🔥จะให้เเปลบทนี้ค่ะ🔥
๏ บั้นท้ายคชาเรศท้าว ไทยไผท
ถึงพิราลัยลาญ ชีพมล้าง
เพราะเพื่อพิพิธไพ- รีราช แลนา
โซรมสาดตราดปืนขว้าง ตอกต้องตนสลาย
ถอดคำประพันธ์
๏ ฝ่ายองค์อิศวรนาถน้อง นฤบาล
แสดงยศคชยุทธยาน ยาตรเต้า
มางจาชโรราญ ฤทธิ์ราช แลฤๅ
เร็วเร่งคเชนทรเข้า เข่นค้ำบำรู
ถอดคำประพันธ์
๏ บัดภูธเรศพ่าห์ได้ เชิงชน
ลงล่างง้างโททนต์ เทิดใต้
พัชเนียงเบี่ยงเบนตน เซซวน ไปแฮ
หัวปั่นหันข้างให้ เพลี่ยงพลั้งเสียที
ถอดคำประพันธ์
๏ ภูมีมือง่าง้าว ของอน
ฟันฟาดขาดคอบร บั่นเกล้า
อินทรีย์ซบกุญชร เมือชีพ แลเฮย
เผลพระเกียรติผ่านเผ้า พี่น้องสองไท
ถอดคำประพันธ์
๏ ทันใดกลางคชเจ้า จุลจักร
มลายชิพิตลาญทัก ท่าวซ้ำ
เหลือหลามเหล่าปรปักษ์ ปืนป่าย เอาเอย
ตรึงอกพกตกขว้ำ อยู่เบื้องบนสาร
ถอดคำประพันธ์
๏ พระราญอริราชด้วย เดโช
สี่ทาสสนองบาทโท ท่านท้าว
พระยศยิ่งภิยโย ผ่านแผ่ ภพนา
สองรอดโดยเสด็จด้าว ศึกสู้เสียสอง
ถอดคำประพันธ์
✳️ตัวอย่างค่ะ✳️
๖๗(๓๑๓)๏ คชยานขัตติเยศเบื้อง ออกถวัลย์
โถมปะทะไป่ทัน เหยียบยั้ง
สารทรงราชรามัญ ลงล่าง แลนา
เสยส่ายท้ายทันต์ทั้ง คู้ค้ำคางเขิน
ถอดคำประพันธ์ได้ว่า ช้างทรงของสมเด็จพระนเรศวรได้โถมเข้าปะทะโดยไม่ทัน ได้ตั้งหลักให้มั่น ช้างทรงของพระมหาอุปราชาได้ล่าง จึงดันงาแหละคางของช้างสมเด็จพระนเรศวรจนเงยหน้า
๖๘(๓๑๔)๏ ดำเนินหนุนถนัดได้ เชิงชิด
หน่อนเรนทรทิศ ตกด้าว
เสด็จวราฤทธิ์ รำร่อน ขอแฮ
ฟอนฟาดแสงของ้าว อยู่เพี้ยงจักรผัน
ถอดคำประพันธ์ได้ว่า พระมหาอุปราชาทรงเห็นเป็นโอกาสเหมาะ จึงเงื้อพระแสงของ้าวขึ้นจ้วงฟันอย่างแรงและรวดเร็วราวกับจักรหมุนทีเดียว
ช่วยถอดความโคลงให้หน่อยได้ไหมค่ะ ถอดความทีละบทค่ะ มี6บท
๏ บั้นท้ายคชาเรศท้าว ไทยไผท
ถึงพิราลัยลาญ ชีพมล้าง
เพราะเพื่อพิพิธไพ- รีราช แลนา
โซรมสาดตราดปืนขว้าง ตอกต้องตนสลาย
ถอดคำประพันธ์
๏ ฝ่ายองค์อิศวรนาถน้อง นฤบาล
แสดงยศคชยุทธยาน ยาตรเต้า
มางจาชโรราญ ฤทธิ์ราช แลฤๅ
เร็วเร่งคเชนทรเข้า เข่นค้ำบำรู
ถอดคำประพันธ์
๏ บัดภูธเรศพ่าห์ได้ เชิงชน
ลงล่างง้างโททนต์ เทิดใต้
พัชเนียงเบี่ยงเบนตน เซซวน ไปแฮ
หัวปั่นหันข้างให้ เพลี่ยงพลั้งเสียที
ถอดคำประพันธ์
๏ ภูมีมือง่าง้าว ของอน
ฟันฟาดขาดคอบร บั่นเกล้า
อินทรีย์ซบกุญชร เมือชีพ แลเฮย
เผลพระเกียรติผ่านเผ้า พี่น้องสองไท
ถอดคำประพันธ์
๏ ทันใดกลางคชเจ้า จุลจักร
มลายชิพิตลาญทัก ท่าวซ้ำ
เหลือหลามเหล่าปรปักษ์ ปืนป่าย เอาเอย
ตรึงอกพกตกขว้ำ อยู่เบื้องบนสาร
ถอดคำประพันธ์
๏ พระราญอริราชด้วย เดโช
สี่ทาสสนองบาทโท ท่านท้าว
พระยศยิ่งภิยโย ผ่านแผ่ ภพนา
สองรอดโดยเสด็จด้าว ศึกสู้เสียสอง
ถอดคำประพันธ์
โถมปะทะไป่ทัน เหยียบยั้ง
สารทรงราชรามัญ ลงล่าง แลนา
เสยส่ายท้ายทันต์ทั้ง คู้ค้ำคางเขิน
ถอดคำประพันธ์ได้ว่า ช้างทรงของสมเด็จพระนเรศวรได้โถมเข้าปะทะโดยไม่ทัน ได้ตั้งหลักให้มั่น ช้างทรงของพระมหาอุปราชาได้ล่าง จึงดันงาแหละคางของช้างสมเด็จพระนเรศวรจนเงยหน้า
๖๘(๓๑๔)๏ ดำเนินหนุนถนัดได้ เชิงชิด
หน่อนเรนทรทิศ ตกด้าว
เสด็จวราฤทธิ์ รำร่อน ขอแฮ
ฟอนฟาดแสงของ้าว อยู่เพี้ยงจักรผัน
ถอดคำประพันธ์ได้ว่า พระมหาอุปราชาทรงเห็นเป็นโอกาสเหมาะ จึงเงื้อพระแสงของ้าวขึ้นจ้วงฟันอย่างแรงและรวดเร็วราวกับจักรหมุนทีเดียว