สวัสดีครับ ทุกท่าน
วันนี้ผมมีเรื่องจะปรึกษาทุกคนเข้ามาอ่านครับ
เข้าเรื่องเลยนะครับ
ผมเป็นคนที่ไม่กล้าเเสดงออกครับ เเล้วเวลาครูในห้องถามคำถามคนในห้องเวลาผมพยายามกล้าที่จะตอบกลับถูกเมินเสมอครับ เเต่เขาคุยเล่นกับเด็กที่เกเรกับโดดเรียนครับ
เเละมันมีความคิดเข้ามาในหัวผมครับว่า (ผมไม่มีตัวตนเหรอค่าเทอมก็จ่ายเท่ากันทำไมผมถึงเหมือนถูกลืมหรือผมควรทำตัวเกเรเเบบพวกเขางั้นเหรอ?)
เวลาผมถามงานครูเขาก็จะตอบเเบบเหมือนไม่อยากตอบน่ะครับ เเต่เวลาคุยกับคนพวกนั้นเเล้วเขาดูมีความสุขมากเลยครับ(หรือเพราะผมมันมืดมนจนน่าเบื่อเหรอครับ?)
นั่นคือเหตุการณ์ที่มันบั่นทอนจิตใจผมครับ
เครียดมากครับ
จนตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกเเย่เวลาเรียนกับเขาเเล้วครับ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
ผมควรทำยังไงดีครับ
วันนี้ผมมีเรื่องจะปรึกษาทุกคนเข้ามาอ่านครับ
เข้าเรื่องเลยนะครับ
ผมเป็นคนที่ไม่กล้าเเสดงออกครับ เเล้วเวลาครูในห้องถามคำถามคนในห้องเวลาผมพยายามกล้าที่จะตอบกลับถูกเมินเสมอครับ เเต่เขาคุยเล่นกับเด็กที่เกเรกับโดดเรียนครับ
เเละมันมีความคิดเข้ามาในหัวผมครับว่า (ผมไม่มีตัวตนเหรอค่าเทอมก็จ่ายเท่ากันทำไมผมถึงเหมือนถูกลืมหรือผมควรทำตัวเกเรเเบบพวกเขางั้นเหรอ?)
เวลาผมถามงานครูเขาก็จะตอบเเบบเหมือนไม่อยากตอบน่ะครับ เเต่เวลาคุยกับคนพวกนั้นเเล้วเขาดูมีความสุขมากเลยครับ(หรือเพราะผมมันมืดมนจนน่าเบื่อเหรอครับ?)
นั่นคือเหตุการณ์ที่มันบั่นทอนจิตใจผมครับ
เครียดมากครับ
จนตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกเเย่เวลาเรียนกับเขาเเล้วครับ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