เรามีแฟนคนนึง คบมา3ปีครึ่งได้แล้ว เริ่มจากที่เราคุยกันในเฟสแล้วก็มีเจอกันก็ตอนที่แฟนมาฝึกงานแถวบ้านเรา  เราก็คอยไปหาทุกวันหยุดของเค้า แล้วพอฝึกงานเสร็จเค้าก็กลับบ้านไป ตอนนี้เค้าดร็อปเรียนเพื่อหาเงินจ่ายค่าเทอม ไปทำงานที่เซเว่นแถวบ้านเค้า (เราอยู่คนละจังหวัดกันค่ะ)เรายอมรับว่าเราเป็นคนขี้หึงมากๆ หึงตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ หึงเหมือนคนพึ่งคบกันแรกๆ ละที่แฟนเราไปทำ มีแต่ผญ. แล้วเราชอบคาสายกันทิ้งไว้ แล้วเราก็จะชอบมาแอบฟังเวลาว่าง ว่าเค้าทำอะไรอยู่ แล้วมันก้มีเรื่องให้เข้าใจผิดตลอด (เราเป็นคนชอบคิดไปเองด้วย) ทีนี้ มีวันนึง ที่คนในร้านเค้ากลับบ้านไม่ได้ ไม่มีใครไปส่ง แล้วคนในร้านบอกให้แฟนเราไปส่ง แต่แฟนทักมาบอกเรานะคะ เราถึงรู้ แต่ที่แฟนทักมาบอก เพราะกลัวเราไม่โอเค ถ้าถามว่าโอเคมั้ย ไม่โอเคหรอกค่ะ ทำไมเราต้องยอมให้แฟนเราไปส่งผญ.คนอื่นด้วย เรารู้ตัวเองนะคะว่าการที่เราทำแบบนี้มันนิสัยไม่ดีเลย มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นแน่นอน แต่เราก็ยังต้องพลาดไปคิดเองเออเองแบบนั้น พอแฟนเรากลับมา เราก็คุยกันเรื่องนี้จนได้ ตอนแรกสัญญาว่าจะไม่คุยแต่ก็เผลอมาเข้าเรื่อง ทีนี้แฟนเราก็พูดขึ้นมาว่า แต่ถ้าไม่มีรถจริงๆ ก็จะไปส่ง เรารู้สึกไม่ดีเลยค่ะ เราก็เห็นมาเยอะ การที่ไปรับไปส่งรึอะไรแบบนี้ มันก็สามารถมีอะไรลึกซึ้งรึพัฒนาไปกว่านี้ก็ได้ แต่แฟนเรายืนยันว่าไม่มีอะไรจริงๆ แต่ถามว่าเราเชื่อใจแฟนมั้ย เราเชื่อใจนะคะ แต่เราไม่เชื่อใจและไม่ชอบคนที่ทำงานแฟนเราเลยซักนิด (คนนั้นเค้าก็เคยเรียกรถจากแกร็ปนั่งกลับบ้านเองได้ แต่ทำไมพอแฟนเราอยู่ ทำไมถึงต้องให้แฟนเราไปส่ง) มันมีหลายเรื่องอยู่ค่ะที่เราต้องมาทะเลาะกัน แต่ก้ผ่านมันมาได้ และทุกเรื่อง มันก็มีความงี่เง่าของเราอยู่ด้วย แต่เรามีแฟนแค่คนเดียว เราไม่อยากเสียเค้าไปเลยค่ะ  เราพยายามหึงให้น้อยลง งี่เง่าและเข้าใจเค้าให้มากกว่านี้ แต่มันจะชอบมีสถานการณ์อะไรแบบนี้มาคอยกวนใจตลอด จะบอกให้เลิกมันก็คงไม่ได้ แต่ถ้าต้องยอมให้เค้าไปส่งกันจริงๆ เราก็คงจะคิดมากจนกินไม่ได้นอนไม่หลับไปอีกนานเลย ควรทำยังไงดีคะ😢😢