อาจจะเขียนงงๆหน่อยนะคะ เป็นคนอธิบายไม่เก่ง🥹

สวัสดีค่ะ เราคบกับแฟนมา 4 ปีแล้วค่ะ (แฟนอายุ30)
เขาเหมือนคนในครอบครัวเลยก็ว่าได้ค่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาเป็นคนน่ารักและดูแลเราดีมาตลอด ไม่ว่าอยากินอะไร ไปเที่ยวไหนเขาสามารถซัพพอทตรงนั้นได้ทุกอย่าง

แต่ปัญหาคือหลังจากคบกันเข้าปีที่2 เขานอกใจเป็นประจำ ไม่ว่าจะนัดผญไปกินข้าว ดูหนัง หรือไปซื้อกิน ตอนที่จับได้ครั้งแรกโกรธมากทำอะไรไม่ถูก แต่คุยไปคุยมาก็ตกลงเริ่มต้นกันใหม่ว่าจะไม่มีอีกแล้ว แต่ไม่กี่เดือนมันก็เกิดขึ้นอีกในปีเดียวกัน ละก็เหมือนเดิมยกโทษให้แล้วเริ่มกันใหม เราอยากมีเขาอยู่แต่ใจมันรับไม่ไหว มันระแวงไปหมด นอนๆอยู่ก็สะดุ้งตื่นเพราะกลัวเขานัดสาวออกไปดึกๆ ทำให้เราเป็นโรคตื่นตระหนกต้องพึ่งยานอนหลับ
ปัจจุบันเข้าปีที่4แล้ว เราไม่ค่อยตามเขาแล้วค่ะเพราะถ้ารู้จะเครียดมาก เลยเลือกที่จะไม่เห็นพยายามเชื่อใจ แต่เราอาการนักขึ้นเรื่อยๆคือ ระแวงมากขึ้นแต่ไม่พูด ยิ้มยาก ไม่มีความสุขกับอะไรเลย นั่งเฉยๆน้ำตาไหล หรือเวลาที่เครียดจะรู้สึกหายใจไม่ออก นอนไม่หลับ

คำถามคือ
1. อยู่ตรงนี้ทุกข์มากกว่าสุข แต่ให้เลิกก็ไม่ไหวแค่คิดก็หายใจไม่ออกแล้วรู้ทั้งรู้ว่าไปต่อด้วยกันลำบาก
2. อยากมีความสุขจริงๆที่ยิ้มออกมาจากข้างใน ไม่ใช่แค่ยื้มตามสถานการณ์แต่ในใจว่างเปล่า ทำยังไงได้บ้าง