คือเรามีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงค่ะเวลาเขามีเรื่องอะไรก็จะมาปรึกษาเราตลอดเราก็ให้คำปรึกษาตลอดแต่เวลาเรามีเรื่องที่อยากระบายกับเขาบ้างเขาก็เหมือนไม่ค่อยอยากจะคุยกับเรา ทำให้เราเฟลมากๆเขามีแฟนเวลาเขาทะเลาะกับแฟนเขาก็จะมาระบายให้เราฟังตลอดเราก็รับฟังเเต่สุดท้ายเขาก็กลับไปหากันตลอดเป็นแบบนี้มา3ปีแล้วค่ะที่เราบอกว่าเกียจเพราะเวลาเขาไม่พอใจอะไรหรือทะเลาะกับเพื่อนคนไหนมาเขาก็จะมาวีนใส่เราบางทีก็ทำเหมือนเราเป็นที่รองรับอารมณ์อยู่ตลอด ทำเหมือนเราไม่มีความรู้สึก อยากวีนก็วีนอยากด่าก็ด่า เขาชอบใช้นู้นใช้นี้เรา อีกอย่างเวลาเราไปเล่นกับเพื่อนคนอื่น แล้วเขาอยู่คนเดียวเขาก็จะโกธรเราจะไม่พูดกับเรา เราก็งงเหมือนกันค่ะแบบเอ้าเราผิดอะไร เวลาเขาไปเล่นกับคนอื่น เราก็เฉยๆนะคะเพราะเราว่ามันปกติที่จะมีไปเล่นกับเพื่อนคนอื่นบ้าง เวลาเราได้ดีกว่าเขาก็มักจะไม่พอใจแบบเราทำงานส่งครูเเล้วครูชมเขาได้ยินเขาก็จะไม่พอใจเราไม่พูดกับเรา เรารู้สึกอึดอัดมากๆ แบบสังคมในรร.เรามันเถื่อนๆอ่ะค่ะแบบชอบแซะมองหาก็มีเรื่อง เวลาเข้าหาเพื่อนที่ไม่เคยรู้จักแต่ละทีคือยากมากๆ เราเคยคิดว่าอยากหาเพื่อนใหม่คบเพื่อนคนใหม่ๆบ้างเราไม่อยากจมปักกับความรู้สึกแบบนี้อีกแล้ว บางทีเราก็อยากระเบิดออกมา มันไม่ไหวแล้วจริงๆเราต้องกลับมาร้องไห้ที่บ้านตลอดบางทีเราก็แอบร้องไห้ที่รร.บ่อยๆเราโคตรไม่มีความสุขเลย แต่เหมือนเวลาเขาโกธรอะไรเขาเราก็จะไม่มีเพื่อนคุยด้วยเลยค่ะ เหมือนทุกวันนี้เรามีเขาเป็นเพื่อนคนเดียว แบบเวลาเราทะเลาะกันเขาก็จะไปเข้าหาคนนั้นคนนี้เเละไม่ให้คนอื่นมายุ่งกับเรา เราไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราดีใจทุกๆครั้งที่เราอยู่บ้านรู้สึกสบายใจ พอไปรร.เท่านั้นแหละไม่มีความสุขเลย อยากจะเอาตัวเองออกไปจากสังคมและเพื่อนแบบนี้มากๆๆๆๆๆๆๆ ถ้ามีโอกาสเราอยากจะระเบิดใส่หน้ามันเลยค่ะ เกลียดนิสัยเพื่อนสนิท…