สวัสดีค่ะ จะมาขอคำปรึกษาตอนนี้เครียดมากจนบางครั้งอยากหลับยาวๆ
* จากเรื่องราวครั้งก่อนเรากลับมาคืนดีกับสามีได้ เดือนกว่าพร้อมกำลังจะเริ่มงานใหม่ที่เกี่ยวข้องกับสายงานสามีโดยตรงซึ่งฟลุ๊กมาก แต่เรารู้ว่าสามีไม่เหมือนเดิม * เริ่มเล่าค่ะ
หลังจากคืนดีกัน เราสัมผัสได้ว่าเค้าไม่ได้ให้ความสำคัญกับเราเหมือนเดิม แต่ก็อยู่ด้วยกันตลอด อย่างวันเกิดเค้าที่ผ่านมาเราลืมอวยพรเค้า เค้าก็ทวงแล้วหงุดหงิดว่าเราลืม เราพูดว่าอยากไปเที่ยว เค้าพาไปเที่ยวต่างจังหวัดปกติเหมือนตอนไม่มีเรื่องเกิดขึ้นไปกัน 2 คน เค้าก็ยิ้มมีความสุขปกติตามใจเราเหมือนเดิม แต่ที่สัมผัสได้ในบางครั้งเหมือนอยู่ๆ เค้าก็จะหงุดหงิดใส่ทั้งๆที่เรา ยังไม่ได้ทำอะไรพอถาม เค้าก็บอกอยู่กันไปมองไม่เห็นอนาคต ความสุขที่มีมันหมด เหมือนเรื่องเก่าๆที่เราทำผิดต่อเค้ากวนใจเค้าตลอด พอเค้านึกถึงก็หงุดหงิด พอดีๆ ก็ตัวติดกับเราเหมือนเดิมอาบน้ำด้วยกัน กินข้าว ไปเที่ยวถ่ายรูปคู่กันปกติ เค้าบอกรักเราตลอดนะคะ แต่พอเรื่องเก่าแวบมาในหัวเค้า เค้าก็หงุดหงิดอีกบางทีก็พูดว่าอยากแยกกันอยู่ จนเราเองที่ทนไม่ไหวสงสารเค้าเลยพูดกับเค้าว่าขอเวลาถึงตุลาให้งานให้อะไรลงตัวเราจะไปเองพร้อมลูก เพราะปกติเราคือคนที่ดูแลลูกทุกเรื่อง มีแค่เรื่องค่าใช้จ่ายลูกเค้าเป็นคนจ่าย แต่เค้าไม่ให้หย่าค่ะ ให้แยกกันอยู่
เราคิดถูกใช่มั้ยคะที่ยอมจะไปเอง
เราควรให้เวลาเค้าได้ใช้ชีวิตคนเดียวแบบที่เค้าต้องการใช่มั้ยคะ
เรากับลูกไปจากเค้า เค้าจะมีความสุขจริงๆใช่มั้ยคะ
ตอนนี้ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับลูกและแม่เพราะถ้าเราย้ายกลับบ้านแม่ต้องย้ายกลับด้วยแต่ประเด็นสำคัญที่รอถึงตุลา งานที่เราได้เป็นงานราชการค่ะเราว่าจะรอขอบ้านพักแล้วมาอยู่กับลูกแค่ 2 คนโดยไม่ให้เค้ารู้ว่าอยู่ที่ไหนแต่ดูแล้วเค้าก็น่าจะรู้แหละ มันยังงงๆ อยู่กำลังพยายามลำดับความจำเป็นในการใช้ชีวิตอยู่คาะ บอกตรงๆ สับสน งุนงง ไปหมด
ใครมีคำแนะนำประสบการณ์แบบนี้บอกมาได้เลยค่ะ คุยกับคนไม่รู้จักน่าจะดีกว่าคุยกับคนรู้จักเพราะเค้าอาจจะให้คำตอบที่ถนอมน้ำใจกันแต่ไม่ตรงจุด
