ก่อนการแข่งขันสิ้นสุดในเย็นนี้ เพื่อนๆคิดว่ามี ตำนาน อะไรให้จำแบบนำกลับมาเล่าก็ยังคงเป็น ตำนาน ในสนามนี้บ้าง ส่วนตัวคือ

1.ตำนานป้าย "แม่รักคุณ" 
- ตำนานนี้รู้สึกเขินอาย แทนเอฟตีที่ชูป้ายเป็นอย่างมาก เพราะความไม่ทำการบ้านในเรื่องต่างวัฒนธรรม

2.ตำนาน "แข่งในบ้าน แต่เหมือนแข่งนอกบ้าน" 
- ตำนานนี้หลายๆคนพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า เอฟตีนิปปอน แทบแทบ ไม่รู้กาลเทศะ เพราะแยกคำว่าเชียร์กีฬากับเชียร์ศิลปินไอดอลดีบิ้วไม่ออก นำวัฒนธรรมการเชียร์แบบแปลกๆที่สากลโลกเขาไม่ทำกัน 

สุดท้าย ไม่ว่าจะอีกกี่ตำนานหลังจากนี้ ในฐานะของโอตะคนนึงที่ชื่นชอบไอดอลและนักวอลเลย์บอลหญิงญี่ปุ่นเป็นอย่างมาก แต่เรากับเพื่อนในกลุ่มหลายๆคนเวลาแข่งกับทีมชาติตัวเองก็ไม่เคยเชียร์แบบไม่รู้กาลเทศะเลยสักครั้ง จึงอยากออกมาเตือนสำหรับเพื่อนๆที่มองว่าเป็นการเชียร์แบบสิทธิของตัวเอง โดยไม่คำนึงถึงผลกระทบที่ตาม เช่น ภาพลักษณ์ของส่วนรวม และการให้เกียรติ รู้กาลเทศะต่อสถานที่ เพราะหากผลเสียอะไรก็ตาม โดยปกติของมนุษย์แล้ว มักเลือกที่จะจำสิ่งที่ไม่ดีมากกว่าสิ่งดีเสมอ "นักกีฬาสร้างไว้ดี กองเชียร์ที่ดีอย่าทำลาย"