สวัสดีค่ะ ตอนนี้ดิฉันกำลังประสบปัญหาอยู่ เครียดมาก คิดไรไม่ออก อยากได้คำแนะนำจากเพื่อนๆ เผื่อจะมาทางออก และข้อชี้แนะดีๆ
...ดิฉันเป็นแม่บ้านค่ะ มีลูก1คนตอนนี้4ขวบ2เดือน หลักๆก็ไม่ได้ทำงานข้างนอก อยู่บ้าน เลี้ยงลูก ทำหน้าที่แม่และภรรยา และมีอีกหนึ่งหน้าที่ต้องเลี้ยงดูพ่อของสามี ซึ่งโดนยิงที่กระดูกสันหลัง นอนติดเตียงไปไหนมาไหนไม่ได้มา 21ปีแล้ว ตั้งแต่แต่งงานมาตลอดเวลา 7ปี ก็มาอยู่บ้านสามี ทำงานบ้าน ดูแลพ่อตา เลี้ยงลูกเป็นแบบนี้ทุกวัน โดยสามีดิฉัน จะไม่ได้ช่วยอะไรในบ้านเลยค่ะ เค้าออกไปทำงานหาเงินเข้าบ้าน ส่วนดิฉันก็รับหน้าที่ ทำกับข้าว ให้ยา ทำแผลกดทับ ซักผ้าคนป่วย คือทำทุกอย่างในบ้าน
...สามีเรา เค้าทำงานไปเช้ากลับดึก จนมาวันนึง เค้าเปลี่ยนไป มีผู้หญิงอื่น เค้าเริ่มทะเลาะกับเรา เริ่มไม่สนใจ จนตอนนี้ เค้าได้ไล่เรากับลูกออกจากบ้านเค้า
เราจะอุ้มลูกออกมาบ้าน จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลา21วันแล้วค่ะ เค้าไม่ติดต่อมาเลย เราโทรไปทักไปเค้าก็บล็อกเราหมดแล้วทุกช่องทาง เราต้องขับรถมอเตอร์ไซค์ พาลูก กับเสื้อผ้าบ่งส่วนออกมาอยู่บ้านเช่า ไม่มีอะไรติดตัวเลยของใช้หรือที่นอน หมอน นอกจากเสื้อผ้า และรถมอเตอร์ไซค์1คัน ที่เครียดไปกว่านั้น คือ ตอนนี้เราท้องอยู่2เดือนกว่า (พึ่งตรวจเพราะประจำเดือนขาด) จะไปทำงานก็ไม่ได้ เพราะไม่มีใครเลี้ยงลูกให้ค่ะ (พ่อแม่เราแยกทางกันต่างคนต่างไปมีครอบครัวใหม่ เราลูกคนเดียว พอแต่งงานเสร็จก็ไปอยู่บ้านสามี ไม่ได้มีบ้านหรือที่อยู่ ของตัวเอง) ตอนนี้มีเงินเก็บติดตัว ก็ต้องเอามาซื้อข้าว ซื้อนม จ่ายค่าบ้านล่วงหน้า3เดือน
ตอนนี้จนมุมมากค่ะ งานก็ไปทำไม่ได้ หางานยากเพราะเราต้องหางานที่ส่ง และรับลูกโรงเรียนได้ เสาร์อาทิตย์ก็ต้องหยุดเพราะลูกอยู่คนเดียวไม่ได้น้องยังเล็ก อยู่เฉยๆ ไม่มีงาน เงินที่มีก็จะหมด ท้องอยู่ด้วย รถก็ต้องผ่อน ไหนจะค่าใช้จ่ายแต่ละวัน😭 จะไปยืมเพื่อน ยืมญาติ ก็กลัวจะไม่มีคืนเค้า
ค่าบ้านเดือนนี้ก็จะถึง เหนื่อยเหลือเกิน ไม่คิดว่าคนที่อยู่แบบสมบูรณ์ เป็นครอบครัว มีความสุขดี มาวันนี้จะต้องมาแตกแยก ลูกไม่มีพ่อ พาลูกมาลำบาก
เราทำดีที่สุดแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา7ปี เค้าไม่เคยเห็นความดีที่เราทำเพื่อเค้าและครอบครัวเลย หาทางออกไม่เจอ
เหนื่อย ไม่อยากมีชีวิตต่อไปด้วยซ้ำ แต่พอมองหน้าลูก ก็อดปากน้ำตาไม่ได้ อย่างไง ก็ต้องมีทางสิ ฉันต้องไปต่อให้ได้ ต้องเป็นแม่ต้องเป็นที่พึ่งให้ลูก บอกตัวเองเสมอ ต้องคิดบวก ต้องแข็งแรงเอาไว้
