สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
ความรัก มันไม่ได้ยากขนาดนั้นค่ะ
แค่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองก็พอ …
ไม่ต้องไปกังวลมากนัก ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร
เพราะ
ต่อให้กังวล หรือ ระแวงขนาดไหน บทรักจะเปลี่ยน ก็เปลี่ยนโดยไม่แจ้งเตือนใครอยู่แล้ว
ไม่ต้องพะวง ว่าเราจะรู้สึกกับเขามากไป หรือ น้อยไป
คิดมากไป ก็ฟุ้งซ่านเปล่าๆ
แล้วจะเอาความสุขที่ไหน มาหล่อเลี้ยงใจล่ะคะ
ลองหัดเสพความสุข อยู่ที่ปัจจุบันดู
เขาเป็นอย่างไร ยอมรับเขาแบบนั้น มีความสุขกันแบบที่ว่า วันนี้จะได้เจอกันวันสุดท้าย
ทำแต่ละวันให้มันออกมาดีที่สุด แล้วนับกัน วันต่อวัน …
แม้ตัวเราในวันพรุ่งนี้ ก็มิใช่ คนเดียวกัน กับเราในวันนี้ และวันวาน
ความคิดความอ่าน ก็แปรเปลี่ยนไปตามประสบการณ์
ตัดสิน คุณภาพความรัก ด้วยใจคุณ และ พฤติกรรมของเขา โดยชอบธรรม
เขาทำดี คุณดีตอบ / เขาทำไม่ดี คุณก็ไม่ควรงมงาย จมอยู่กับความดีในอดีตที่เขาทำ
จำไว้ว่า รักน่ะ ยังไงก็ต้องเปลี่ยน ยังไงก็ต้องจบค่ะ
ความจริงนี้โหดร้าย … แต่จะร้ายกว่าหลายเท่า หากเราไม่ยอมรับ และไม่เตรียมใจไว้เนิ่นๆ
ความรักน่ะ จะว่าไป มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นค่ะ
แค่ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเองก็พอ …
ไม่ต้องไปกังวลมากนัก ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร
เพราะ
ต่อให้กังวล หรือ ระแวงขนาดไหน บทรักจะเปลี่ยน ก็เปลี่ยนโดยไม่แจ้งเตือนใครอยู่แล้ว
ไม่ต้องพะวง ว่าเราจะรู้สึกกับเขามากไป หรือ น้อยไป
คิดมากไป ก็ฟุ้งซ่านเปล่าๆ
แล้วจะเอาความสุขที่ไหน มาหล่อเลี้ยงใจล่ะคะ
ลองหัดเสพความสุข อยู่ที่ปัจจุบันดู
เขาเป็นอย่างไร ยอมรับเขาแบบนั้น มีความสุขกันแบบที่ว่า วันนี้จะได้เจอกันวันสุดท้าย
ทำแต่ละวันให้มันออกมาดีที่สุด แล้วนับกัน วันต่อวัน …
แม้ตัวเราในวันพรุ่งนี้ ก็มิใช่ คนเดียวกัน กับเราในวันนี้ และวันวาน
ความคิดความอ่าน ก็แปรเปลี่ยนไปตามประสบการณ์
ตัดสิน คุณภาพความรัก ด้วยใจคุณ และ พฤติกรรมของเขา โดยชอบธรรม
เขาทำดี คุณดีตอบ / เขาทำไม่ดี คุณก็ไม่ควรงมงาย จมอยู่กับความดีในอดีตที่เขาทำ
จำไว้ว่า รักน่ะ ยังไงก็ต้องเปลี่ยน ยังไงก็ต้องจบค่ะ
ความจริงนี้โหดร้าย … แต่จะร้ายกว่าหลายเท่า หากเราไม่ยอมรับ และไม่เตรียมใจไว้เนิ่นๆ
ความรักน่ะ จะว่าไป มันก็ไม่ได้ง่ายขนาดนั้นค่ะ
