คือแฟนเราเพิ่งขึ้นปวช1 เพราะแต่ก่อนสังคมในโรงเรียน​เขามันมีน้อยหน้าเดิมๆซ้ำ​ พออยู่สังคมใหม่ที่ปวชคงจะต้องเจอผู้คนมากมาย​เยอะแยะ​ จนเราถามเขาว่าจะไปมองสาวที่ไหนไหม​ เขาก็ตอบว่าไม่มีหรอกแต่เราไม่เชื่อเพราะ​ จะบอกว่าไม่มองเลยก็ไม่ได้​ เขาพูดขึ้นมาว่าถ้าเค้าเปลี่ยนไปหรืออะไรก็ตามเพราะมันห้ามใจตัวเอง​ไม่ได้​ โดยเฉพาะ​อะไรที่มันเจอกันทุกวัน(เรากับแฟนอยู่คนละรร)​ แฟนเลยบอกว่าเธอจะต้องรั้งเขาไว้นะ​ ในใจเราก็ได้แต่คิดว่าถ้าอยากไปทำไมเราต้องเป็นคนรั้งไว้ด้วยเราก็ตอบเออๆไปรั้งก็รั้ง​ จนมีอยู่วันนึงแฟนเริ่มเปลี่ยนไปด้วยเซนส์หรืออะไรรอบข้างมันบอกรู้ว่าไม่เหมือนเดิม​ แฟนก็บอกตามรอบจริงว่าแอบคุยกับเพื่อนสายเดียวกันที่เจอกันทุกวันใกล้กันทุกวัน​ ไปกินข้าวด้วยกัน​  มันบอกว่าตัวเอง เองแหละ​ผิดเอง​ เราไม่อยากจะฟังคำแก้ตัวเลย​จนเราให้มันเลือกระหว่างเรากับนังปลาชะโดนั้น​ มันก็เลือกเรา​แรกๆก็ดีใจแหละ​ พอเวลาผ่านไปเรารู้สึกเฉยๆกับความสัมพันธ์​แบบนี้จริงๆ​ อยากจะถามจริงๆเวลาเราแอบชอบใจหรือเผลอใจไปให้คนอื่นทั้งๆที่มีแฟนแล้ว​ ต้องเป็นคนอย่างไงไม่เห็นใจแฟรบ้างเหรอหรือแค่อยากให้ตัวเองมีความสุข​ไม่เข้าใจเลยไอ้คำที่เอามาอ้างว่า​ ห้ามใจหัวใจไม่ได้ไม่งั้นจะมีแฟนไปทำไมกัน​ บ้าป่าววะ