คือเรามีเพื่อนอยู่กัน5คน(รวมตัวเรา)ตอนเเรกเรามีกันเเค่4คนไม่เคยมีปัญหาเลย เเต่พอมีอีกคนเข้ามาปัญหามันเริ่มมี เเต่เราก็ไม่ได้โทษคนที่เข้ามาใหม่ว่าตัวปัญหานะ เรามีเพื่อนสนิทที่สนิทที่สุดในกลุ่มคนหนึ่งเวลาไปไหนมาไหนก็ไปด้วยกันตลอด สนใจเรา คุยกับเรา เล่นกับเราตลอด เเต่พออีกคนเข้ามาเพื่อนสนิทเราก็เริ่มไปสนใจอีกคนเเทน เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง คุยกับเราน้อยลง ไม่ค่อยไปไหนกับเรา บางทีเราก็ต้องนั่งๆเงียบในสถานนะการที่เพื่อนหันหน้าคุยกัน เเต่ทุกคนลืมเราหมดเลย ไม่เเม้เเต่จะเรียกหรือหันมามอง  เวลาเราเดินไปไหนมาไหนเเต่ก่อนถ้าใครเดินหลังสุดเราจะเป็นคนหยุดเดินเเล้วรอหรือไม่ก็หันไปมองว่าคนข้างหลังเดินใกล้ไหม เวลาใครจะไปไหนพอเพื่อนในกลุ่มไม่มีใครไปด้วยเราก็จะไปด้วยเพราะเรากลัวว่าเพื่อนจะรู้สึกไม่ดี เราเป็นห่วงความรู้สึกเพื่อน เเต่เหมือนเพื่อนจะไม่ค่อยห่วงความรู้สึกเราเท่าไหร่ เวลาเราเดินข้างหลังสุดไม่มีใครหยุดเดินเพื่อรอเราไม่มีใครหันมามองเรา เวลาเราจะไปไหนก็ไม่มีใครจะไปกับเรา อ้างว่า ขี้เกียจบ้าง ไม่เอาบ้าง เราก็ไม่ได้รู้สึกอะไรนะ เวลานั่งคุยกันเราก็ไม่เคยที่จะลืมเพื่อนทุกคนในกลุ่มถ้าเราเห็นว่าเพื่อนอีกคนไม่มีคนคุยด้วยเราก็จะหันไปคุยกับเพื่อนคนนั้น เเต่เราเเค่ไม่เข้าใจว่าทำไมทุกคนต้องลืมเราเวลาไปไหนมาไหน ชืมว่าเราเดินอยู่ข้างหลัง ลืมว่าเรายังนั่งอยู่ตรงนั้น ลืมว่าเราก็มีความรู้สึก ลืมว่าเรายังมีตัวตน เราทำกับเพื่อนเราทุกคนเเบบดีมาก สนใจตลอดไม่เคยปล่อยให้ไปไหนคนเดียว ไม่เคยให้เดินข้างหลังคนเดียว เเต่ทำไมทุกคนต้องทำกับเราเเบบนี้เราเเค่อยากรู้เเค่นั้นเอง มันกลายครั้งมากที่เราเจอเรื่องเเบบนี้ เเต่เราก็เลือกที่จะเก็บมันเอาไว้ เพราะเราเเค่คิดว่ามันเหลือเวลาอีกไม่มากเเล้วก็จะจบกันเเล้ว เเต่เราว่าเราไม่ควรปล่อยเรื่องนี้ไปเพราะมันจะทำให้เราคิดมากเเล่วมาร้องไห้คนเดียวเเบบนี้เพื่อนคนอื่นมีความสุขยิ้มหัวเราะโดยไม่คิดถึงเราคนที่ก็มีความรู้สึกเหมือนกัน  เราเลยอยากถามว่าเราควรทำยังไงดี