ผมชอบตัวเองตอนนี้ ที่ 
 
     ตื่นมาใส่บาตรทุกวัน 
สมัยเด็ก ผมเห็นคุณแม่ใส่บาตรทุกวัน ตอนนี้ท่านไม่อยู่แล้ว ผมคิดถึงท่าน ผมก็เลยลุกมาใส่บาตรให้ท่าน 
แต่ก่อน ผมนอนดึก ตื่นเช้าไม่ไหว  พอปรับตัวเองไปได้สักระยะ ตอนนี้ จะตื่นเช้าได้เองแล้วครับ ไม่ต้องใช้นาฬิกาปลุกเลย 
 
     ทำกับข้าวทานเอง 
น้ำหนักผมได้มาตรฐานนะ แต่ผลตรวจเลือดออกมาว่า ผมคอเลสเตอรอลสูงเฉยเลย อาหารนอกบ้าน ผมว่าหวานไป มันไป 
ผมปลูกผักทานเอง แต่มันก็ตายบ่อยๆ ตอนนี้ ผมเพาะเห็ดทาน งอกมาให้วันละหน่อย พอได้นำมาต้มกิน  
ผมทำอาหารไม่เก่งเลยครับ จากแรกๆที่เริ่มฝึกทำ ใช้เวลานานมาก และรสชาตินี่เหมือนกินแค่กันตาย
ตอนนี้ ฝีมือเริ่มพัฒนาขึ้นมาหน่อยนึงแล้ว (หรือเพราะความเคยชิน และหิว เลยไม่รู้สึกว่า รสชาติจะแย่อะไรนัก)
 
ผมหวังว่า ผลตรวจเลือดปีหน้า จะดีกว่านี้นะ 
  
 
     ผมไปวิ่งออกกำลังกายทุกวัน 
ผมบริจาคเลือดทุกสามเดือนมานานแล้ว แล้วมีช่วงหนึ่ง ที่ร่างกายผมอ่อนแอมากๆ เพลียมาก และหิวบ่อย สงสัยเพราะแก่ 
ผมจึงต้องหยุดบริจาคไปเกือบปี  เพื่อฟื้นฟูร่างกายตัวเอง  การที่จะกลับไปบริจาคเลือดได้อีกครั้ง ผมต้องแข็งแรงกว่านี้
ผมจึง บังคับตัวเองให้ไปวิ่ง แรกๆนี่อย่างขี้เกียจเลยครับ แต่ทำไปๆ มันชิน ไม่ไปแล้วเหมือนขาดอะไรไปอย่างนึง 
ตอนนี้ ผม ก็กลับมาบริจาคเลือดได้ตามปกติแล้วครับ  
 
คุณๆล่ะครับ 
เคยทำอะไรที่เปลี่ยนนิสัยตัวเอง จากหน้ามือเป็นหลังมือบ้างไหม 
ทำได้แล้ว ภูมิใจ ขนาดไหน  เกิดผลดีในชีวิตอย่างไรบ้าง มาแชร์กันครับ 
 
ความภูมิใจ อย่าเก็บไว้คนเดียว เปิดโอกาสให้โชว์ได้เต็มที่ในกระทู้นี้ครับ 
แล้วผมจะคอยชื่นชม 
 
ขอบคุณครับ