มีแฟน(ผู้ชาย)คบกันมาหลายปี วัยทำงานทั้งคู่ แต่ช่วงหลังคือแฟนคุยน้อยลง ส่วนใหญ่จะเป็นเราพิมพ์ไปคุยก่อน ถ้าแฟนคุยก็จะคุยแต่เรื่องเป้าหมายชีวิตเรื่องเงิน งาน ที่เค้าสนใจ

ล่าสุดเราพิมพ์ไป (ไม่ได้ทะเลาะกัน) ในนั้นมีคำถามด้วย เค้าตอบกลับมาแค่การกดไลค์ เหมือนจะบอกว่าเออ รู้แล้วนะ แล้วหายไปเลยเกือบสองวัน

เรารู้ว่าแฟนงานยุ่ง แต่เค้ามีเวลาลงสตอรี่เรื่องงานของเค้า เรื่องที่เค้าให้ความสนใจ แต่ไม่มีเวลามาตอบเราให้เป็นกิจจลักษณะ นี่คือสิ่งที่ทำให้เราเสียใจ และไม่ใช่ครั้งแรกที่ต้องมาร้องไห้เรื่องนึ้ เคยมีเหตุการณ์ในอดีตที่ทำให้เรารู้สึกว่า สิ่งไหนที่เค้าอยากทำเค้าจะจัดสรรเวลาชีวิตมาทำจนได้ สิ่งไหนที่เป็นของตาย(เรา) เค้าก็ไม่ต้องทำอะไรมาก ไม่ต้องพยายามมากเหมือนสมัยคบกันใหม่ๆ

ล่าสุดเราคุยกัน บรรยากาศมาคุ ไม่ได้ทะเลาะกันแต่ต่างฝ่ายต่างเงียบ ในความคิดคือเราไม่อยากต้องมาเสียใจเรื่องเดิมๆอีก เรื่องไม่ใส่ใจนี่เราร้องไห้คุยกันต่อหน้าก็เคยเกิดขึ้นแล้ว แล้วเราก็กลับไปใจอ่อนเหมือนเดิม ไม่กล้าบอกเลิกสักที ทุกวันนี้ก็ยังไม่กล้า

เราจึงอยากบรรลุว่าทำยังไงเราถึงไม่ต้องรู้สึกเสียใจแบบนี้ ต้องเปลี่ยนวิธีคิดยังไง อยากจะสามารถวางเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เราพยายามเข้าใจว่าผู้ชายเป็นเพศที่ไม่เก่งด้านการสื่อสาร ไม่ค่อยบอกรัก แต่ทุกครั้งเรารู้สึกเหมือนเราต้องพยายามมากกว่า อารมณ์เหมือนเราแสดงความรักไป แต่ไม่ค่อยได้กลับมา (เราเป็นคนชอบแสดงออกด้วยแหละ 5 ภาษารักทำหมดเลย)

และจุดๆไหนควรเป็นจุดเหมาะสมที่บอกเลิกกัน นี่ก็ยังไม่รู้