้าเด็ก อย่างที่เขาบอกกันจริงๆ เเต่อีกใจนึงก็กลับดีใจ ว่าเลือดที่ออกมาอาจจะเป็นเลือดประจำเดือนหรือเปล่า (เหตุผลที่มาน้อย อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้เราค่อนข้างเครียด + กังวล +กินอาหารไม่เป็นเวลาด้วยหรือเปล่า ไม่เเน่ใจ เเต่เราก็คิดเข้าข้างตัวเองไปอย่างนั้น) เเต่สุดท้ายเช้าวันถัดมา เราก็มีประจำเดือนจริงๆ เราดีใจมาก ความรู้สึกมันดีใจ มันบอกไม่ถูก เเฟนเราก็ดีใจดีใจมากๆจนต้องขอตัวไปกรี๊ด55555 เล่าตอนนี้มันก็อาจจะขำ เเต่ตลอดเวลาตอนนั้นที่ผ่านมามันเครียดมากๆ เราต้องอยู่กับความเครียด ความกดดันเเบบนั้นเกือบอาทิตย์
ใส่ข้อความ
เราขอขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ เราอยากมาเเชร์ประสบการณ์นี้เพื่อให้เป็นอุทาหรณ์สอนใจ อย่าคิดทำอะไรที่มันสุ่มเสี่ยงเเบบนี้ เราผ่านจุดนั้นมาเเล้ว เราขอบอกเลยว่ามันเป็นจุดที่ยากที่จะผ่านไปที่สุดเเล้วสำหรับอายุเท่าเราที่ยังไม่พร้อมจะรับผิดชอบชีวิตใคร มันมีหลายๆความรู้สึกเกิดขึ้น ทั้งเครียด ทั้งกังวล กลัวเสียอนาคตกลัวทุกอย่าง เราขอเตือนเพื่อนๆหรือใครก็ตาม ที่กำลังอยู่ในวัยเรียน หรือวัยที่ไม่พร้อมจะดูเเลชีวิตใคร อย่าหาทำอะไรเเบบนี้เลยค่ะ อย่าทำให้ตัวเองเเละคนรอบข้างผิดหวังเลยนะคะ มันเป็นจุดที่เเย่ที่สุดจริงๆ อ่านมาถึงตรงนี้เราก็ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท มีสติเเละรู้จักกลัวในการกระทำของตัวเอง เพราะทุกๆครั้งที่เราเกิดความกลัว เราจะไม่ประมาท เเละมีสติมากขึ้นค่ะ เราหวังว่าการเเชร์ประสบการณ์ครั้งนี้ของเรา จะสามารถเตือนสติเเละสามารถเป็นอุทาหรณ์สอนใจให้กับเพื่อนๆได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
อย่าทำ! ถ้ายังไม่พร้อมจะรับผิดชอบชีวิตใคร (อุทาหรณ์)
สวัสดีค่ะ ในช่วงที่ผ่านมาเราได้มีประสบการณ์สุ่มเสี่ยงเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ไม่พร้อม วันนี้เลยอยากจะมาเเชร์ประสบการณ์เป็นอุทาหรณ์ให้กับเพื่อนๆ ก่อนที่เราจะเล่า เราขอน้อมรับความผิดนี้ไว้ เรารู้เเล้วว่าสิ่งที่ทำลงไปมันเเย่มากๆ เรารู้สึกผิดต่อตัวเอง เเละคนรอบตัวที่รักเรามากๆไม่ว่าจะเป็นพ่อ เเม่ พี่ ทุกๆคน เรารู้สึกผิดมากๆจริงๆค่ะ เราขอสัญญาว่า ต่อจากนี้เราจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์เเบบนี้ขึ้นอีก
ขอเริ่มเลยนะคะ เรากับเเฟนคบกันมาสักพัก เเล้ววันนั้นเป็นวันที่เราได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ก็ได้มีอะไรกัน หลังจากวันนั้นเมื่อถึงวันเเจ้งเตือนของเเอพ ประจำเดือนเรากลับยังไม่มา จริงๆวันนั้นก็ยังไม่ได้กระวนกระวายมากเท่าไหร่ เพราะคิดว่ายังไงก็คงเลทได้ไม่เกินสัก2-3วัน เเต่พอเวลาผ่านไปจริงๆก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเริ่มเครียด พยายามเสิร์ชหานู่นนี่ อ่านกระทู้ไปเรื่อย เราเริ่มกังวลว่าเราอาจจะเสี่ยงตั้งครรภ์ เราเริ่มปรึกษากันกับเเฟน ต่างคนต่างเครียด ฟุ้งซ่าน เสิร์ชนู่นนี่หาข้อมูล จนเวลาผ่านไป 5 