คือเล่าก่อน เราเจอผู้ชายคนนึง ผ่านทางเกมออนไลน์ 

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ขอย้ำว่า เค้านิสัยดีมาก ไม่เคยพูดจาปากร้ายเลย ไม่เคยพูดเรื่องฐานะทางการเงิน ถามว่าข้อเสีบมีมั้ย คือมีเเหละค่ะ 
 
ย้อนไปประมาน 4 ปีก่อนที่เพิ่งคบกัน เราอายุ ประมาน 26 เค้าประมาน 28 (ลืมบอก ถึงจะเจอกันในเกม เเต่ ก็คบกันจริงๆ คือเจอกันจริงๆนะคะ) เค้าทำงานเป็นหัวหน้าฝ่ายขายให้ บริษัทเเห่งหนึ่งค่ะ ส่วนเราเป็นพนักงานออฟฟิศคนนึง
เค้าเป็นคนที่บ้างานมากๆ เรียกว่าหายใจเข้าออกเป็นงานเลย เราพยายามเข้าใจเค้านะคะ เเม้ว่า บางที เค้าจะไม่อ่านไลน์เลย 2-3 วันก็เถอะ โทรไปรับบ้าง ไม่รับบ้าง ต้องเมาๆถึงจะวีดีโอคอลมาสักที 
หลายคนอาจจะคิดว่าเค้ามีคนอื่นอยู่ด้วยใช่มั้ยคะ เเต่ไม่ต้องห่วงนะคะ เรื่องนี้เราสืบมาดีเเล้ว
 
เราก็เคยปรับความเข้าใจกันเเล้วนะคะ ไอเรื่องเเบบนี้ คือเค้าก็พยายามเปลี่ยนเเปลง มีเวลาให้เรามากขึ้น
จนมาล่าสุด เราจำได้เลย 31 ธันวา 2563 เค้าไปงานเลี้ยงปีใหม่กับเพื่อน (ปกติถ้าเค้าไปเจอเพื่อนเราจะไม่ไป เพราะเราอยากให้เค้าได้มีเวลาส่วนตัว) เเล้วกฌมีคุยๆกัน ตามประสาเพื่อนฝูงเเหละ เเล้วพอเค้ากลับมาสิ่งที่เค้าพูดกับเราคือ " เค้าจะย้ายไปทางอิสาน เพื่อไปเปิดคลีนิคเสริมความงามนะ " 
เราก็เเบบ " ฮะ!! จะย้ายไปเลยเหรอ " คือ เรา 2 คนอยู่ กทม นะคะ 
เค้าบอกว่าใช่ เค้ารู้สึกว่าเค้าอยากทำ ตอนเเรกเราก็อยากให้เค้าคิดดีๆ เพระาเงินเดือนที่เก่าเค้าก็ไม่ใช่น้อยๆ เเล้วกทม เราก็ยังไปมาหาสู่กันได้ 
เเต่เค้าก็ยืนยันว่า เค้าอยากทำ สุดท้ายเราก็โอเคค่ะ ปล่อยให้เค้าไป จากที่เดิมทีเค้าบ้างานไม่มีเวลาให้เราอยู่เเล้ว พอเค้าไปที่นู่น มันยิ่งหนักขึ้นเรื่อยๆ เค้าจะทักหาเราเฉพาะตอนที่งานเค้ามีปัญหา ปกติเราทักไป ถ้าไม่ตอบ วันมะรืน ก็ถามคำตอบคำ (ยังยืนยันคำเดิมนะคะ ว่าไม่มีเรื่องนอกใจ) 
 
มาหาก็นานๆๆๆๆๆๆๆๆๆทีจะมาได้ เค้าก็ให้เหตุผลว่า กิจการเค้าเพิ่งเปิด เค้าไม่อยากทิ้งร้าน
จนเรามาสติเเตกล่าสุด ตรงที่เราไม่สบาย เเบบ ไม่สบายหนักมากๆ ถึงขนาดเข้ารพ. เราโทรไปจะบอกเค้าเค้าไม่รับ เราทักไลน์ทิ้งข้อความไว้ ว่าเราไม่สบายนะ อยู่รพ. เเต่คิดดูค่ะ 5 วันค่ะ กว่าเค้าจะอ่านข้อความ คือตอนนั้นเราตัดพ้อมาก (อาจจะด้วยความจิตตกที่ต้องเข้ารพ.) คือถ้าวันนั้นเราเกิดตายขึ้นมา เค้าไม่ทันเผาเราด้วยซ้ำ
 
เเล้วก็เลิกลากันไป ในเวลา 2 ปี 

โอเคกลับสู่ปัจจุบัน เราห่างหายกันไป 2 ปีนิดๆ 

เกมที่เราเคยเล่นด้วยกันกลับมาเปิดอีกครั้งเเละเราก็เจอเค้าค่ะ เเน่นอนว่า เรา 2 คนโตขึ้นจากเมื่อก่อน ถึงเเม้ใครจะบอกว่า มันเเค่ 2 ปีเองนะ เเต่ด้วยความที่เราอายุเยอะเเล้วทั้งคู่ไง ปัจจุบัน เรา 30 เค้า 32 ไดวนมาเจอกันอีกครั้งนึง เเละได้พูดคุยกัน 
เราไม่เคยโกรธเค้าเลยนะคะ ตลอดระยะเวลา 2 ปีที่หายไป (คือโกรธเเหละ เเค่ตอนนั้นเท่านั้น เต็มไปด้วยความน้อยใจมากกว่า) เเต่พอเวลาผ่านไป โตขึ้นคิดขึ้นได้ เราเสียใจนะคะ ที่ทำลงไปเเบบบนั้น ทั้งๆที่เราน่าจะคุยกันก่อนได้ 
เเละเเน่นอนว่า เค้าก็เสียใจเช่นกัน 

โอเคมาถึงประเด็น บอกตามตรง เราก็ยังรู้สึกดีๆ กับเค้าอยู่ ยังเป็นห่วง ยังอยากเป็นกำลังใจ อยากคุยด้วย อยากสัมผัส เเต่กิจการคลีนิคเสนิมความงามของเค้ากำลังไปได้ด้วยดี 
พอพูดคลีนิคเสริมความงามปุ้ป อิมเมจคือ ต้องสวย ถูกต้องมั้ยคะ เป็นสาวสวยรักสวยรักงาม เเล้วถ้าเเฟน เจ้าของคลีนิค มาโทรมๆจะเกิดอะไรขึ้น 
คือเรานี่ ห่างจากคำว่าสวยหลายขุมเลยค่ะ ยิ่ง WFH นี่ ชุดนอนทั้งวัน ผมก็ รวบๆมัดขึ้น เวลาออกไปไหนก็ชุดสบายๆ ตามสถานที่ มันเเตกต่างกับสาวที่เดินออกมาจากคลีนิคเสนิมความงามมากเลยค่ะ

ถ้าบอกตามตรงคือ รู้สึกไม่คู่ควร เเละ กลัวทำเค้าขายหน้า 

เเต่พอได้กลับมาคุยกัน เค้าก็รุกหนักขึ้น(คือคิดถึงเเหละ 2 ปีที่หายไป ทั้งคู่) เราพยายามข่มความรู้สึกไม่ให้ กลับไปรักเค้านะคะ เเต่โคดจะทรมาร คือเรา ไม่ได้เลิกกันเพราะหมดรักอ่ะ มันเเค่อารมณ์น้อยใจชั่ววูบของเราเอง

เราควรจะจัดการความรู้สึกนี้เเบบไหนอะไรยังไงดีคะ
เราทั้ง 2 คนยังโสดนะคะ