คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 80
เราได้อ่านทุก comments และทุก inboxes แล้วนะคะ ขอบคุณทุกคำแนะนำและกำลังใจค่ะ มีหลายคนที่สงสัยว่าเราเครียดเรื่องอะไร ได้ list มาดังนี้ค่ะ
1. เป็นการปรับตัวจากวัยเรียนสู่วัยทำงาน ไม่มีอาจารย์คอยช่วยเหลือแล้ว สังคมใหม่ เพื่อนร่วมงานใหม่ ลักษณะงานที่ยาก ตอนเรียนจะเป็นเบสิค พอมาทำงานต้องประยุกต์เอา เด็กใหม่ก็อาจจะงงๆ บ้าง แต่งงไม่ได้ เพราะเป็นชีวิตคน ทำแบบงงๆคนไข้แย่เลย
2. ภาระงานที่ต้องขึ้นเวรทุกวัน บางวันก็อดนอน เหนื่อยสะสมก็ท้อได้
3. เครียดแล้วโทรไปหาครอบครัว เหมือนระบายแต่ไม่สุด ยิ่งมีคนบอกให้อดทน อดทน มองว่ามันธรรมดา เรารู้ว่าเราต้องอดทน ต้องพัฒนา แต่เรามีความเครียด อยากได้กำลังใจ อยากได้กอด มากกว่าคำว่าอดทน สุดท้ายก็เหมือนการระบายที่ไม่ 100%
4. เพื่อนร่วมงานที่มีหลายบุคลิก บางคนก็แสนดี บางคนก็ไม่น่ารัก บ่อยครั้งที่อาจจะเจอคำพูดแย่ๆ คำพูดเชิงตำหนิ จนหลอนมานอนละเมอ กลัวการทำพลาดไปเลยก็มี บางทีพยายามปล่อยวางแต่เจอทุกวันก็แอบเครียดเหมือนกัน
เหตุผลที่จขกทไม่กล้าบอกคนอื่นว่าเครียด เพราะจขกทคิดว่าทุกคนก็มีปัญหาของตนเอง +ปกติเป็นคนร่าเริง พูดเล่น กลายเป็นว่าเราไม่อยากให้ใครมาเห็นมุมนี้ของเรา อยากแก้ปัญหาด้วยตนเอง สุดท้ายก็แก้ไม่ได้
***** ตอนนี้เราปล่อยวางมากขึ้นแล้วค่ะ เครียดมั้ยก็มีบ้าง เราเลือกที่จะไปออกกำลังกาย และทำอะไรที่รู้สึกรักตัวเองค่ะ เช่น การท่องเที่ยว การไปดูหนัง การเขียนให้กำลังใจคนอื่น **** สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราตั้งใจคงเป็นการทำตามความฝันของตนเองค่ะ ใช้ทุนครบเราคงพร้อมจะทำมันได้จริงค่ะ ที่เราลาออกไม่ได้เพราะใช้ทุนและครอบครัวขอไว้ค่ะ**** ขอบคุณทุกกำลังใจอีกครั้งนะคะ
1. เป็นการปรับตัวจากวัยเรียนสู่วัยทำงาน ไม่มีอาจารย์คอยช่วยเหลือแล้ว สังคมใหม่ เพื่อนร่วมงานใหม่ ลักษณะงานที่ยาก ตอนเรียนจะเป็นเบสิค พอมาทำงานต้องประยุกต์เอา เด็กใหม่ก็อาจจะงงๆ บ้าง แต่งงไม่ได้ เพราะเป็นชีวิตคน ทำแบบงงๆคนไข้แย่เลย
2. ภาระงานที่ต้องขึ้นเวรทุกวัน บางวันก็อดนอน เหนื่อยสะสมก็ท้อได้
3. เครียดแล้วโทรไปหาครอบครัว เหมือนระบายแต่ไม่สุด ยิ่งมีคนบอกให้อดทน อดทน มองว่ามันธรรมดา เรารู้ว่าเราต้องอดทน ต้องพัฒนา แต่เรามีความเครียด อยากได้กำลังใจ อยากได้กอด มากกว่าคำว่าอดทน สุดท้ายก็เหมือนการระบายที่ไม่ 100%
4. เพื่อนร่วมงานที่มีหลายบุคลิก บางคนก็แสนดี บางคนก็ไม่น่ารัก บ่อยครั้งที่อาจจะเจอคำพูดแย่ๆ คำพูดเชิงตำหนิ จนหลอนมานอนละเมอ กลัวการทำพลาดไปเลยก็มี บางทีพยายามปล่อยวางแต่เจอทุกวันก็แอบเครียดเหมือนกัน
เหตุผลที่จขกทไม่กล้าบอกคนอื่นว่าเครียด เพราะจขกทคิดว่าทุกคนก็มีปัญหาของตนเอง +ปกติเป็นคนร่าเริง พูดเล่น กลายเป็นว่าเราไม่อยากให้ใครมาเห็นมุมนี้ของเรา อยากแก้ปัญหาด้วยตนเอง สุดท้ายก็แก้ไม่ได้
***** ตอนนี้เราปล่อยวางมากขึ้นแล้วค่ะ เครียดมั้ยก็มีบ้าง เราเลือกที่จะไปออกกำลังกาย และทำอะไรที่รู้สึกรักตัวเองค่ะ เช่น การท่องเที่ยว การไปดูหนัง การเขียนให้กำลังใจคนอื่น **** สุดท้ายแล้วสิ่งที่เราตั้งใจคงเป็นการทำตามความฝันของตนเองค่ะ ใช้ทุนครบเราคงพร้อมจะทำมันได้จริงค่ะ ที่เราลาออกไม่ได้เพราะใช้ทุนและครอบครัวขอไว้ค่ะ**** ขอบคุณทุกกำลังใจอีกครั้งนะคะ
สมาชิกหมายเลข 5365163 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 846558 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 999870 ถูกใจ, hamuhamoo ถูกใจ, kgkg ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5458688 ถูกใจ
แสดงความคิดเห็น
พึ่งเริ่มทำงานแล้วกลับห้องมาร้องไห้ทุกวัน ควรไปต่อหรือพอแค่นี้?