ตั้งแต่ประถมเรามักจะรู้สึกเบื่อและรำคาญตลอดเลยนึกว่าโตไปแต่ละชั้นปีความรู้สึกเราจะเปลี่ยนไป นึกว่าเรียนได้เกรดดีๆ ชนะอะไรสักอย่างไปเรื่อยๆมันจะดีขึ้นแต่ไม่เคยพอเลย จนถึงตอนนี้เราฝึกงานก็คิดว่ามันคงต่างกับตอนเรียนแต่ไม่เลย มันรู้สึกเบื่อ รำคาญ อึดอัดจะร้องแต่ร้องไม่ออก ไปเที่ยวก็รำคาญเหนื่อยวุ่นวาย ไม่ชอบอยู่กับคน ไม่อยากคิดอะไรอีกแล้ว อยากหายๆไป(ไม่ได้อยากตายนะแต่อยากหายไปเฉยๆงี้)หรือรู้สึกว่างเปล่าไปเลย เหนื่อยที่จะรู้สึกแบบนี้แล้ว แต่เรายังอยากให้แม่ได้ใช้ชีวิตสบายๆ ครอบครัวเราก็ไม่ลำบากอะไรหรอก พ่อแม่ก็ไม่ได้กดดันอะไร
เราไม่มีความฝันอะไรเลยมีแต่พยามเพื่อสิ่งที่จำเป็นต้องมี ความจริงไม่อยากได้อะไรเลยอยากทิ้งทุกๆอย่างไปให้หมด ถ้าเราพยามทำอะไรให้ประสบความสำเร็จสักอย่าง มีเงินเยอะๆ ความรู้สึกเราจะเปลี่ยนไปมั้ย
กำจัดอารมณ์แบบนี้ยังไงดี
เราไม่มีความฝันอะไรเลยมีแต่พยามเพื่อสิ่งที่จำเป็นต้องมี ความจริงไม่อยากได้อะไรเลยอยากทิ้งทุกๆอย่างไปให้หมด ถ้าเราพยามทำอะไรให้ประสบความสำเร็จสักอย่าง มีเงินเยอะๆ ความรู้สึกเราจะเปลี่ยนไปมั้ย