สวัสดีค่ะผู้อ่านทุกท่าน เชื่อว่าทุกท่านคงเคยเป็นเหมือนกันกับเรา ที่ความรู้สึกว่าตัวเราเป็นคนสำคัญแบบไหนกับทางบ้านแฟน ช่วงแรกๆก็ไม่ได้คิดมากอะไรจนมาพอหลังๆเราเปลี่ยนงานทำและงานเรามันสามารถทำที่บ้านได้แต่ทำเป็นเวลา เราก็เริ่มไม่มีเงินไม่มีรายได้ รถก็ทวงค่างวด แต่ที่ค้างเพราะมีแพลนจะออกรถแต่ติดปัญหาเราค้ำไม่ได้เพราะอายุงานน้อย แฟนก็ไม่มีประวัติเคยออกรถหรือทำอะไรเลย แต่ที่พีคคือปัญหารอบด้านเข้ามาหาเราพร้อมกันถามว่ารู้สึกแย่ไหม มาก!กกกกกก(ล้านตัว) แต่ปัญหามันก็เกิดขึ้นในตัวเรา เราเป็นคนที่ทุ่มเทกับงาน ทุกอย่างเต็มที่ตลอดเป็นคนสู้ชีวิต แต่ชีวิตมักสู้กลับ เครียดนะที่เราไม่สามารถรับได้ ชีวิตรอบด้านมันใช้เงินหมดเลยแต่เราไม่มีเงินสู้กลับ จากเคยมีก็หมด อาจเป็นเพราะใจดีกับคนมากไปเขาติดครึ่งแสนก็ไม่กล้าทวงเขา กับแฟนเหมือนจะตุยกันได้แต่ก็แค่เหมือนจนบางทีเราก็คิดนะจากชีวิตเขาไม่เคยอับแต่มาอยู่กับเรามันหลายอย่าง อีกอย่างเราเป็นผู้หญิงที่มีพันธะมีลูกติด2 คน เขาเป็นผู้ชายที่ไม่มีพันธะอะไรแม้กะทั่งการแต่งงานแต่อาจจะเคยหมั่ยหมายกับแฟนเก่าที่ผ่านมา แต่เรามาอยู่กับเขามีแค่ผูกข้อมือ แต่ยังไม่ได้ไปขอญาติผู้ใหญ่ฝั่งเรา ถ้าเขาจะทิเราไปจากเราก็ได้เลย เราท้อกับเรื่องหลายเรื้องหลักๆก็เพราะเงิน เราไม่กล้าหยิบยืมใครเลย เพราะเขาให้มาเยอะแล้วอีกทั้งงานเราก็ไปบ้างไม่ไปบ้างจนเขาจะไล่ออกวันไหนไม่รู้ มืดแปดด้านนะ อยากหายไปแต่ก็คิดถึงหน้าลูกทั้งสองแต่บ้านยังไม่กล้ากลับเลยเพราะไม่มีเงินให้แม่ลูก เหนื่อยนะระบายกับใครไม่ได้อยากหนีอยากหายไป แต่ถ้าเราไปดขาจะว่าเราหนีปัญหาอีก ท้อไม่รู้จะไปทางไหนต่อ