สวัสดีค่ะ พอดีว่าเราอยู่ในวัยทำงานและอยากไปใช้ชีวิตตามความฝัน อยากไปทำงานต่างประเทศ ใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ
ตั้งแต่จำความได้เราทำตามที่แม่บอกตลอดค่ะทั้งเรียนและทำงานถ้าไม่ทำตามจะโดนโกรธค่ะ ไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองชอบอะไรจริงๆจังๆ คิดแค่ว่าทำตามที่แม่บอกไปก็จบ แม่เราตามติดเรามากค่ะไม่ว่าจะทำอะไร ไม่เคยมีเวลาส่วนตัว นอนห้องนอนเดียวกับแม่ตั้งแต่เกิด ทำงานแม่ก็ให้ทำใกล้บ้านและกินนอนที่บ้านเหมือนเดิม (เรามีพี่สาว 1 คนแต่พี่ไปอยู่จังหวัดอื่น) มีเราคนเดียวที่ดูแลพ่อแม่
มีเพียงแค่ช่วงเดียวที่ได้ห่างแม่คือมหาลัยค่ะ เรานอนหอ ซึ่งมันทำให้เราได้จุดประกายความชอบบางอย่างขึ้นมา
เราดูแลพ่อกับแม่ได้ค่ะ เพียงแต่ลองกลับมาคิดดูว่าหากเราทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนอายุ 40-50 ตอนนั้นเราคงไม่มีเวลาตามหาตัวเองได้จริงๆแล้ว อยากขอคำแนะนำค่ะว่า
- หากเราไปทำตามความฝัน (ซึ่งแม่ไม่เห็นด้วย) เราจะผิดมากไหมคะ ที่ผ่านมาเราดูแลพ่อกับแม่มาตลอดโดยไม่บ่นสักคำ ไม่เคยได้ใช้ชีวิตเป็นของตัวเองเลย จึงอยากลองไปใช้ชีวิตดูบ้าง
- มีวิธีพูดอย่างไรให้แม่โกรธน้อยที่สุดคะ
ขอบคุณทุกคำแนะนำค่ะ