เกลียดแม่ผิดมั้ย เป็นคำถามที่ไม่กล้าคิดแต่ความรู้สึกลึกๆมันรู้สึกแบบนั้นจริงๆ

กระทู้คำถาม

สุขภาพจิตในผู้สูงอายุ ปัญหาชีวิต ประสบการณ์ความรัก ปัญหาครอบครัว สุขภาพจิต

เอาจริงๆนะคะเราเป็นคนรักแม่มากตามใจทุกอย่างแต่จะมีขัดบ้างถ้าเห็นว่ามันดีกว่า แต่แม่จะแบบความคิดฉันถูกฉันเก่ง ฉันเลี้ยงพวกแก2คนได้ คือแบบบางทีไม่ต้องทำตัวเองเก่งไปซะทุกอย่าง สุดท้ายก็ต้องมาพึ่งเราอยู่ดี งงกับความคิดแม่ คือล่าสุดแม่ไปต่างจังหวัด3-4วัน ทิ้งน้องให้เราพาไปเที่ยว(ร้านยังไม่เสร็จ) แต่คือจะกลับบ้านวันที่8เดือนนี้แล้ว ด้วยความเป็นพี่น้องมาเที่ยวเกือบเดือนยังไม่พาไปเที่ยวไหนเลย ก็เลยพาไปเที่ยว3วันจุกๆ คือน้องสนุกมาก แต่พอแม่กลับมาปุ๊บรู้มั้ยคะทุกคนคือไม่มีความสุข ไม่มีแบบไม่มีเลย แม่อยู่หน้าบ้านเราจะไปหลังบ้านเอาเป็นว่าไม่อยากคุยด้วยคือกลัวทะเราะกัน แต่!! หาเรื่องแขวะดิฉันค่ะบอกว่าร้านก็ไม่เสร็จไฟก็ยังไม่ติด เราก็บอกไปว่าไหนก็มาข้างนอกแวะไปซื้อเลยดีมั้ย บอกไม่เอาหิวจะกินข้าว เราก็บอกว่ามันพึ่ง5โมง ไปซื้อแวะไปตลาดจะได้ไปวันนี้ให้เสร็จเพราะวันนี้เอารถยนต์แฟนออกมา แม่ลอกไม่เอากูจะไปพรุ่งนี้เราก็แบบ แม่!!!ก็ออกมาแล้วก็ทำให้มันเสร็จๆไปเลย ไม่เอาหิวข้าวพวกตัวไปกินข้าวกันไม่หิวแต่แม่หิว นี่ก็บอกแม่ตั้งแต่แรกแล้วว่ามากินข้าวกับน้องกับแฟนแล้วจะได้ไปรับที่แม่ไปนวดเลย สรุปโกรธโมโหหิวบอกหิวข้าว เราก็แบบอะๆไปกินข้าว มาถึงบ้านคือนั่งกินข้าวเราอยู่โซฟา ทำไมบ้านไม่เรียบร้อย เราก็บอกถ้าเอาของแม่ออกคือบ้านก็สอาดละ ละนางก็มาแขวะว่านอนอยู่เฉยๆทำไมไม่จัดสี เราก็แบบแม่ของลูกจัดการเองคือมันรอตู้โชว์สีอยู่ถึงจะมาจัด แล้วคือพอนางรู้ว่านางผิดลามไปนู่นห้องนอน ทำไมไม่จัดห้องนอนมานอนกองกันทำไมตรงหน้าโซฟา เราก็บอกไปว่าห้องนั้นยังไม่มีใครนอนจัดยังไง คือแบบแม่อารมณ์ร้อนมาก ส่วนแฟนเราคือเวลาเราโดนแม่ด่าคือเงียบบ เงียบอย่างเดียวตัดไปที่เค้าโดนครอบครัวด่าเราออกปกป้องพูดให้เคลียร์ให้ เรารู้สึกน้อยใจแฟนด้วยส่วนนี้เค้ากลัวแม่เราเกลียดจนแบบเราแทบบจะเป็นบ้า