มันเป็นงานศิลปะครับ คนชอบก็ชอบ คนไม่ชอบก็ไม่ชอบ บางคนมองว่าสวย บางคนมองว่าไม่สวย เป็นเรื่องปกติ

ส่วนตัวผมมองว่าผิวสวยๆเกลี้ยงๆมันดูดีกว่า รอยสักมันเลอะเทอะ งานศิลปะสามารแสดงได้หลายวิธี เสื้อผ้า กระเป๋า ฯลฯ  ก็เป็นการนำศิลปะติดตัวออกไปแสดงได้แล้ว   ซึ่งการสักก็เป็นวิธีการนึงที่รุนแรง ที่ใช้การทำตำหนิถาวรให้ตัวเอง

ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่ทำแล้วแก้ไขไม่ได้ คนเราเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เช่น ตอนเด็กๆเราชอบดูการ์ตูน โตมาชอบดูข่าว ...ให้ไปดูการ์ตูนอีกก็ไม่เอาแล้ว
รอยสักก็เช่นกัน วันนี้อาจจะชอบ อีก10-20ปีผมอาจจะไม่ชอบแล้ว ก็ไปเอาออกไม่ได้(ออกได้ก็เป็นรอย)  ก็เลยไม่คิดจะทำ

ลองไปถามคนแก่ๆดู  ที่สักเป็นแฟชั่น รวมถึงคิ้วด้วย ..เกิน 90% ไม่มีใครชอบรอยสักตัวเอง  ..เพราะแฟชั่นมันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ คุณเคยเห็นผู้หญิงมีอายุที่สักคิ้วเป็นเส้นเล็กๆ สูงๆ ตลกๆไหม  ...นั่นแหละ  ถ้าคุณสักคิ้วทรงเกาหลีตอนนี้ ..นั่นก็จะคือสิ่งเดียวกับที่เด็กอีก 20 ปีข้างหน้าจะมองคุณ ด้วยความตลกเหมือนกัน  ...รอยสักตามตัวก็เช่นกันครับ

แต่ใครชอบ ใครจะทำ ก็ไม่ไปยุ่งเรื่องเค้า  ทุกคนมีสิทธิในร่างกายตัวเอง
แต่ถ้าใครเค้าจะมองว่าไม่ดี หรือไม่รับเข้าทำงาน  คนสักก็ต้องรู้ว่ามันก็เป็นสิทธิของเค้าเช่นกัน

ส่วนตัวไม่คิดว่ารอยสัก จะเป็นตัววัดว่าเป็นคนดีหรือไม่ดี  แต่มันก็สื่อถึงทัศนคติเฉพาะตัว เช่น เป็นคนกล้าคิดกล้าทำ มีความคิดสร้างสรรค์ ไม่ชอบอยู่ในกรอบ ในกฎระเบียบ ขบถ ฯลฯ  ยิ่งสักนอกร่มผ้าด้วย x2 เข้าไปได้เลย  ...พวกนี้ก็เป็นลักษณะพื้นฐานที่สื่ออกมาชัดเจน ดูได้ง่ายๆ  ซึ่งคนลักษณะนี้ก็เหมาะและไม่เหมาะกับงานบางประเภท

ฉะนั้นจะสักก็ต้องรู้ถึงผลลัพท์ที่จะตามมาและยอมรับได้   จะได้ไม่ต้องตั้งคำถามว่าทำไมแค่เห็นว่ามีรอยสักเค้าก็ไม่รับเข้าทำงานแล้ว  ตัดสินคนง่ายไปหรือเปล่า?  ...ถ้าใครตั้งคำถามประมาณนี้ ก็ต้องตอบว่าเค้าไม่ได้ตัดสินคนง่ายครับ รอยสักไม่มีผลต่อการทำงาน แต่มันแสดงถึงทัศนคติ และทัศนคติมันมีผลโดยตรงต่อการทำงานอย่างมากครับ  ....แค่คุณไม่ฉลาดพอที่จะเข้าใจเรื่องง่ายๆพวกนี้โดยที่ไม่มีใครบอกเท่านั้นเอง

ถาม คิดเห็นยังไง

ตอบ สกปรก