ตามหัวข้อเลยค่ะ คือเราเคยมีแฟนมาแล้วสามคน แต่ทั้งสามคนคือทรงเห็นแก่ตัวกันหมด ดต่ทุกคนคือพูดกับเราว่าเป็นผู้หญิงที่ดีมากในชีวิตเค้าเลย ไม่เคยเจอใครดีเท่าเรา แต่เราก็สงสัยค่ะ ว่าทำไมเราดีแล้วอีกฝ่ายถึงไม่ดีตอบ งดดราม่านะคะ เราขอยกตัวอย่างเช่น เรายอมลดละเลิกความสุขส่วนตัวของเราเพื่อให้คนรักเราสบายใจโดยที่เราก็ไม่ได้อึดอัดอะไรกลับสบายใจมากกว่าที่อีกฝ่ายสบายใจ แต่กลับกันอีกฝ่ายก็ไม่ได้ยอมที่จะลดละเลิกความสุขส่วนตัวของตัวเองเพื่อเราสักคน โดยแต่ละคนจะปฎิบัติต่างกัน คือคนแรกจะพยายามข่มเราต่อว่าเราทำให้เราไม่กล้าทำให้เค้าไม่สบายใจ แต่พอเค้าทำเราไม่สามารถพูดตำหนิหรือเรียกร้องอะไรได้ ส่วนอีกคนโกหกต..หลหน้าด้านๆเลยทั้งที่เราจำได้ก็ยังคงโกหกอยู่ โกหกจนแยกแยะความจริงกับเรื่องโกหกไม่ได้เลย ส่วนคนที่สามก็ทำแล้วให้เหตุผลของตัวเองว่าก็ไม่ได้ผิดอะไร และไม่อยากให้ใครมาบงการชีวิตเค้า แต่เราถามว่าเราทำได้ไหม เค้าก็บอกว่าไม่ได้ แต่ทั้งสามคนเวลาเราขอเลิก กับอ้อนวอนขอร้องเราต่างๆนานา บอกว่าไม่รู้จะไปหาคนแบบเราได้ที่ไหนอีก ให้เราให้โอกาส ส่วนคนที่ข่มก็บอก พี่คิดว่าเราจะไม่ไปไหน คือเราอยากรู้ค่ะ การเป็นคนถูกรักจริงๆบ้าง รักจากใจจากการกระทำของผู้ชาย เราต้องวางตัวแบบไหนหรอคะ คือเราก็ตั้งใจรักทุกคน แต่เราเจอแต่อะไรแบบนี้ จนทำให้เราสงสัยค่ะ ว่าควรมีใครไหม หรือเราควรอยู่คนเดียว คือการที่เรายอมเสียสละทุกๆอย่าง เพื่อคนรัก แต่เรากลับได้อะไรแบบนี้กลับมาตลอด ละปัจจุบันนี้เรายังคบกับคนล่าสุดอยู่ แต่ความสัมพันธ์วนลูปไปทุกทีจนเราเหนื่อย แต่เราก็ไปไหนไม่ได้ เรารักเค้า แต่สุดท้ายมันก็วนกลับมาทำร้ายเราตลอดเลย