แมวผมตัวนี้เป็นแมวจรครับ น้องถูกทิ้งอยู่ข้างถนนตัวเดียว ผมเลยเก็บเขามาเลี้ยง น้องเป็นแมวสีเทาๆสีเหมือนแมวโคราช ผมเลยตั้งชื่อเขาว่าสีหมอก
ตอนนั้นเขายังเล็กมากๆเลยครับ ยังไม่อดนมเลย ผมก็ดูแลเขาจนเขาโตเป็นหนุ่ม เขาเป็นแมวที่ขี้กลัวครับ เพราะเขาโดนแมวจรไล่กัดตั้งแต่เล็กจนโต
จนวันหนึ่ง เขาป่วยครับ เขาไม่กินข้าวและไม่มีแรงเดิน ผมเลยพาเขาไป รพ.สัตว์เล็กๆแห่งหนึ่ง หมอวินิจฉัยว่า น้องมีเลือดจางและเป็นพยาธิในกระแสเลือด
หมอให้ยามาแล้วอีก7วัน หมอนัดให้ไปดูอาการ กลับมาบ้านเราก็ทำตามที่หมอบอกทุกอย่าง ป้อนอาหารป้อนยา เพราะน้องกินเองไม่ได้ แต่อาการก็ยังไม่ดีขึ้น มีแต่แย่ลง พอครบ7วันเราก็พาไปหาหมอตามนัด รอบนี้หมอบอกว่าน่าจะเป็นที่ระบบประสาท โอกาสกลับมาเดินได้น่าจะน้อยมาก แล้วหมอก็ให้ยามาทานที่บ้านเหมือนเดิม เราทำใจไว้แล้วถึงเขาจะเดินไม่ได้เราก็จะดูแลเขาให้เต็มที่ เรารักเขาเหมือนลูกคนนึง แต่พอกลับมารอบนี้หนักว่าเดิม ผ่านไป2วัน รอบนี้น้องนอนนิ่ง พอเราป้อนอาหารเขาก็ไม่กลืน นอนตัวแข็งแต่ยังหายใจอยู่ เราคิดว่าไม่เกินวันนี้น้องคงไปแน่ๆ เพราะเขาไม่รับอะไรแล้ว เราก็เลยไม่ป้อนอาหารเขา เอาเขามานอนที่นอนประจำที่เขาชอบนอน จะให้เขาไปสบายๆ คอยลูบหัว แสดงความรักให้เขาอย่างเต็มที่ แต่ผ่านไป1วัน เช้าเราตื่นมา เราคิดว่าน้องคงไปแล้ว เรามาดูตรงที่นอนเขา น้องเขายังไม่ตาย ยังนอนนิ่งหายใจโรยริน เราสงสารเขามาก เราทำอะไรไม่ถูก เลยตัดสินใจพาไปหาหมออีกครั้ง แต่รอบนี้เปลี่ยน รพ.ใหม่ รพ.นี้ใหญ่มาก เปิดตลอด24ชม. หมอบอกว่าน้องอ่อนแรงมาก ตรวจเลือดดูบอกว่าเป็นหัดแมว เรางงมาก หมอบอกไม่เหมือนกันกับที่แรก แต่รอบนี้หมอให้นอน รพ.ให้น้ำเกลือ ดูอาการอย่างใกล้ชิด จนเวลา 22.15 หมอโทรมาบอกว่าน้องเสียแล้ว เราเสียใจมาก เช้ามาเราไปรับเขาแฟนเราร้องไห้ตลอดทางตอนไปรับเขา ผมรู้สึกผิดมากครับ ที่เอาเขาไปเสียที่ รพ. คิดไปต่างๆนาๆว่าเราทำถูกหรือป่าว เราเอาเขาไปทรมานหรือป่าว เพราะว่าน้องขี้กลัวครับ เวลาแปลกที่เขาจะกลัวมากๆ เวลาไปหาหมอเขาจะมองหาเราตลอด แล้ววันนั้นเป็นวันแรกที่เขาต้องนอน รพ.โดยที่มีไม่เจ้าของอยู่ เรารู้สึกผิดที่เขาไม่ได้ตายในที่ๆเขาชอบ และไม่ได้อยู่กับเราจนนาทีสุดท้าย จนถึงตอนนี้เราคิดถึงเขามากๆครับ ชีวิตเเหมือนขาดอะไรไปอย่างนึงพอเขาจากไป.....😭😭😭