เรามีแฟนอยู่วิทยาลัยเดียวกันค่ะ แต่อยู่คนละชั้นปีกัน เราเจอกันจากการเขาreply story มา เราเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกันตั้งแต่เริ่มคุยเลยค่ะ ชวนไปหาอะไรกิน ดูหนัง เดินเล่นตลาดด้วยกันตลอด ผ่านไปซักพักเขาก็ขอเราเป็นแฟนค่ะ ความรู้สึกเราตอนนั้นคือชอบเขามากค่ะ เพราะเขาเป็นคนค่อนข้างสุภาพ น่ารัก เอาใจใส่เรื่องเล็กๆน้อยๆ เราไม่เคยระแวงหรือคิดมากเรื่องของเขาเลยค่ะ เราไว้ใจเขามากไม่เคยเช็คโทรศัพท์เขาเลย(ถึงแม้ว่าเขาจะบอกว่าขอเช็คโทรศัพท์เขาได้นะ) จนผ่านมาเกือบปีเราก็รู้เรื่องที่เขาเคยไปHBDคนคุยเก่าเขา (ลงสตอรี่เป็นอันๆเลยค่ะ) ตอนนั้นเราก็คิดว่าเป็นเพื่อนของเขาเลยไม่ได้คิดมาก แต่พอเรารู้ความจริงเรารู้สึกจุกจนพูดไม่ออกเลยค่ะ เราบล็อกเขาทุกช่องทางเลย จนเขาทักไปหาเพื่อนและคนในครอบครัวเราให้คุยให้หน่อย ตอนนั้นเราไม่ให้อภัยเขาเลยค่ะ จะเลิกกับเขาอย่างเดียว เพราะเราเคยบอกเขาแล้วว่าไม่ชอบอะไรทำนองนี้ก่อนจะคบกันแล้ว แล้วเขาก็มาทำแบบนี้ตอนที่คบกับเราแล้วด้วย เราเลยรู้สึกเสียใจมาก เขาขอโทษเยอะมาก แล้วเขาก็พูดว่า “มันเป็นเรื่องที่มันไม่น่าให้อภัยขนาดนั้นเลยเหรอ” เราไปต่อไม่ถูกเลยค่ะเพราะเราตั้งใจรักเขามากค่ะ เรามั่นใจว่าไม่เคยทำให้เขาเสียใจเลยสักครั้ง เราไม่เคยแอนตี้กับคนคุยเก่าหรือแฟนเก่าของแฟนเลยนะคะ แต่ที่เราเสียใจเพราะว่าเป็นคนของเราเองที่เป็นคนจุดไฟขึ้นมาเอง


ปล.ตอนนี้เรายังคบกับแฟนอยู่นะคะ เพราะมันเป็นครั้งแรกที่เขาทำให้เราเสียใจ เราเลยให้อภัยเขาแต่ในใจลึกๆก็ยังนึกถึงเรื่องนี้ตลอดเลย ไม่เคยลืมเรื่องนี้เลย แล้วเราก็กลายเป็นคนคิดมาก+ระแวงแฟนตลอดเลยค่ะ ทุกคนว่าเราคิดมากไปรึป่าวคะ หรือเราควรทำยังไงดี