เริ่มไม่ไหวกับคำว่าครอบครัว แม่ลูกสอง

เราไม่ได้ทำงานค่ะ ออกจากงานมาเลี้ยงลูก 2คน จนมาถึงวันนี้ ปัญหามีมาเยอะ เหนื่อย ท้อ สามีก็ดีในแบบของเขาที่เป็น จนมาถึงวันนี้ ดราเองอยากกลับ ต่างจังหวัดค่ะ อยากห่างกับสามีสักพัก พาลูกไปเรียน ตจว. ที่บ้านเราก็จะมีแม่เราช่วยเลี้ยง จริงๆเด็กไม่จำเป็นต้องอยู่พร้อมหน้าพ่อแม่ลูก จริงๆก็สงสารลูก แต่เราไม่ไหวจริงๆ มันย่ำแย่จนเราทนในใจไม่ไหวแล้ว เราต้องการคำปลอบโยน กอด ความรักเหมือนคู่อื่นๆเขาเป็นกัน แต่สามีเราเป็นคนจริงๆจังทุกไปเรื่อง เราเครียดเกินไป เลยทำให้ถึงจุดอยากแยกไปอยู่บ้าน เราเห็นแก่ตัวไปไหม จริงๆแล้วลูกจะรับรู้ไหม 6ขวบแล3ขวบ เรื่องยาวกล่าวนี้นะคะ แต่เริ่มต้นไม่ถูก
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
เห็นมาหลายคู่แล้ว บ้านไหนที่ให้เมียออกจากงานมาเลี้ยงลูกเอง ผู้ชายมักจะทำกิริยาไม่ดีไม่แยแสเมีย คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ เมียต้องง้อเงินตัวเอง ทั้งๆมที่ตัวเองเป็นคนบังคับให้เมียออกจากงานแท้ๆ

ว่ากันตามจริง ลูก 3 ขวบของคุณก็เริ่มเข้าเรียนได้แล้วนะคะ ไม่จำเป็นต้องฝากเลี้ยง อ.1 รับที่ 3 ขวบ ค่ะ ถ้าลูกเข้าเรียนแล้ว คุณก็ออกไปหางานทำมีรายได้เป็นของตัวเอง คุณจะได้พักหายใจหายคอ ไม่จำเป็นต้องย้ายกลับไปอยู่กับแม่หรอกค่ะ เราว่าไม่เกิดประโยชน์อะไรนอกจากเร่งให้เลิกกันเร็วขึ้น สามีภรรยาขนาดอยู่ด้วยกันผู้ชายบางคนยังมีใหม่ได้ ถ้าแยกกันไปไม่ต้องคิดเลยค่ะ ยิ่งแยกกันด้วยความรู้สึกไม่ดีแบบนี้ เค้ามีใหม่แน่ๆ

พอมีงานทำมีรายได้เป็นของตัวเอง ก็ทำงานเก็บเงินไป ยืนด้วยขาตนเองให้แข็งแรงก่อนค่อยคิดว่าจะทำอะไร ไม่แน่ว่าพอคุณได้ออกไปทำงานหาเงิน คุณอาจสบายใจขึ้น ได้ใช้ชีวิตนอกบ้าน พอมีเงินใช้เอง สามีน่าจะเกรงใจมากขึ้น บรรยากาศในบ้านอาจดีขึ้น แต่ถึงไม่ดีขึ้นมันก็ยังยื้อเวลาชีวิตคู่คุณเอง ให้คุณได้พักหายใจหายคอ มีเวลาตั้งตัว ถ้าหนักลับบ้านเลิกกันตอนนี้ คุณจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงลูกตั้ง 2 คน ลองคิดทบทวนให้ดีๆค่ะ
ความคิดเห็นที่ 9
ถ้าสามีนิสัยแบบนี้ ทำไมยังปล่อยให้มีลูกตั้งสองคน !!!  

มีลูกเล็กสองคนติดกัน มันก็เหนื่อยหน่อย เป็นเรื่องธรรมดา ถ้าไม่มีเรื่องอื่นเข้ามาเกี่ยวก็ไม่น่าจะถึงกับต้องเลิกกัน

จากที่ จขกท เล่ามา เราว่า จขกท ยังทำหน้าที่แม่ได้ไม่ดีเอามาก ๆ คุณจะพาลูกออกไปข้างนอก ต้องเตรียมของ ๆ เขาด้วย ไม่ใช่ไปตัวเปล่าเหมือนผู้ใหญ่ เสื้อผ้าสำรองสำหรับเปลี่ยน เผื่อฉี่รดกางเกง หนังสือ ของเล่น ของกิน  ฯลฯ ต้องมี    แม่ลืมเอานมมาให้ลูกกินนี่ สอบตกเลยนะ

การเป็นแม่บ้าน คือการฝึกงานบริหารครบวงจร ค่อย ๆ ฝึกไป อะไรที่จำไม่ได้ก็จด ทำโน้ตแปะตู้เย็นไว้ ฯลฯ  ใจคุณคิดแต่จะทิ้ง จะไปจากตรงนี้อย่างเดียว ไม่คิดให้ยาว ๆ ว่าถ้าต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว จะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก งานการก็ไม่ได้ทำ

ทำหมันเสียก่อนก็ดีนะ
ความคิดเห็นที่ 15
เราว่าไม่ใช่คุณเบื่อเขาฝ่ายเดียว เขาก็เบื่อคุณ
สังเกตจากเขาไม่อินังขังขอบอะไรแล้ว ไม่ง้อด้วย
ทำกิริยาไม่ดีใส่คุณแบบไม่แคร์อะไรแล้ว

ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็อย่าไปหวังความโรแมนติก
รอให้เขามากอดเลย เอาแค่ไม่มากวนประสาทก็บุญแล้ว

จขกท.เองก็ไม่มีรายได้ ออกมาก็มาพึ่งแม่ รบกวนแม่เปล่า ๆ
อยู่กับสามีต่อไหวมั้ย ลองคุยกับเขามั้ย ว่าอยู่กันแบบเพื่อน
แล้วก็เลิกคาดหวังการแสดงความรักอะไร เพราะเราพอเดาออก
ว่าคุณคาดหวังมาตลอด พอไม่ได้ก็คงมีปั้นปึ่งบ้างล่ะ
สามีคุณก็เลยหงุดหงิดใส่

เราเสียใจด้วยที่ชีวิตคู่คุณต้องเป็นแบบนี้ แต่คุณปิดทางเลือกตัวเอง
ด้วยการมีลูกและไม่มีงานทำ ฉะนั้น สู้ทนต่อไปอีกนิด
แล้วพยายามหาโอกาสกำจัดจุดอ่อน ลูกเข้ารร. ก็หางานทำเลย
วันไหนทนไม่ไหวก็จะได้ไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่