คือแทนที่จะช่วยพูดให้หน่อยก็ยังดี อันนี้ไม่เลยย แบบบอกให้เราใจเย็นๆ บางทีแค่ช่วยพูดในสิ่งที่แม่กล่าวหาเราช่วยพูดเป็นกลางหน่อย แต่นี่ไม่เลยเงียบเวลาแม่ว่าเราก็ตอบครับๆอย่างเดียว พอเราพูดว่าไม่โอเครช่วยพูดบ้างก็ได้นางก็จะพูดแบบไม่รู้ต้องพูดอะไรเค้าไม่รู้ต้องห้ามแม่ด่าเธอยังไงเค้าไม่รู้เลย เค้าต้องทำไงอะก็เค้าไม่รู้ พูดเสร็จก็ร้องไห้จนแม่เรามาเห็นเค้าร้องไห้เราก็บอกให้เค้าเงียบไม่งั้นเราจะโดนด่า สรุปมาเห็นด่าเราอีกบอกว่าเรามัน ผู้ชายแบบนี้ลดตัวมาคบเราก็บุญแค่ไหนแล้ว คือเข้าข้างกันไปอีก เรารู้สึกเลยว่าแฟนพึ่งไม่ได้ ตอนเช้าคือแฟนเราต้องตื่นไปเรียน8โมง แต่ต้องไปรับแม่ที่สถานีรถไฟ7โมงครึ่งเราก็โกหกแม่ให้เค้ามีสอบกลัวแม่ไม่เข้าใจเค้า คือเอาเป็นว่ากลัวเค้านอนไม่พอก็เลยเรียกรถไปรับแม่ให้ พอเรียนเสร็จกลับมาแม่ก็จะไปทำธุระแฟนเราก็จะนอนง่วง เราก็บอกทนเอาอีก2-3วันแม่กลับแล้ว คือเราก็ห่วงนางด้วยเพราะแบบนางแค่แฟนแต่ก็ช่วยเยอะอยู่ แต่เรื่องเงินเราก็อำนวยความสดวกนะคะคือเค้ามาช่วยเราเราก็ออกเงินเราเกือบหมดเลย คือตอนนี้เราเครียดหลายด้าน ร้านก็ไม่เสร็จแฟนก็รับปากว่าจะติดต่อให้แต่ก็ช้ามากคืออีกคนก็จะนอนอีกคนก็จะไปนู่นไปนี่ เราเครียดมาก คือตอนนี้คิดอยากฆ่าตัวตายเป็นร้อยๆรอบ แล้วพอโมโหก็จะขู่เอามีดแทงเรางงมากขู่แบบนี้ได้ด้วยหรอ เราว่าแม่เราแอบบโรคจิตร หรือเราเองก็ไม่รู้ที่เป็นรู้สึกว่ารอบข้างเราแบบทำตัวขัดใจเราจังเรสก็เคยไม่พูดไม่อะไรนะคะ แต่สุดท้ายก็ต้องพึ่งความคิดเรากันอยู่ดี สรุปก็คือถ้าไม่มีเรางานไม่เดิน แต่พอเราออกเสียงคนนู่นจะเอาแบบโน่นคนนี้จะเอาแบบนี้ ถ้าผลมันผิดก็โยนความผิดมาให้เรา เรางงแม่ว่าแม่เป็นคนยังไงกันแน่รู้สึกเอาแต่ใจมากซึ่งเราก็เงียบฟังเค้านะคะ แต่ล่าสุดด่าคำหยาบเรานี่ของขึ้นเถียงกลับเลยว่าถ้าอยากให้ลูกเคารพก็ควรทำให้ลูกอยากเคารพ ไม่ใช่พูดด่าลูกสารพัดแช่งไปตายแล้วอยากให้ลูกทำดีด้วยมันไม่ใช่เลี้ยงมาแบบไหนก็ได้แบบนั้น
ขอโทษที่บทความอาจจะใส่อารมณ์นะคะพึ่งเจอมาสดๆร้อนๆ อารมณ์ก็จะประมานนี้
วันนี้จิตใจดีขึ้อยู่นิดนึงด่าได้ค่ะไม่ว่า