คือพึ่งทะเลาะกับแฟนสดๆร้อนๆ เลยก็ว่าได้ เรื่องการมีลูกในอนาคตแต่แฟนบอกว่าไม่อยากมี ถึงพลาดท้องยังไงก็ไม่อยากมี เข้าขั้นว่าเกลียดคำว่า "แม่" เลยก็ว่าได้ 
  แต่ต้องเล่าย้อนความก่อนว่า ทำไมถึงเกลียด
   แฟนเป็นคนที่ไม่ได้โดนแม่หรือพ่อเลี้ยงมาตั้งแต่ยังเด็ด เลยมีปมฝังใจว่าถ้าเกิดมีลูกแล้ว เราจะทิ้งลูกเหมือนกับที่แม่ทิ้งเราหรือเปล่า ซึ่ง จขพ. มองว่าอยู่ที่ทัศนคติของคน เพราะถ้าเราเริ่มใหม่ตั้งแต่ตอนนี้ได้ มันก็เหมือนได้ก้าวข้ามสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิต แต่สุดท้ายแล้วผมก็เคารพกับการตัดสินใจของเขาว่าไม่อยากมีลูก
   อยากลองฟังความคิดเห็นของคนที่หลงเข้ามาอ่านดูสักหน่อยว่าคิดยังไงกับการเป็นแม่คน แล้วจะมีวิธีการอย่างไรจึงจะสามารถทำให้เขาเปลี่ยนใจได้บ้างครับ