คือเรื่องมันเป็นแบบนี้นะคะพ่อกับแม่หย่าร้างกันหนูเลยต้องอยู่กับพ่อ เข้าเรื่องเลยนะคะเหตุเกิดจากการที่หนูกับพ่อทะเลาะกัน แต่ละปีๆมันจะแย่ลงเรื่อยๆตั้งแต่วันเกิดหนูครบอายุ12จนถึงตอนนี้หรือปีนี้เริ่มทะเลาะกันรุนแรงเรื่อยๆโดยพ่อจะด่าหนูเช่น โง่เรียนก็โง่สภาพอย่าเขางอกออกจากหัวแล้วมั้ง กูไม่น่ามาเจอคนโง่แบบ มัน จะไปไหนก็ไป กูไม่เลี้ยงกูคงเก็บตังซื้อรถแพงๆได้แล้ว ไปตายไปไอควาย มันตัวปัญหาในชีวิตกู มันเลว แล้วก็ตีหนูให้หนูเจ็บแล้วบอกห้ามร้องไห้ไม่งั้นจะตีอีกเรื่อยๆจนมีแผลสีม่วงชั้ำติดมาด้วย แทนที่จะนั่งคุยดีๆไม่ฟังอะไรเลยคือหนูก็เข้าใจคนเป็นพ่อนะแต่ไม่ใช่ว่าพ่อจะถูกเสมอที่มาตีกันจนถึงยุคสมัยนี้แล้ว คือแค่ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆเช่นหนูบอกล่วงหน้าแล้วว่าอย่าพึ่งมารับที่โรงเรียนแล้วพ่อบอกจะจำให้ดีเลยแต่พอมาจริงๆพ่อด่าหนูตีหนู คำที่ด่าหนูโง่เรียน อ่ะ หนูตั้งใจสอบสุดๆจนสอบเข้ามัธยมได้แล้วนะโรงเรียนหนูมี11ห้องแต่สอบได้ห้องที่6ประมาณกลางๆ แล้วล่าสุดทะเลาะกันแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆโดนตีไปเรื่อยเปื่อย ล่าสุดพ่อจะพาหนูไปกลางโรงเรียนแล้วตบกลางโรงเรียนที่มีคนเยอะๆ คือตอนนี้หนูป่วยไม่ไหวแล้วฝนตกตัวก็เปียกซ้อมกีฬาสีกลางแดดไข้กินปวดหัวไม่ไหว เสียงก็ไม่มี กลับบ้านมาโดนด่าและตีอีกโดนด่าตอนนั้นรุ่นพี่เขาเข้ามาบังพอดีแถมพ่อเดินหาอยู่แต่โชคดีรุ่นพี่มาบังก่อนไม่งั้นหนูโดนตบกลางกีฬาแน่ คือหนูก็มีส่วนผิดนะหนูเป็นคนที่อ่อนไหวต่อโลกมาก เหม่อลอยบ่อยๆ ใจไม่ค่อยร่าเริงจะหมกหมุ่นเกี่ยวกับงานที่ครูสั่งมากกว่า ตอนกลางคืนตอนไม่หลับปวดหัวคิดมากไป ข้าวไม่ค่อยกินเพราะคิดมากนี่แหละ จนโรคกะเพาะกินก็ทรมาณไปพยายามทนไม่งั้นถ้าบอกพ่อคงโดนด่าโดนตีไปแล้ว