แสดงความคิดเห็น
ช่วยด้วยค่ะ กลัวความดีของเขาจะเปลี่ยนไป
แรกๆอะไรก็ดี เขาดูพยายามเพื่อได้เรามาก็ดีทุกอย่างเลยค่ะ เราเข้ากันได้ทุกอย่างเป็นทั้งเพื่อน พี่ น้อง แฟน เขาเป็นทุกอย่างของเรา
จนคบมาได้ครึ่งปี ปัญหาเริ่มเกิด ด้วยอาชีพของเขาที่ต้องอยู่กับนาย การเข้าสังคมจึงเป็นเรื่องปกติแต่ที่เรารับไม่ได้คือนายเขาให้แฟนเราหาเด็กเพื่อมารับงาน พอเราจับได้เค้าบอกว่ามันคืองานซึ่งเราก็เชื่อ เราไม่เคยคิดจะเช็คโทรศัพท์เขา จนวันนึงเราลองเช็คดู เขากลับไปคุยกับคนคุยเก่าๆเขาแล้วให้เหตุผลว่าเพื่อนกัน และหลังจากนั้นทุกครั้งที่เขากลับมาหาเรา เราเช็คตลอดจนเราเห็นว่าเขาคุยกับคนอื่น เรายังเลือกที่จะให้อภัยมาตลอดๆ จนเวลาล่วงเลยมา เรากลายเป็นคนชอบจับผิดและเราไม่มีความสุขเลย เขาเริ่มรำคาญและบอกว่าเราคือคนที่น่ารำคาญสำหรับเขา ทั้งคำพูดและการกระทำมันออกไปในแนวทางที่แย่ลงเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราง้อตลอดแม้เราจะไม่ผิด เพราะเรารักเขา มันบ่อยขึ้นเรื่อยๆ จนจากที่เราโวยวาย เราเริ่มเงียบ จนวันที่เราไม่ไหวเราร้องไห้แล้วบอกเขาว่าถ้าไม่รักเราปล่อยเราไป หรือเลิกกับเราไปเถอะ ซึ่งคำตอบก็คือไม่ เขาขอโอกาส เราก็ใจอ่อนกลับมาลองปรับตัว ปรับทุกอย่าง แต่อย่างว่าค่ะนิสัยมันเปลี่ยนกันได้ยาก เขาก็ดูพยายามเปลี่ยนตัวเองมากขึ้นค่ะ ซึ่งเขาก็ดีขึ้น
แต่ปัญหามันอยู่ที่เราค่ะ เรายังคงกลัว และระแวง เรากลับไม่รู้สึกเหมือนเดิม ในช่วงเวลาที่เขาละเลยความรู้สึกเรา เราเริ่มอยู่ได้ ชอบอยู่คนเดียวมากขึ้น ยิ่งเขาทำดีมากขึ้นเรื่อยๆเรากลับมองไม่เห็นความดี กลายเป็นคนกลัวความดีของเขา กลัวว่าเขาพยายามมากไปจนวันหนึ่งเขาทำไม่ได้และกลับไปใช้นิสัยเดิมๆ ซึ่งเราเป็นแฟนเขาเรารู้ดีว่าเขาเป็นแบบไหน เขาเป็นคนค่อนข้างดื้อรั้น ไม่ฟัง และชอบถือความคิดตัวเองเป็นใหญ่
วันนี้เลยอยากถามเพื่อนว่าเราควรทำอย่างไรดีคะ ควรบอกเขายังไงว่าเราไม่เหมือนเดิม เรากลัวความดีของเขา เราไม่รู้ว่าเขารู้สึกผิดจริงๆไหมกับเรื่องที่เกิด ส่วนรักเราก็รักค่ะ แต่เราแค่กลัวว่าวันนึงเขาจะกลับมาเป็นคนเดิมที่เคยทำเราเสียใจ
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะคะ
อาจจะดูเป็นคำถามสิ้นคิด หรือดูเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับบางคน แต่เราอยู่ ณ จุดนี้เรามองไม่เห็นอะไรเลย จึงได้คำแนะนำอื่นๆจากเพื่อนค่ะ