เรามีเพื่อนคนหนึ่ง แต่ก่อนพักอยู่ด้วยกัน ปัจจุบันเพื่อนมีแฟนแล้วตอนนี้เพื่อนได้ย้ายออกไปอยู่กับแฟนในพื้นที่ใกล้เคียงห่างกันก็หลายกม.อยู่
เราทำงานที่เดียวกัน ทุกวันหยุดพักผ่อนเพื่อนคนนี้จะชอบบอกบังคับให้เราไปหา แม้กระทั่งเลิกกะดึกก็ยังบังคับให้ไป ก่อนอื่นจะบอกไว้ก่อนว่าเพื่อนคนนี้นานๆทีแฟนเขาจะอยู่ห้องด้วยเรียกง่ายๆว่า(มน.) โดยให้เหตุผลกับเราว่าไม่อยากอยู่คนเดียว เราเห็นใจกลัวเพื่อนเหงาก็ไปหาตลอด จะร้อนแดดแรงฝนตกไม่มีตังกินข้าวเพื่อจ่ายตังนั่งวินไปหา เหนื่อยออกกะดึกก็แบกร่างกายที่แทบพังไป เราเป็นคนขับรถไม่เป็นไปหาเพื่อนแต่ละทีไป-กลับรวมๆทีละ3-400฿ ต่อรถไปบอกตรงๆว่าเหนื่อยมาก นั่งวินตากแดดแทบเป็นลม พอมาล่าสุดนี้เพื่อนชวนไปนั่งกินข้าวเป็นเพื่อน แฟนเขาไม่อยู่เขาจะได้กินข้าวคนเดียว ไอ้เราก็เหนื่อยวันหยุดทั้งทีอีกอย่างเรากินข้าวแล้วแดดก็แรง เราเลยบอกว่าไม่ไปยังไงก็ไม่ไป เขาก็ด่าเราว่าจะเหยียบหัวเราจมดินในวันที่เราลำบาก ต่อให้ใจจะขาดตายต่อหน้าก็จะเหยียบให้จม ทั้งๆที่ผ่านมาเราไม่เคยบ่นไม่เคยว่าสักคำว่าไปหามันลำบากแค่ไหน เราขอวันหยุดแค่1วันในการนอนเฉยๆที่ห้อง ส่วนตัวเราก็ไม่มีใคร ไม่มีแฟน ไม่มีเพื่อนมีแค่เขาที่พักอยู่คนละที่ เราก็ไปกินข้าวคนเดียว ไปทำงานก็ไม่มีเพื่อนเพราะทำทำคนละแผนกพักคนละรอบ เราแคร์เขามาก สงสารเขาไม่อยากให้เขามาอยู่คนเดียวเหมือนเรา เราเห็นใจตลอด แต่พอมาวันนี้คือเราแค่อยากนอนพักในวันหยุดเท่านั้นเองเราเสียใจมากที่ได้เห็นเพื่อนว่าเราแบบนี้ ตอนนี้ก็สับสนอยู่ว่าตอนเราไม่มีใครทำไมไม่เห็นมีใครมาอยู่กับเราบ้างเลย ควรทำยังไงดีคะ ปล่อยเพื่อนให้อยู่แบบนั้น หรือเราต้องไปหาแล้วง้อเขาอยู่เรื่อยๆเหมือนเดิม
เคยมีเพื่อนแบบนี้กันไหมคะ? เราควรปล่อยหรือทำยังไดี? ต้องแคร์เขาเหมือนเดิมไหม?
เราทำงานที่เดียวกัน ทุกวันหยุดพักผ่อนเพื่อนคนนี้จะชอบบอกบังคับให้เราไปหา แม้กระทั่งเลิกกะดึกก็ยังบังคับให้ไป ก่อนอื่นจะบอกไว้ก่อนว่าเพื่อนคนนี้นานๆทีแฟนเขาจะอยู่ห้องด้วยเรียกง่ายๆว่า(มน.) โดยให้เหตุผลกับเราว่าไม่อยากอยู่คนเดียว เราเห็นใจกลัวเพื่อนเหงาก็ไปหาตลอด จะร้อนแดดแรงฝนตกไม่มีตังกินข้าวเพื่อจ่ายตังนั่งวินไปหา เหนื่อยออกกะดึกก็แบกร่างกายที่แทบพังไป เราเป็นคนขับรถไม่เป็นไปหาเพื่อนแต่ละทีไป-กลับรวมๆทีละ3-400฿ ต่อรถไปบอกตรงๆว่าเหนื่อยมาก นั่งวินตากแดดแทบเป็นลม พอมาล่าสุดนี้เพื่อนชวนไปนั่งกินข้าวเป็นเพื่อน แฟนเขาไม่อยู่เขาจะได้กินข้าวคนเดียว ไอ้เราก็เหนื่อยวันหยุดทั้งทีอีกอย่างเรากินข้าวแล้วแดดก็แรง เราเลยบอกว่าไม่ไปยังไงก็ไม่ไป เขาก็ด่าเราว่าจะเหยียบหัวเราจมดินในวันที่เราลำบาก ต่อให้ใจจะขาดตายต่อหน้าก็จะเหยียบให้จม ทั้งๆที่ผ่านมาเราไม่เคยบ่นไม่เคยว่าสักคำว่าไปหามันลำบากแค่ไหน เราขอวันหยุดแค่1วันในการนอนเฉยๆที่ห้อง ส่วนตัวเราก็ไม่มีใคร ไม่มีแฟน ไม่มีเพื่อนมีแค่เขาที่พักอยู่คนละที่ เราก็ไปกินข้าวคนเดียว ไปทำงานก็ไม่มีเพื่อนเพราะทำทำคนละแผนกพักคนละรอบ เราแคร์เขามาก สงสารเขาไม่อยากให้เขามาอยู่คนเดียวเหมือนเรา เราเห็นใจตลอด แต่พอมาวันนี้คือเราแค่อยากนอนพักในวันหยุดเท่านั้นเองเราเสียใจมากที่ได้เห็นเพื่อนว่าเราแบบนี้ ตอนนี้ก็สับสนอยู่ว่าตอนเราไม่มีใครทำไมไม่เห็นมีใครมาอยู่กับเราบ้างเลย ควรทำยังไงดีคะ ปล่อยเพื่อนให้อยู่แบบนั้น หรือเราต้องไปหาแล้วง้อเขาอยู่เรื่อยๆเหมือนเดิม