สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 16
เห็นมาหลายคู่แล้ว บ้านไหนที่ให้เมียออกจากงานมาเลี้ยงลูกเอง ผู้ชายมักจะทำกิริยาไม่ดีไม่แยแสเมีย คิดว่าตัวเองเป็นใหญ่ เมียต้องง้อเงินตัวเอง ทั้งๆมที่ตัวเองเป็นคนบังคับให้เมียออกจากงานแท้ๆ
ว่ากันตามจริง ลูก 3 ขวบของคุณก็เริ่มเข้าเรียนได้แล้วนะคะ ไม่จำเป็นต้องฝากเลี้ยง อ.1 รับที่ 3 ขวบ ค่ะ ถ้าลูกเข้าเรียนแล้ว คุณก็ออกไปหางานทำมีรายได้เป็นของตัวเอง คุณจะได้พักหายใจหายคอ ไม่จำเป็นต้องย้ายกลับไปอยู่กับแม่หรอกค่ะ เราว่าไม่เกิดประโยชน์อะไรนอกจากเร่งให้เลิกกันเร็วขึ้น สามีภรรยาขนาดอยู่ด้วยกันผู้ชายบางคนยังมีใหม่ได้ ถ้าแยกกันไปไม่ต้องคิดเลยค่ะ ยิ่งแยกกันด้วยความรู้สึกไม่ดีแบบนี้ เค้ามีใหม่แน่ๆ
พอมีงานทำมีรายได้เป็นของตัวเอง ก็ทำงานเก็บเงินไป ยืนด้วยขาตนเองให้แข็งแรงก่อนค่อยคิดว่าจะทำอะไร ไม่แน่ว่าพอคุณได้ออกไปทำงานหาเงิน คุณอาจสบายใจขึ้น ได้ใช้ชีวิตนอกบ้าน พอมีเงินใช้เอง สามีน่าจะเกรงใจมากขึ้น บรรยากาศในบ้านอาจดีขึ้น แต่ถึงไม่ดีขึ้นมันก็ยังยื้อเวลาชีวิตคู่คุณเอง ให้คุณได้พักหายใจหายคอ มีเวลาตั้งตัว ถ้าหนักลับบ้านเลิกกันตอนนี้ คุณจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงลูกตั้ง 2 คน ลองคิดทบทวนให้ดีๆค่ะ
ว่ากันตามจริง ลูก 3 ขวบของคุณก็เริ่มเข้าเรียนได้แล้วนะคะ ไม่จำเป็นต้องฝากเลี้ยง อ.1 รับที่ 3 ขวบ ค่ะ ถ้าลูกเข้าเรียนแล้ว คุณก็ออกไปหางานทำมีรายได้เป็นของตัวเอง คุณจะได้พักหายใจหายคอ ไม่จำเป็นต้องย้ายกลับไปอยู่กับแม่หรอกค่ะ เราว่าไม่เกิดประโยชน์อะไรนอกจากเร่งให้เลิกกันเร็วขึ้น สามีภรรยาขนาดอยู่ด้วยกันผู้ชายบางคนยังมีใหม่ได้ ถ้าแยกกันไปไม่ต้องคิดเลยค่ะ ยิ่งแยกกันด้วยความรู้สึกไม่ดีแบบนี้ เค้ามีใหม่แน่ๆ
พอมีงานทำมีรายได้เป็นของตัวเอง ก็ทำงานเก็บเงินไป ยืนด้วยขาตนเองให้แข็งแรงก่อนค่อยคิดว่าจะทำอะไร ไม่แน่ว่าพอคุณได้ออกไปทำงานหาเงิน คุณอาจสบายใจขึ้น ได้ใช้ชีวิตนอกบ้าน พอมีเงินใช้เอง สามีน่าจะเกรงใจมากขึ้น บรรยากาศในบ้านอาจดีขึ้น แต่ถึงไม่ดีขึ้นมันก็ยังยื้อเวลาชีวิตคู่คุณเอง ให้คุณได้พักหายใจหายคอ มีเวลาตั้งตัว ถ้าหนักลับบ้านเลิกกันตอนนี้ คุณจะเอาเงินที่ไหนเลี้ยงลูกตั้ง 2 คน ลองคิดทบทวนให้ดีๆค่ะ
ความคิดเห็นที่ 9
ถ้าสามีนิสัยแบบนี้ ทำไมยังปล่อยให้มีลูกตั้งสองคน !!!
