บางทีผมก็คิดนะครับว่าผมเกิดมาทำไม ผมทำไรก็ผิดไปหมดไม่เข้าหูเข้าตาคนอื่นไปหมด พอทำตัวปกติของผมให้คนอื่นเห็นก็หาว่าแกล้งทำหรือเสแสร้ง พอทำตัวที่ไม่ใช่ตัวของผมเองก็จะบอกว่าอือก็เหมาะสมกับตัวผมดีนะ ผมเลยตอนนี้สับสนความรู้สึกที่มีต่อ "เพื่อน คนคุย คนรอบข้าง หรือครอบครัว หรือแม้กระทั่งตัวผมเอง" ก็ด้วยสับสนเหมือนกันว่าผมควรแก้อารมณ์ หรือ ความรู้สึกที่ผมไม่ตั้งใจก่อขึ้นมาในใจผมเลย
     หรือผมเป็นแบบนี้มานานแล้วเหมือนกันก็ไม่รู้แต่หลังๆเริ่มหนักเข้าเลยสับสน หรือ ผมเป็นโรคซึมเศร้า มานานแล้วแต่ทำเป็นเสแสร้ง ยิ้มให้คนอื่น ทำตัวเองให้ดูให้สบายในสายตาคนอื่น ทำตัวให้ตลกในสายตาคนอื่นเพื่อให้คนอื่นไม่รู้สึกเครียดเพราะเรารึป่าว 
   ชีวิตผมนี่เหมือนโดนพระเจ้าหรือสิ่งอื่นกำลังทดลองอารมณ์หรือความรู้สึกผมเลย น่าขำนะครับ