เราว่าถ้าถึงขั้นห้าม/ออกคำสั่ง เราว่าน่ารำคาญ ก้าวก่ายชีวิตเรามากไป แต่ถ้าแค่เตือนเพราะห่วงเฉย ๆ เราว่ากำลังน่ารัก เช่น กระโปรงตัวนี้สั้นไปนะ ตัวใส่ซับในเซฟ ๆ หน่อยดีไหม หรือผ้ามันบางจัง ไม่เหมาะกับกลางวัน แดดแรงเดี๋ยวโป๊ ตัวเปลี่ยนเถอะ อะไรแบบนี้

คือเราก็ไม่ได้ชอบแต่งตัวโป๊หรอก แต่บางทีเราพลาด ใส่โป๊แบบไม่ตั้งใจ (คือเรามีหุ่น มีอก เอว สะโพก บางทีใส่เดรสธรรมดา ๆ มันก็อาจดูโป๊กว่าคนทั่วไป) เวลาลงจากรถเพื่อนชายเขาก็หยิบกระเป๋ามาบังให้ อะไรงี้ เออ เราว่าดีอะ แมนดี ไม่ใช่มาบ่น ๆ ปอด ๆ แปด ๆ นอยด์ ๆ อยู่ได้ น่ารำคาญ

ที่หงุดหงิดมากคือคำว่า "ห้าม" ห้ามเลย ห้ามใส่สั้น ห้ามเซ็กซี่ ห้ามแต่งหน้า ห้ามทาปากแดง ห้ามเที่ยวกลับดึก ห้ามเที่ยวกลางคืน ห้ามคุยกับผู้ชาย (เอ่อ...? นั่นเพื่อนฉัน ฉันคบเขามาก่อนเจอคุณอีก) ห้ามนู่น ห้ามนี่ ห้ามนั่น ห้ามบลา ๆ คือขอโทษเถอะ คุณพ่อเรา ท่านรักเราเท่าชีวิต ห่วงเราไม่แพ้ผู้ชายคนไหน ๆ แน่ ๆ ท่านยังไม่เคยห้ามเราเลย คุณเป็นใครมากะเกณฑ์ชีวิตเราขนาดนี้ คือบางทีเราก็ดูแลตัวเองได้น่ะ เราเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ก่อนเจอคุณแล้ว เรายังอยู่ของเรามาได้เลย ถ้าคุณไม่ชอบก็ไปหาผู้หญิงคนอื่นดีกว่าไหม

สรุป เตือนกันได้ น่ารักดี แต่อย่า "ห้าม" ไม่มีใครเป็นเจ้าของชีวิตใคร ถ้ารับไม่ได้ก็ไม่ต้องอยู่ด้วยกัน