ไอ้หมายเป็นเด็กหนุ่มในหมู่บ้านโคกอึ่ง หมู่บ้านแห่งนี้เป็นที่ร่ำลือกันว่า มีผีกระสือออกมากินกบกินอึ่งในเวลาฝนตก มีคนเห็นบ่อย ๆ แถวหนองน้ำ ด้วยความคึกคะนอง ไอ้หมายจึงชวนเพื่อนอีกสองคน คือไอ้หยาดกับไอ้นุ ไปพิสูจน์ดูให้เห็นกับตาว่าผีกระสือในหมู่บ้านนี้คือใคร พอถึงคืนที่มีฝนตกพรำ ๆ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ผีกระสือมักจะออกมาหากบเขียดกิน จึงชวนกันมาซุ่มดูที่ทุ่งนานอกหมู่บ้าน ที่ว่ากันว่าเป็นแหล่งอาหารของผีกระสือ โดยเตรียมประทัด กระป๋องและกะละมังมาด้วย

เด็กหนุ่มทั้งสามคอยซุ่มดูอยู่ที่เถียงนาร้างแถวนั้น ในมือถือประทัดพวงใหญ่ไว้จุดไล่กระสือ คนทั้งสามไม่ได้นึกเกรงกลัว เพราะพากันดื่มเหล้าย้อมใจมา และคิดว่าผีกระสือมีแต่หัวกับไส้ จะมาสู้พวกตนที่เป็นคนตั้งสามคนได้อย่างไร

“เอ็งว่ามันจะมาไหมวะ” 

ไอ้นุถามเพื่อน เมื่อซุ่มดูอยู่นาน จนจะถึงเที่ยงคืนอยู่รอมร่อ ผีกระสือก็ไม่โผล่หัวมาสักตัว รอบข้างมีแต่ความมืด กับเสียงอึ่งอ่าง เสียงกบร้องกันดังระงม

“กูมั่นใจว่ามันจะต้องมา ตาผันเล่าว่าถ้าฝนทิ้งช่วงไปนาน ๆ แล้วฝนแรกตก ผีกระสือมันได้ยินเสียงอึ่งอ่าง เสียงกบร้อง มันจะทนอยากกินไม่ไหว” 

ไอ้หมายตอบอย่างมั่นใจ มองดูไม้ขีดไฟในมือ หากผีกระสือโผล่มา พวกตนก็จะจุดประทัดให้มันตกใจเล่น ภาพที่มีแต่หัวกับไส้สะดุ้งโหยง คงตลกดีพิลึก

“เอาประทัดมาเตรียมไว้ กูรู้สึกว่ามีแสงอะไรส่องอยู่ที่คันนาตรงโน้น ถ้าเป็นกระสือ มันต้องมาที่นี่แน่ เพราะมีหนองน้ำอยู่แถวนี้” 

ไอ้หมายชี้มือให้พรรคพวกดูแสงสีเขียวส่องสว่างเรือง ๆ ที่ลอยเรี่ยดินมาแถวคันนาข้างหน้า มันลอยวูบวาบไปมา เหมือนสอดส่ายสายตามองหาเหยื่อ เพื่อจะโฉบลงมากิน ไอ้หยาดรีบเอาประทัดมาไว้รอ ไอ้หมายเตรียมจุดไม้ขีดไฟ

ใช่จริง ๆ ด้วย ผีกระสือลอยวูบวาบมาทางนี้ มีแต่หัวกับพวงเครื่องในห้อยพะรุงพะรัง ผมยาวสยายกระพือตามแรงลมไปข้างหลัง เมื่อเข้ามาใกล้ในระยะสายตา ก็เห็นเป็นใบหน้าของหญิงชราคนหนึ่ง แต่ที่ทำเอาพวกมันถึงกับใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่มก็คือ ปากที่อ้ากว้างของผีกระสือมีฟันแหลมคมขาววับเต็มปาก ถ้าถูกมันกัดกระชากเข้าจัง ๆ มีหวังเนื้อขาดติดปากมันเป็นกระจุกแน่ 

จดหมายแช่งเป็นเรื่องเก่าที่ลิเขียนไว้ตั้งแต่สมัยแรก ๆ ที่เข้าถนนมา เอามาอัดเสียงใหม่ค่ะ
ส่วนตากระหัง ยายกระสือ เป็นงานเขียนของนามปากกาลุงเลิศค่ะ กระหังกับกระสือจะมาผสมโรงกันได้อย่างไร ติดตามได้ที่ลิ้งค์นี้ค่ะ https://youtu.be/rLVjpCgwLFI