คือเราไม่ชอบเดินผ่านบ้าน หรือ สถานที่ๆมีคนรู้จักอยู่อะครับ เเต่ไม่ใช่ทุกคนนะครับ เช่น ไม่อยากเจอ ญาติ,ผู้จัดการ, คนที่รู้จักเเต่ไม่นาน หรือคนที่เราไม่ชอบ
มันรู้สึกอึดอัด เป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตมากจะไปไหนก็ต้องอ้อมไปอีกทางเพราะไม่อยากเจอ
คือเคยเจอลุงคนนึงระหว่างทางกลับบ้าน เเกมาทักเราก่อน ก็เลยนั่งคุยกับเเก เเกเล่าประสบการณ์ชีวิต,เรื่องราวของเเกให้เราฟัง เราก็เลยเล่าบ้างว่าช่วงนี้ เครียดงานที่ รร วันนั้นก็เเยกย้าย วันหลังๆก็ยังเจอ เเต่มีวันนึงเเกพูดว่า ถ้าเราได้ดีก็อย่าลืมแกนะ เราก็รู้สึกเเปลกๆ ว่าทำไมถึงพูดเเบบนั้นเราเเค่นั่งคุยปรับทุกข์กันเอง
นี่คือจุดเริ่มต้นที่เราทำให้เราไม่สบายใจ อึดอัดเเละพยายามเลี่ยงที่จะเจอแก จนปัจจุบันกลัวที่จะเจอคนรู้จักไปเลย
เลยอยากถามว่าผมปกติไหมครับ มีใครเป็นไหม
ผมกลัวมันจะเป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิตในภายภาคหน้าจริงๆ
ขออภัยถ้าใช้คำงงๆ นะครับ
ป.ล ผมเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บตัว เป็น Introvert เเต่ก็ไม่ได้ขนาดนั้น ยังอยากเจอเพื่อน อยากเข้าสังคมที่ไม่ใหญ่มาก อยากเล่นกีฬา เเต่ไม่มีเพื่อนเล่นด้วยก็เลยไม่ค่อยสันทัดในการคุยเท่าไร.
มีใครเป็นบ้างครับ? ไม่อยากเจอคนรู้จักเวลาไปไหนมาไหน
มันรู้สึกอึดอัด เป็นอุปสรรคต่อการใช้ชีวิตมากจะไปไหนก็ต้องอ้อมไปอีกทางเพราะไม่อยากเจอ
คือเคยเจอลุงคนนึงระหว่างทางกลับบ้าน เเกมาทักเราก่อน ก็เลยนั่งคุยกับเเก เเกเล่าประสบการณ์ชีวิต,เรื่องราวของเเกให้เราฟัง เราก็เลยเล่าบ้างว่าช่วงนี้ เครียดงานที่ รร วันนั้นก็เเยกย้าย วันหลังๆก็ยังเจอ เเต่มีวันนึงเเกพูดว่า ถ้าเราได้ดีก็อย่าลืมแกนะ เราก็รู้สึกเเปลกๆ ว่าทำไมถึงพูดเเบบนั้นเราเเค่นั่งคุยปรับทุกข์กันเอง
นี่คือจุดเริ่มต้นที่เราทำให้เราไม่สบายใจ อึดอัดเเละพยายามเลี่ยงที่จะเจอแก จนปัจจุบันกลัวที่จะเจอคนรู้จักไปเลย
เลยอยากถามว่าผมปกติไหมครับ มีใครเป็นไหม
ผมกลัวมันจะเป็นอุปสรรคในการใช้ชีวิตในภายภาคหน้าจริงๆ
ขออภัยถ้าใช้คำงงๆ นะครับ
ป.ล ผมเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บตัว เป็น Introvert เเต่ก็ไม่ได้ขนาดนั้น ยังอยากเจอเพื่อน อยากเข้าสังคมที่ไม่ใหญ่มาก อยากเล่นกีฬา เเต่ไม่มีเพื่อนเล่นด้วยก็เลยไม่ค่อยสันทัดในการคุยเท่าไร.