เรื่องเริ่มจากตรงที่ว่าเราคบกันมาได้1ปี2 เดือนค่ะ พอเข้าเดือนที่5-6 เราก็เริ่มทะเลาะกันแต่เค้าจะเป็นฝ่ายเงียบนะคะ เราก็จะพูดๆอยู่คนเดียว ถามอะไรไปเค้าก็ไม่ค่อยจะคอบ ให้เราโมโหอยู่คนเดียว พอโมโหแล้วเราชอบไปทำร้ายร่างกายเค้า เข้าก็แบบตกใจแล้วไม่ชอบ เป็นแบบนี้มาประมาณหลายครั้งมากๆเลยค่ะ เรารู้สึกผิดนะคะ เวลาทำลงไปเราจะร้องไห้แล้วถามตัวเองซ้ำๆว่าทำไมถึงห้ามอารมณ์ตัวเองไม่ได้ แต่พอมีแบบนี้อีกเราก็พยายามห้ามไม่ให้ตัวเองไปทำร้ายเค้า เราพูดๆอย่างเดียว เค้าก็แบบพูดทำนองกวนอารมณ์ค่ะ แล้วเราก็พลั้งไปทำร้ายเค้าตลอด แล้วก็มารู้สึกผิดอีก ก็จะขอโทษแล้วบอกจะไม่ทำอีก แต่ก็ทำอีก เรารู้นะคะ รู้ว่าเราผิดทุกอย่างเลย เราไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ เพราะรู้ว่าถ้าเป็นแบบนี้อีกเราจะเสียเค้าไปแน่ๆ แต่พอทุกครั้งที่เป็นผีบ้า เราก็พลั้งทำร้ายเค้าตลอก แต่ก่อนที่เราจะมาอยู่กับเค้า เค้าอยู่คนเดียวมาก่อน ประมาณปี2ปี ค่ะ เพราะน้องสาวเค้าไปอยู่ต่างจังหวัด แม่เค้าก็ไปเลี้ยงลูกของพี่สาวอีกบ้าน เค้าก็จะใช้ชีวิตอยู่คนเดียวค่ะ แฟนเป็นคนไม่เจ้าชู้ ไม่เคยมีเรื่องผญ. มามห้กวนใจเลย เราเช็คได้ตลอด เรามั่นใจมากค่ะๆว่าเค้าไม่ทีเรื่องผญ. ( แต่แฟนบอกว่าเราเป็นคนใจดี ดูแลแฟนดีมากก เราเป็นคนไม่ชอบให้ใครมาเอาเปรียบแฟนเรา ) แต่ทุกครั้งที่แฟนบอกเราใจดีมาก ความคิดเราก็จะตีกันเองว่า เราใจดีมาก แต่ทำไมถึงไปทำร้ายเธอ ทั้งๆที่เราเลือกที่จะไม่ทำก็ได้ แต่เวลาเราไปทำร้ายเค้า เราก็จะเป็นคนเข้าไปง้อไปขอโทษ เราเป็นคนนิสัยเสียมากๆเลยค่ะ เราชอบหาขุกเรื่องอดีตของเค้ามาพูด พอถามเค้าเอง พอเค้าตอบเราก็โมโห พอหลังๆมาเราเริ่มทะเลาะกันหนักมากๆ เราก็เริ่มปรับเปลี่ยนตัวเอง ตรงที่เราจะพูดบ่นน้อยๆ (ตอนอันนี้ก็ทำได้บ้างไม่ได้บ้าง) แต่ที่เราเปลี่ยนแน่ๆคือการไม่ทำร้ายเค้า ไม่ชวนเค้าทะเลาะเรื่องเดิมๆ เรื่องอดีต เเละเป็นคนใจเย็นลง เราเคยลองห่างกัน1คือ ตอนนั้นเราง้อเค้าหนักมาก แต่เค้าเป็นคนใจแข็งและหรักแน่นมากๆๆ เราก็กลับมานอนหอ แล้วพอผ่านคืนนั้นไปเค้าก็บอกรักเราเหมือนเดิม เราถามว่าทำไมถึงทำขนาดนี้เค้าบอกว่าดัดนิสัย พอผ่านช่วงนั้นไปเค้ากลับมาทำดี รักเราเหมือนเดิม แล้วก็ใช้เวชาผ่านมาสักพักทุดอย่างราบรื่นดีมาก เราก็ต่างต่างพาไปเจอครอบครัวกันและกันตั้งแต่ครลแรกๆ คนที่บ้านเราชอบเค้ามากค่ะ แม่เค้าก็เหมือนจะโอเคกับเรา พอมาหลังเราทะเลาะกันมากๆ ประมาณสามครั้งค่ะที่หนักสุดๆ จนเหมือนเค้าจะไม่เอาเราแล้ว แต่ตอนนั้นเราปรับเปลี่ยนนิสัยแล้วนะคะ เปลี่ยนทุกอย่าง แต่แฟนเหมือนแบบมันสะสม ตัวติดกันตลอด แล้วเค้าอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง เค้าเลยของห่างเราจนกว่าเราจะจบปี4 ตอนนี้เราอยู่ปี3 แล้วค่ะ แต่แฟนไม่เปลี่ยนรูปหน้าปกเฟส ในไลน์ ในไอจี ไม่ลบรูปภาพเรา ไม่เปลี่ยนรหัส เราก็ยังเจอกันนะคะ แต่นานเจอกัน ไม้เหมือนตอนที่อยู่ด้วยกัน เค้าบอกให้เราไปหาเค้าได้ตลอด คุยได้ แต่จะไม่คุยเหมือนเมื่อก่อน เพราะห่างกัน แต่เค้าจะไม่ยอมใจอ่อน กลับมาหาเราก่อนจบแน่ๆค่ะ เพราะเค้าเป็นคนหนักแน่นมาก เค้าบอกว่าระหว่างนี้เราจะทำเหมือนไม่รักกัน แต่พอเราจบอะไรทุกอย่างแล้วเราจะกลับมารักกันเหมือนเดิม เค้าบอกไม่ได้เลิก แต่แค่หยุดเวลาเท่านั้น เราอยากทราบว่าแบบนี้เค้ายังรักเราจริงๆ แล้วเค้าจะรอเราจริงๆมั้ยคะ เรารักเค้ามากๆเลยค่ะ เราอยากกลับมาแก้ไข้เร็วๆนี้เลยค่ะ พอไม่มีเค้าเราเหมือนไม่ทีความสุข เราใช้ชีวิตอยู่ในเมืองได้เพราะเค้า เรามาเรียนในเมืองคนเดียวค่ะ เราไม่ได้เสียใจนะคะที่เค้าขอห่า เราเข้าใจเพราะเค้าคงเหนื่อยมามาก แต่เราคิดถึงเค้าค่ะ คิดถึงทุกอย่างที่เป็นเค้าเลย พอคิดถึงเค้าก็ร้องไห้ เราทำไงดีคะ