ช่วงแรกเราไม่ชอบแฟนเรยแฟนมาจีบแต่ด้วยความเอาอกเอาใจของเค้า เค้าเคยนั่งเฝ้าเราเรียนฝึกอาวุธตั้งแต่8โมงเช้าถึง5โมงเย็น  นั่งรอเราเกือบทุกเสาร์อาทิตย์ ตามใจเราทุกอย่าง อยากทำอะไร  แต่พอเราเริ่มคบเป็นแฟนอยู่บ้านเดียวกัน2ปีแล้ว เค้าก็เปลี่ยนไปเวลาเราอยากไปเที่ยวแต่เขาอยากนอนกลางวันในวันหยุดเค้าก็ตะคอกใส่เรา แต่เวลาเราเจ็บป่วยไม่สบายเค้าก็ดูแลเราอย่างทีคอยเป็นห่วงเราหายาให้กิน เลิกงานไวเพื่อมาดูเราที่บ้าน เค้าไม่นอกใจเรา
(ที่สำคัญคู่เราอาจเป็นคู่ที่แปลกแฟนอายุ42เรา27แต่พวกเรานอนแยกห้องมา2ปีแล้วเนื่องจากเค้านอนกรนและเราเคยมีอะไรกันตอนคบแรกๆ3เดือนไม่เกิน10ครั้งทุกวันนี้มีสภาพเหมือนเพื่อนอยุ่ด้วยกันไม่แตะต้องตัวกัน
เค้าบอกว่าเค้าเสื่อมไม่มีอารม)แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา 
ปัญกาของเรา คือ เค้าน่าเบื่อ และ ไม่ตามใจเราเหมือนก่อน ไม่ง้อเราแบบมากๆแบบไม่ก่อน จนตอนนี้เรารุ้สึกไม่เปนตัวของตัวเอง จนเรารุ้สึกหรือเราไม่ได้รักแฟนแต่เราก็หวังดีในใจไม่เคยอยากหั้ยเค้าเป็นทุกข์เจอแต่สิ่งดีๆ

เราจำได้เมื่อก่อนเค้าเข้าใจเอาใจเรามากทำให้เราชอบและตกลงคบ แต่พอตอนนี้เค้าเปลี่ยนไปในเรื่องความตามใจ แต่ก็ยังใส่ใจเราอยู่ แต่ใจเรารุ้สึกโดดเดี่ยวอยุ่ทุกวันทั้งที่อยุ่ด้วยกันติดกันตลอด แต่ใจเราเหมือนไม่มีใครเรารู้สึกว่าเราต้องระวังตัวเวลาอยุ่กะแฟนไม่ให้มีเรื่องกระทบกันเพราะนิสัยหลักเสียๆเค้าคือขี้ตะคอกโวยวายใส่คนอื่น  ซึ่งเราเปนคนสบายๆอะไรก็ได้

แนะนำเราทีตอนนี้เราอยุ่ในภาวะแบบไหน เราควรคิดไงกับแฟน