ก็เรื่องมีอยู่ว่าวันนั้นจัดกีฬาสีเเข่งบอลเเล้วเเฟนก็นั่งเชียร์บอนอยู่ข้างๆเเต่เเฟนเชียร์เเบบตะโกนดังมาก ไม่พักเลยเราเลยเป็นห่วงกลัวจะเเสบคอ เจ็บคอ เลยเดินไปหาเเละก็ถามว่าจะตะโกนอะไรขนาดนั้น เเค่พอควรก็ได้เเฟนเราก็บอกไม่ได้ตะโกนเลย เเฟนเห็นเราถือโออิชิอยู่เเฟนอยากกินเลยบอกให้เราไปซื้อให้ เเล้วก็เอาตังให้เรา เเล้วเเฟนก็บอกว่าไปๆไปซื้อเร็วๆ เราที่เเบบกำลังถามว่าเอากี่กล่อง เเล้วโดนไล่อะ พอเราไปซืเอกลับมาให้เเล้วเราก็เเบบกำลังเสียใจอยู่ที่โดนไล่เลยไม่ได้ตอบเเฟนว่าไม่เอาของตัวเองด้วยหรอ เราเดินรอบสนามซักพักก็เจอกับเเฟนที่อยู่ดลางสนามกำลังเชียร์กับเพื่นอยู่เเล้วมันตะ4โมงเเล้วเลยเดินไปบอกว่า ปะกลับ เเฟนก็บอกว่ากลับ4โมงกว่าๆ เราก็เลยบอกว่าเดินไปก็กว่าๆเเล้ว เเฟนก็ไล่เราไปนั่งที่อื่นก่อน เเบบไปๆไปนั้งตรงนั้นไป เเล้วพอเชียร์เสร็จกำลังกลับเราเห็นเเม่มารับพอดีเลยบอกเเฟนว่าเออไปรอพ่อที่เดิมนะ เราเห็นมีหญ้าติดหัวเเฟนอยู่เลยจะปัดให้ เเฟนก็ปัดมือเราเเล้วบอกว่าไปๆเเล้วก็เดินไปเลย เรารู้สึกเเบบ เสียใจมากๆอะเเต่เราก็ไม่อยากให้เเฟนรู้เพร่ะว่ากลัวเเหนคิดมากเรื่องเราอีก เขาเครียดเรื่องเรียนก็มากพอเเล้ว ก็เเออบน้ำตาไหลนะ....ถ้าเจองี้ตะรู้สึกกันไง
ควรรู้สึกไงดี....