เคยเจอคนนึง   อยู่ระยะไม่ใกล้  ไม่ไกล  ประมาณ 2-3 เมตร
เราบ่นพึมพำกับตัวเองเบาๆ   พี่เขาหันมามองพร้อมๆกับพูดว่า  ตะกี้พูด.............ใช่ไหมได้ยินนะ

แต่เวลาผมพูดกับแม่ค้าข้างทางบางคน  เราพูดกับเขาตรงๆเสียงปกติ  แม่ค้ายังพูดว่า หา.......อะไรนะจนเราต้องพูดซ้ำ
บางคนบอกว่าผมเป็นคนพูดไม่ชัดด้วยซ้ำ

อีกกรณี  ผมงึมงำๆ บ่นๆประโยคนึงในบ้าน   ข้างบ้านหัวเราะเลย
ทั้งๆที่ตอนผมบ่น   บ้านผมปิดประตูมิดชิด (ต้องกันเสียงให้เบาลงได้สักนิดบ้าง)  ระยะห่างจากข้างบ้านก็ประมาณ   6-7 เมตร(จากจุดที่ข้างบ้านยืนอยู่)

เจอไม่บ่อย  แต่เจอเรื่อยๆ  แสดงว่าคนกลุ่มนี้ถือว่าหูดี  มีประสาทรับเสียงที่ดีใช่ไหมครับ
เพราะส่วนใหญ่มีแต่คนบอกผมพูดไม่ชัด  ผมพูดในลำคอ