วันจากวันที่ประจำเดือนจะต้องมา ประจำเดือนก็ยังไม่มา (เราไม่ได้มีอาการอื่นๆเลยนะ นอกจากประจำเดือนไม่มา) เราเลยตัดสินใจเเล้วว่า วันพรุ่งนี้เราจะไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาลองตรวจ (เป็นเวลา6 วันจากวันที่ประจำเดือนจะต้องมา เเละเป็นเวลา 13 วัน จากวันนั้น จากการที่เราหาข้อมูลมานี่ถือว่าเป็นช่วงที่สามารถเริ่มตรวจได้เเล้ว) ช่วงนั้นเรากับเเฟนเครียดมากๆ วันๆไม่เป็นอันทำอะไร มันกังวลไปหมด เเต่เเล้วจู่ๆคืนนั้น ตอนที่เราปัสสาวะออกมามันมีเหมือนเลือดคล้ายๆตอนประจำเดือนใกล้จะหมดหยดออกมาด้วย ประมาณ2 หยด เราดีใจมากๆๆ ก็เลยลองใส่ผ้าอนามัยเผื่อไว้ กันไว้ก่อน เเต่เวลาผ่านไปผ้าอนามัยก็ยังขาว สะอาดเหมือนเดิม ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราเริ่มกลับมากังวลอีกครั้งก็เลยเสิร์ชหาข้อมูล เเล้วก็ไปเจอกับเลือดล้างหน้าเด็ก เราก็หาอ่านไปเรื่อย เริ่มเครียดอีกครั้ง เรากลัวไปหมด เพราะครั้งนี้มันดูเหมือนกับที่คนในกระทู้เขียนเอาไว้มากๆ ช่วงดึกๆ เราลุกมาเข้าห้องน้ำเราก็เห็นว่ามีเลือดสีเเดงๆคล้ายๆเวลาเป็นประจำเดือน เเต่ปริมาณไม่ได้เยอะเท่าไหร่ความรู้สึกมันก็ยังบอกไม่ถูก ไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไง คืนนั้นเรานอนไม่หลับเลย กังวลไปหมด อีกใจนึงก็เครียด กลัวจะเป็นเลือดล้างหน้าเด็ก อย่างที่เขาบอกกันจริงๆ เเต่อีกใจนึงก็กลับดีใจ ว่าเลือดที่ออกมาอาจจะเป็นเลือดประจำเดือนหรือเปล่า (เหตุผลที่มาน้อย อาจจะเป็นเพราะว่าช่วงนี้เราค่อนข้างเครียด + กังวล +กินอาหารไม่เป็นเวลาด้วยหรือเปล่า ไม่เเน่ใจ เเต่เราก็คิดเข้าข้างตัวเองไปอย่างนั้น) เเต่สุดท้ายเช้าวันถัดมา เราก็มีประจำเดือนจริงๆ เราดีใจมาก ความรู้สึกมันดีใจ มันบอกไม่ถูก เเฟนเราก็ดีใจดีใจมากๆจนต้องขอตัวไปกรี๊ด55555 เล่าตอนนี้มันก็อาจจะขำ เเต่ตลอดเวลาตอนนั้นที่ผ่านมามันเครียดมากๆ เราต้องอยู่กับความเครียด ความกดดันเเบบนั้นเกือบอาทิตย์
ใส่ข้อความ
เราขอขอบคุณทุกคนที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะคะ เราอยากมาเเชร์ประสบการณ์นี้เพื่อให้เป็นอุทาหรณ์สอนใจ อย่าคิดทำอะไรที่มันสุ่มเสี่ยงเเบบนี้ เราผ่านจุดนั้นมาเเล้ว เราขอบอกเลยว่ามันเป็นจุดที่ยากที่จะผ่านไปที่สุดเเล้วสำหรับอายุเท่าเราที่ยังไม่พร้อมจะรับผิดชอบชีวิตใคร มันมีหลายๆความรู้สึกเกิดขึ้น ทั้งเครียด ทั้งกังวล กลัวเสียอนาคตกลัวทุกอย่าง เราขอเตือนเพื่อนๆหรือใครก็ตาม ที่กำลังอยู่ในวัยเรียน หรือวัยที่ไม่พร้อมจะดูเเลชีวิตใคร อย่าหาทำอะไรเเบบนี้เลยค่ะ อย่าทำให้ตัวเองเเละคนรอบข้างผิดหวังเลยนะคะ มันเป็นจุดที่เเย่ที่สุดจริงๆ อ่านมาถึงตรงนี้เราก็ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างไม่ประมาท มีสติเเละรู้จักกลัวในการกระทำของตัวเอง เพราะทุกๆครั้งที่เราเกิดความกลัว เราจะไม่ประมาท เเละมีสติมากขึ้นค่ะ เราหวังว่าการเเชร์ประสบการณ์ครั้งนี้ของเรา จะสามารถเตือนสติเเละสามารถเป็นอุทาหรณ์สอนใจให้กับเพื่อนๆได้นะคะ ขอบคุณค่ะ