ช่วง2-3ปีก่อนคิดว่าตนเองอาจมีภาวะซึมเศร้า เกิดจากกดดันตัวเองเรื่องการเรียน อนาคต ความหวังจากครอบครัวและตัวเองด้วย จนเคยทำร้ายตัวเองอยู่ปีกว่า แต่ไม่แน่ใจว่ามีภาวะจริงๆหรือแค่เป็นอาการเศร้าเฉยๆ เพราะตอนนั้นก็ไม่ได้ไปหาจิตแพทย์เฉพาะทางจริงจังเลยค่ะเนื่องจากผู้ปกครองไม่ทราบว่าเรามีอาการข้างต้น เคยแต่มีเพื่อนพาไปครั้งหนึ่งที่คลีนิค แต่เขาไม่ได้เป็นจิตแพทย์เด็กจึงแนะนำให้ไปหาที่โรงบาลจะดีกว่า ประกอบกับช่วงนั้นเป็นช่วงที่อาการดีขึ้นพอดีจึงไม่ได้ไป จากนั้นก็ใช้ชีวิตได้ปกติมาเกือบปี ไม่ได้ทำร้ายตัวเองเลย ไม่มีเรื่องร้ายแรงกระทบจิตใจ จนล่าสุดถูกเพื่อนในห้องกดดันและบังคับให้เราเป็นคนพรีเซ้นท์หน้าชั้นเรียน ซึ่งก็โดนแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เปิดเรียน(ประมาณ3เดือน) ทุกครั้งที่ต้องออกไปอยู่หน้าชั้นจะมีอาการมือสั่น ตัวสั่น หายใจไม่สะดวก พูดติดๆขัดๆ ลนตลอดเวลา โดยปกติอาการเหล่านี้จะเกิดขึ้นตอนไปอยู่หน้าชั้นแล้ว และมักจะเกิดขึ้นเองแม้ไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นค่ะ แต่ครั้งล่าสุดเป็นเอาหนักมากๆจนน้ำตาไหล หายใจแทบไม่ออก ทั้งที่ปกติมักจะดีขึ้นเองแต่นี่กลับไม่หายจนต้องระบายด้วยการทำร้ายตัวเองจึงดีขึ้นค่ะ นอกเหนือจากอาการนี้ยังมีอีกอย่างคือเวลาอยู่ท่ามกลางคนเยอะๆจะรู้สึกเหมือนโดนจ้องมองตลอดเวลาถึงจะพยายามบอกตัวเองว่าไม่มีใครสนใจเราหรอกแต่ก็ยังหยุดความรู้สึกนี้ไม่ได้เลยค่ะ เนื่องจากไม่เคยไปพบจิตแพทย์จริงจังเลยไม่แน่ใจว่าอาการเหล่านี้เป็นอาการของโรคบางอย่างหรืออาการทั่วไป แต่หาข้อมูลในเน็ตอยู่บ่อยๆแต่ก็ไม่ชัวร์อยู่ดีค่ะ เพราะคิดว่าอาจจะเกี่ยวข้องกับอายุ/วัยด้วย(ปัจจุบันอายุ15กำลังจะ16ค่ะ) แบบ ในวัยนี้เป็นปกติที่จะควบคุมอาการวิตกได้ไม่ดีอะไรแบบนี้ค่ะ