เราอยู่มัธยม เมื่อก่อนเรามีเพื่อนเยอะมาก แต่เพื่อนกลุ่มนั้น จะเอาเปรียบเราอยู่บ่อยครั้ง เราเลยพูดไปบ้าง เขาก็ไม่พอใจขึ้นมา เรามีเพื่อนสนิทอยู่นึงคน แต่เขาก็เปลี่ยนไป จากคนที่เรารู้จัก เธอเริ่มติดเกมหนักขึ้น แต่ก็แอบเป็นห่วงเขานะคะ วันเกิดเรา เธอยังลืมเลย ไม่มาแฮปปี้เบิร์ดเดย์ มันน่าน้อยใจนะคะ ส่วนเพื่อนที่เราไว้ใจ ไปไหนไปกันตลอด ก็เคยให้คำปรึกษากับเรา คิดว่าเขาจะอยู่ข้างๆเรา แต่ผิดจากที่คาดไว้เลย เขาไปกับเพื่อนสนิทของเรา แล้วเพื่อนๆในกลุ่มก็พากันไม่ยุ่งเรา เจอกันก็ทำเหมือนคนไม่รู้จัก แย่นะคะวัยนี้ ไม่มีเพื่อนเรียนด้วย ไม่มีเพื่อนไปไหนไปกัน เหมือนเมื่อก่อนแล้ว เป็นความทรงจำที่เลวร้ายที่สุด.