มีลูกเล็กสองคนติดกัน มันก็เหนื่อยหน่อย เป็นเรื่องธรรมดา ถ้าไม่มีเรื่องอื่นเข้ามาเกี่ยวก็ไม่น่าจะถึงกับต้องเลิกกัน
จากที่ จขกท เล่ามา เราว่า จขกท ยังทำหน้าที่แม่ได้ไม่ดีเอามาก ๆ คุณจะพาลูกออกไปข้างนอก ต้องเตรียมของ ๆ เขาด้วย ไม่ใช่ไปตัวเปล่าเหมือนผู้ใหญ่ เสื้อผ้าสำรองสำหรับเปลี่ยน เผื่อฉี่รดกางเกง หนังสือ ของเล่น ของกิน ฯลฯ ต้องมี แม่ลืมเอานมมาให้ลูกกินนี่ สอบตกเลยนะ
การเป็นแม่บ้าน คือการฝึกงานบริหารครบวงจร ค่อย ๆ ฝึกไป อะไรที่จำไม่ได้ก็จด ทำโน้ตแปะตู้เย็นไว้ ฯลฯ ใจคุณคิดแต่จะทิ้ง จะไปจากตรงนี้อย่างเดียว ไม่คิดให้ยาว ๆ ว่าถ้าต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว จะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก งานการก็ไม่ได้ทำ
ทำหมันเสียก่อนก็ดีนะ
มีลูกเล็กสองคนติดกัน มันก็เหนื่อยหน่อย เป็นเรื่องธรรมดา ถ้าไม่มีเรื่องอื่นเข้ามาเกี่ยวก็ไม่น่าจะถึงกับต้องเลิกกัน
จากที่ จขกท เล่ามา เราว่า จขกท ยังทำหน้าที่แม่ได้ไม่ดีเอามาก ๆ คุณจะพาลูกออกไปข้างนอก ต้องเตรียมของ ๆ เขาด้วย ไม่ใช่ไปตัวเปล่าเหมือนผู้ใหญ่ เสื้อผ้าสำรองสำหรับเปลี่ยน เผื่อฉี่รดกางเกง หนังสือ ของเล่น ของกิน ฯลฯ ต้องมี แม่ลืมเอานมมาให้ลูกกินนี่ สอบตกเลยนะ
การเป็นแม่บ้าน คือการฝึกงานบริหารครบวงจร ค่อย ๆ ฝึกไป อะไรที่จำไม่ได้ก็จด ทำโน้ตแปะตู้เย็นไว้ ฯลฯ ใจคุณคิดแต่จะทิ้ง จะไปจากตรงนี้อย่างเดียว ไม่คิดให้ยาว ๆ ว่าถ้าต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว จะเอาเงินที่ไหนมาเลี้ยงลูก งานการก็ไม่ได้ทำ
ทำหมันเสียก่อนก็ดีนะ
ความคิดเห็นที่ 15
เราว่าไม่ใช่คุณเบื่อเขาฝ่ายเดียว เขาก็เบื่อคุณ
สังเกตจากเขาไม่อินังขังขอบอะไรแล้ว ไม่ง้อด้วย
ทำกิริยาไม่ดีใส่คุณแบบไม่แคร์อะไรแล้ว
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็อย่าไปหวังความโรแมนติก
รอให้เขามากอดเลย เอาแค่ไม่มากวนประสาทก็บุญแล้ว
จขกท.เองก็ไม่มีรายได้ ออกมาก็มาพึ่งแม่ รบกวนแม่เปล่า ๆ
อยู่กับสามีต่อไหวมั้ย ลองคุยกับเขามั้ย ว่าอยู่กันแบบเพื่อน
แล้วก็เลิกคาดหวังการแสดงความรักอะไร เพราะเราพอเดาออก
ว่าคุณคาดหวังมาตลอด พอไม่ได้ก็คงมีปั้นปึ่งบ้างล่ะ
สามีคุณก็เลยหงุดหงิดใส่
เราเสียใจด้วยที่ชีวิตคู่คุณต้องเป็นแบบนี้ แต่คุณปิดทางเลือกตัวเอง
ด้วยการมีลูกและไม่มีงานทำ ฉะนั้น สู้ทนต่อไปอีกนิด
แล้วพยายามหาโอกาสกำจัดจุดอ่อน ลูกเข้ารร. ก็หางานทำเลย
วันไหนทนไม่ไหวก็จะได้ไป
สังเกตจากเขาไม่อินังขังขอบอะไรแล้ว ไม่ง้อด้วย
ทำกิริยาไม่ดีใส่คุณแบบไม่แคร์อะไรแล้ว
ในเมื่อเป็นแบบนี้ ก็อย่าไปหวังความโรแมนติก
รอให้เขามากอดเลย เอาแค่ไม่มากวนประสาทก็บุญแล้ว
จขกท.เองก็ไม่มีรายได้ ออกมาก็มาพึ่งแม่ รบกวนแม่เปล่า ๆ
อยู่กับสามีต่อไหวมั้ย ลองคุยกับเขามั้ย ว่าอยู่กันแบบเพื่อน
แล้วก็เลิกคาดหวังการแสดงความรักอะไร เพราะเราพอเดาออก
ว่าคุณคาดหวังมาตลอด พอไม่ได้ก็คงมีปั้นปึ่งบ้างล่ะ
สามีคุณก็เลยหงุดหงิดใส่
เราเสียใจด้วยที่ชีวิตคู่คุณต้องเป็นแบบนี้ แต่คุณปิดทางเลือกตัวเอง
ด้วยการมีลูกและไม่มีงานทำ ฉะนั้น สู้ทนต่อไปอีกนิด
แล้วพยายามหาโอกาสกำจัดจุดอ่อน ลูกเข้ารร. ก็หางานทำเลย
วันไหนทนไม่ไหวก็จะได้ไป
แสดงความคิดเห็น
เริ่มไม่ไหวกับคำว่าครอบครัว แม่ลูกสอง