พักนี้รู้สึกวนเวียนและกลัวปัญหาด้านความรักต่างๆ จนนึกถึงเคสของน้าผม อยากขอความเห็นเพื่อเป็นเกราะป้องกันในอนาคตหน่อยครับ
เป็นญาติฝั่งพ่อ เจอกันวันรวมญาติบ้าง 10ปี15ปีก็เห็นเขาอยู่ด้วยกันมีลูก2คน ชีวิตปกติ

มาวันนึงคนนึงโดนออกจากงานเพราะบ.ปิดตัว ได้เงินมาก้อนนึงเลยตกลงทำธุรกิจเล็กๆกับแฟน  โดยแฟนยังทำงานประจำอยู่
แต่ช่วยกันคิด ช่วยกันวางแผน หาของ หลักๆแฟนน้าที่เป็นพนักงานประจำเป็นหัวเรือเพราะคิดธุรกิจเก่งกว่า

ปีแรกไม่มีอะไรปีที่สองผมจำได้ว่าเขาโทรหาพ่อผมบ่อย ทั้งปรึกษาเรื่องร้านเขาเงินหมุนไม่ทันเอย บางทีผมก็รำคาญนั่งกินข้าวกันอยู่โทรมาอีกละ

จนเวลาผ่านไปไม่นานก็เลิกกัน ลูก2คนก็น่าจะเหวอหละครับยังเด็กอยู่เลย   ผมรู้แค่น้าผมทำหน้าที่แค่เฝ้าร้าน ขาย เปิดไม่ตรงเวลาบ้าง โดยขโมยบ่อย
แฟนน้าต้องคิดต้องช่วยตลอด บอกพอให้น้าทำตามความคิดเขาก็มีปากเสียงกัน
เหมือนน้าคุมตัวเองไม่ได้ ต้องอยู่ใต้บังคับบัญชาแบบลูกน้องมีหัวหน้าถึงทำงานได้ พอแฟนเป็นคนเอ่ยปากสั่ง มันเหมือนโดนแฟนสั่งไม่ใช่เจ้านาย 
อันนี้จากที่เขาโทรมาระบายให้ฟัง

ญาติผู้ใหญ่ก็เรียกมาคุยกันให้แฟนน้าทำงานประจำต่อ ส่วนน้าปิดร้านมาเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกได้ไหม สงสารเด็ก รายได้ก็ถือว่าพอแบบเหนื่อยชหแหละ ก็กลับมาดีกัน   เหตุการณ์วันนั้น ขายonlineยังไม่บูมแบบนี้ครับ

แต่ไม่นานก็เหมือนเดิมเลิกอีกแล้ว แฟนน้าบอกอยากมีเมียใหม่ หาเงินก็เหนื่อยแล้วเหมือนน้ามีปมเดิมจากที่ทะเลาะกันเรื่องการค้าก็เก็บมาเป็นประเด็นบ่อยครั้ง ขุดเรื่องเก่ามาด่าว่างั้นเถอะ

ธุรกิจนี้มันอาจจบไม่สวยจากคนที่ไม่เคยทำธุรกิจนะครับ แต่ที่อยากรู้คือ คนที่เป็นแฟนหรือสามีภรรยากันทำธุรกิจด้วยกัน ผมเชื่อว่าไม่ได้กำไรเสมอไปทุกธุรกิจ บางช่วงอาจล้ม ทำยังไงไม่ทะเลาะกัน  จากแฟนจากภรรยาจะกลายเป็นpartner ตอนมีปัญหาก็ใส่กันยับ 

หรือจริงๆ ถ้าเลือกได้เราไม่ควรทำธุรกิจร่วมกับคนในครอบครัวครับ ยิ่งคนที่มีความคิดไม่ตรงกัน ขนาดเอาสายงานที่ร่วมกันวิศวะกับถาปัต ผมก็เห็นทะเลาะกันอย่างกับอะไร