ผมเป็นเด็กมหาลัยครับ เรียนในคณะขึ้นชื่อว่าเรียนและ(จำเป็นต้อง)อ่านหนังสือหนักมากคณะหนึ่ง เวลาเรียนก็จะเริ่มตั้งแต่ 9.30 หรือ 8.00 ไปจนถึงเย็น ประมาณ 16.30 มีพักเที่ยงประมาณชั่วโมงหนึ่งครับ หลังเลิกเรียนก็มีไปทำกิจกรรมต่อมั้งบางวันครับ ถ้าวันไหนไปทำกิจกรรมต่อ ก็อาจจะได้เลิกกลับหอประมาณ 2 ทุ่มกว่า ปกติก็เรียนจันทร์ถึงศุกร์ครับ เสาร์-อาทิตย์ก้มีทำงานพาร์ททามตอนเย็นๆ เลิกงานก็เที่ยงคืนครับ ส่วนแฟนผมก็มีเรียน แต่ว่าอาจจะเรียนไม่หนักเท่าเพราะเพิ่งจะซิ่วมาเรียนใหม่ เวลาผมไปทำงานหรือทำกิจกรรมแฟนผมก็จะกลับหอไปรอตลอด

ประเด็นก็คือว่า ผมคบกับแฟนมา 1 ปีแล้ว ก่อนคบผมก็เรียนค่อนข้างหนักงี้อยู่แล้วล่ะครับ แต่ว่าเป็นแบบเรียนออนไลน์ ผมเลยเรียนอยู่บ้าน พอตัดสินใจคบกันก็คบกันแบบอยู่ห่างกัน พอเริ่มเรียนไปได้สักพักผมก็กลับมาอยู่หอครับเพราะว่าจะได้มาอยู่กับแฟนแล้วก็จะได้ทำอะไรกับเพื่อนด้วย  แล้วก็ตัดสินใจหาพาร์ททามทำเพราะว่าค่าครองชีพที่มอมันสูงมากบวกกับว่าแฟนผมเป็นคนชอบเที่ยวชอบกินผมก็ต้องตามไปด้วยเลยคิดว่า ไม่อยากรบกวนที่บ้าน ก็เลยจะเอาเงินที่ทำพาร์ทามเป็นค่าใช้จ่ายส่วนนี้ แต่ก็นี่แหละครับปัญหา พอทำพาร์ททาม เวลาว่างก็ไม่ค่อยจะมี ถึงงานไม่ได้หนักอะไร แต่ค่อนข้างกินเวลาพอสมควร เวลาที่มีให้เขาเลยน้อย แฟนผมก็เริ่มบ่น เริ่มร้องไห้ เริ่มงอแง คือเริ่มงอแงทุกครั้งที่ผมต้องออกมาทำงาน ใจหนึ่งผมก้รู้สึกผิดนะครับ เพราะเหมือนว่าผมให้แฟนรอตลอด รู้สึกสงสารเขา แต่อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ทำไมต้องงอแงด้วย ทำไมไม่เข้าใจกัน ที่ไปทำพาร์ททามก็เพราะจะได้เิาเงินมาใช้กับเธอทั้งนั้น 

จริงๆ แฟนผมก็ไม่ได้ห้ามหรือบอกอยากให้ออกตรงๆนะครับ แต่ว่าทุกครั้งที่ผมต้องไปทำงานก็จะทำเสียงเศร้าๆใส่ตลอด มันแบบทำให้ผมรู้สึกอึดอัด รู้สึกผิ ดหดหู่หรืออะไรทำนองนี่ตลอดเลย 

วันนี้แฟนผมก็เพิ่งงอแงก่อนผมมาทำงาน ผมเลยรู้สึกสับสนมากครับ เลยอยากรู้ว่าความเห็นขอคนอื่รนเป็นยังไง
ปล.แฟนผมไม่ได้เอาเงินผมไปใช้นะครับ เราแยกกระเป๋ากัน แต่ทกครั้งท่จะไปไหนหรือกินอะไรด้วยกัน เราก็ต้องจ่ายซึ่งราคาก็คือแบบบบ ถ้าลำพังผมอยู่คนเดียว หมูปิ้งสักสามไม้ก็อิ่มแล้วครับ
ปล.2 ติดแท็กผิดต้องขออภัยด้วยนะครับ