เราเป็นลูกคนกลางที่ตอนนี้ทำงานแล้ว + เรียนต่อด้วย โดยเราหาทุกอย่างเอง ไม่ได้ลำบากแม่เลย คือชีวิตเราโดนปกติ แม่ไม่ค่อยจะให้ไปไหนเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว  ทำให้ช่วงชีวิตก็มีแต่ เรียน ทำงาน กลับบ้าน แค่นั้น  แล้วตอนนี้เรามีแฟน คบกันมาจะ3ปีละ แม่รับรู้ แต่ก็มีมุมมองไม่ดีมาตลอด  ล่าสุด เรามีปัญหากันกับแม่ด้วยเรื่อง  เราบอกแม่ว่าเราจะไปเที่ยวกับแฟนเราแล้วเราจะไปธุระเรื่องเรียนต่อด้วย  แน่นอนคือ มันต้องค้างคืนด้วยกัน ซึ่งเขาก็ด่าเราแบบเสียๆหายๆ ด่าแบบไม่คิดว่านี่ก็ลูกคนนึงนะ  เรารักตัวเราเองมาก เราดูแลตัวเองดีมาก เราทำทุกอย่า เพื่อไม่ให้ใครมาว่าแม่เราได้เลย  แล้วนี่ แค่เราขอไปพักผ่อนบ้าง  แม่เรากับพูดใส่โดยบอกว่า ไปให้แฟนมาแต่งไปเลย ทำตัวทุเรสๆแบบนี้ เขารับไม่ได้  เราก็งงนะ เพราะเราไม่เคยขออะไรเขาเลย เราคิดแต่จะทำให้เค้าพอใจที่มีเราเป็นลูกคนนึง แต่เรากลับโดนเขาทำร้ายจิตใจไม่ว่าจะเป็นการกระทำ คำพูด และสายตา  จนปัจจุบัน เราป่วยเป็นซึมเศร้า แต่แม่เรากลับมองว่าเราเป็นบ้า  เขาไม่นึกถึงความรู้สึกเราเลยแม้แต่น้อย  เขาแคร์แต่สังคมรอบข้างว่าตัวเขาจะโดนคนอื่นนินทาว่าเลี้ยงลูกไม่ได้เรื่อง
เราได้แต่อิจฉาคนที่แม่เขาเข้าใจทุกเรื่องมากๆเลยนะ เราได้แต่คิดว่านี่เราดีไม่พอหรอ  ช่วงชีวิตวัยรุ่นของเรา เราไม่เคยได้ใช้มันเลยสักนิด  แม้แต่การไปเที่ยว แม่เราก็ไม่เคยพาไป เราแค่ตามหาในสิ่งที่เราไม่เคยได้ เราทำผิดมากเลยหรอ แล้วเราต้องทำวิธีไหนให้แม่เรายอมรับในเหตุผลของเราได้บ้าง 😔