แยกกันอยู่แต่ไม่หย่า
* จากเรื่องราวครั้งก่อนเรากลับมาคืนดีกับสามีได้ เดือนกว่าพร้อมกำลังจะเริ่มงานใหม่ที่เกี่ยวข้องกับสายงานสามีโดยตรงซึ่งฟลุ๊กมาก แต่เรารู้ว่าสามีไม่เหมือนเดิม * เริ่มเล่าค่ะ
หลังจากคืนดีกัน เราสัมผัสได้ว่าเค้าไม่ได้ให้ความสำคัญกับเราเหมือนเดิม แต่ก็อยู่ด้วยกันตลอด อย่างวันเกิดเค้าที่ผ่านมาเราลืมอวยพรเค้า เค้าก็ทวงแล้วหงุดหงิดว่าเราลืม เราพูดว่าอยากไปเที่ยว เค้าพาไปเที่ยวต่างจังหวัดปกติเหมือนตอนไม่มีเรื่องเกิดขึ้นไปกัน 2 คน เค้าก็ยิ้มมีความสุขปกติตามใจเราเหมือนเดิม แต่ที่สัมผัสได้ในบางครั้งเหมือนอยู่ๆ เค้าก็จะหงุดหงิดใส่ทั้งๆที่เรา ยังไม่ได้ทำอะไรพอถาม เค้าก็บอกอยู่กันไปมองไม่เห็นอนาคต ความสุขที่มีมันหมด เหมือนเรื่องเก่าๆที่เราทำผิดต่อเค้ากวนใจเค้าตลอด พอเค้านึกถึงก็หงุดหงิด พอดีๆ ก็ตัวติดกับเราเหมือนเดิมอาบน้ำด้วยกัน กินข้าว ไปเที่ยวถ่ายรูปคู่กันปกติ เค้าบอกรักเราตลอดนะคะ แต่พอเรื่องเก่าแวบมาในหัวเค้า เค้าก็หงุดหงิดอีกบางทีก็พูดว่าอยากแยกกันอยู่ จนเราเองที่ทนไม่ไหวสงสารเค้าเลยพูดกับเค้าว่าขอเวลาถึงตุลาให้งานให้อะไรลงตัวเราจะไปเองพร้อมลูก เพราะปกติเราคือคนที่ดูแลลูกทุกเรื่อง มีแค่เรื่องค่าใช้จ่ายลูกเค้าเป็นคนจ่าย แต่เค้าไม่ให้หย่าค่ะ ให้แยกกันอยู่
เราคิดถูกใช่มั้ยคะที่ยอมจะไปเอง
เราควรให้เวลาเค้าได้ใช้ชีวิตคนเดียวแบบที่เค้าต้องการใช่มั้ยคะ
เรากับลูกไปจากเค้า เค้าจะมีความสุขจริงๆใช่มั้ยคะ
ตอนนี้ยังไม่ได้บอกเรื่องนี้กับลูกและแม่เพราะถ้าเราย้ายกลับบ้านแม่ต้องย้ายกลับด้วยแต่ประเด็นสำคัญที่รอถึงตุลา งานที่เราได้เป็นงานราชการค่ะเราว่าจะรอขอบ้านพักแล้วมาอยู่กับลูกแค่ 2 คนโดยไม่ให้เค้ารู้ว่าอยู่ที่ไหนแต่ดูแล้วเค้าก็น่าจะรู้แหละ มันยังงงๆ อยู่กำลังพยายามลำดับความจำเป็นในการใช้ชีวิตอยู่คาะ บอกตรงๆ สับสน งุนงง ไปหมด
ใครมีคำแนะนำประสบการณ์แบบนี้บอกมาได้เลยค่ะ คุยกับคนไม่รู้จักน่าจะดีกว่าคุยกับคนรู้จักเพราะเค้าอาจจะให้คำตอบที่ถนอมน้ำใจกันแต่ไม่ตรงจุด