อย่างไงรบกวนพี่ๆ เพื่อนๆ แนะนำหรือช่วยชี้แนวทางหน่อยน่ะค่ะ ตอนนี้มึนมาก คิดอะไรไม่ได้เลย
ขอคำแนะนำ
...ดิฉันเป็นแม่บ้านค่ะ มีลูก1คนตอนนี้4ขวบ2เดือน หลักๆก็ไม่ได้ทำงานข้างนอก อยู่บ้าน เลี้ยงลูก ทำหน้าที่แม่และภรรยา และมีอีกหนึ่งหน้าที่ต้องเลี้ยงดูพ่อของสามี ซึ่งโดนยิงที่กระดูกสันหลัง นอนติดเตียงไปไหนมาไหนไม่ได้มา 21ปีแล้ว ตั้งแต่แต่งงานมาตลอดเวลา 7ปี ก็มาอยู่บ้านสามี ทำงานบ้าน ดูแลพ่อตา เลี้ยงลูกเป็นแบบนี้ทุกวัน โดยสามีดิฉัน จะไม่ได้ช่วยอะไรในบ้านเลยค่ะ เค้าออกไปทำงานหาเงินเข้าบ้าน ส่วนดิฉันก็รับหน้าที่ ทำกับข้าว ให้ยา ทำแผลกดทับ ซักผ้าคนป่วย คือทำทุกอย่างในบ้าน
...สามีเรา เค้าทำงานไปเช้ากลับดึก จนมาวันนึง เค้าเปลี่ยนไป มีผู้หญิงอื่น เค้าเริ่มทะเลาะกับเรา เริ่มไม่สนใจ จนตอนนี้ เค้าได้ไล่เรากับลูกออกจากบ้านเค้า
เราจะอุ้มลูกออกมาบ้าน จากวันนั้นถึงวันนี้เป็นเวลา21วันแล้วค่ะ เค้าไม่ติดต่อมาเลย เราโทรไปทักไปเค้าก็บล็อกเราหมดแล้วทุกช่องทาง เราต้องขับรถมอเตอร์ไซค์ พาลูก กับเสื้อผ้าบ่งส่วนออกมาอยู่บ้านเช่า ไม่มีอะไรติดตัวเลยของใช้หรือที่นอน หมอน นอกจากเสื้อผ้า และรถมอเตอร์ไซค์1คัน ที่เครียดไปกว่านั้น คือ ตอนนี้เราท้องอยู่2เดือนกว่า (พึ่งตรวจเพราะประจำเดือนขาด) จะไปทำงานก็ไม่ได้ เพราะไม่มีใครเลี้ยงลูกให้ค่ะ (พ่อแม่เราแยกทางกันต่างคนต่างไปมีครอบครัวใหม่ เราลูกคนเดียว พอแต่งงานเสร็จก็ไปอยู่บ้านสามี ไม่ได้มีบ้านหรือที่อยู่ ของตัวเอง) ตอนนี้มีเงินเก็บติดตัว ก็ต้องเอามาซื้อข้าว ซื้อนม จ่ายค่าบ้านล่วงหน้า3เดือน
ตอนนี้จนมุมมากค่ะ งานก็ไปทำไม่ได้ หางานยากเพราะเราต้องหางานที่ส่ง และรับลูกโรงเรียนได้ เสาร์อาทิตย์ก็ต้องหยุดเพราะลูกอยู่คนเดียวไม่ได้น้องยังเล็ก อยู่เฉยๆ ไม่มีงาน เงินที่มีก็จะหมด ท้องอยู่ด้วย รถก็ต้องผ่อน ไหนจะค่าใช้จ่ายแต่ละวัน😭 จะไปยืมเพื่อน ยืมญาติ ก็กลัวจะไม่มีคืนเค้า
ค่าบ้านเดือนนี้ก็จะถึง เหนื่อยเหลือเกิน ไม่คิดว่าคนที่อยู่แบบสมบูรณ์ เป็นครอบครัว มีความสุขดี มาวันนี้จะต้องมาแตกแยก ลูกไม่มีพ่อ พาลูกมาลำบาก
เราทำดีที่สุดแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมา7ปี เค้าไม่เคยเห็นความดีที่เราทำเพื่อเค้าและครอบครัวเลย หาทางออกไม่เจอ
เหนื่อย ไม่อยากมีชีวิตต่อไปด้วยซ้ำ แต่พอมองหน้าลูก ก็อดปากน้ำตาไม่ได้ อย่างไง ก็ต้องมีทางสิ ฉันต้องไปต่อให้ได้ ต้องเป็นแม่ต้องเป็นที่พึ่งให้ลูก บอกตัวเองเสมอ ต้องคิดบวก ต้องแข็งแรงเอาไว้
อย่างไงรบกวนพี่ๆ เพื่อนๆ แนะนำหรือช่วยชี้แนวทางหน่อยน่ะค่ะ ตอนนี้มึนมาก คิดอะไรไม่ได้เลย