เราไปข้างนอกมาตั้งเเต่เช้าเพราะต้องเดินทางไปงานศพญาติเเล้วกลับมาตอนเย็น
ตอนเเรกเเฟนก็เเชทหาบอกคิดถึง เเล้วก็คุยกันปกติ
เเต่พอถึงบ้านเเล้วโทรหาเเฟนเเฟนก็เล่นเกมอยู่ เราก็คุยกับเเฟนปกติ พอถึงเวลากินข้าวเเฟนเราก็บอกขอไปเอาข้าวมากินเเปปนะ (แฟนเป็นคนที่กินข้าวช้าม๊ากกกกกก) ด้วยความคิดถึงเราก็บอกแฟนรีบกินอยากนอนคุยด้วยเเล้ว เเฟนก็หงุดหงิดใส่เราเเล้วพูดว่า "ที่ให้รีบกินนี่คืออยากให้รีบไปตายใช่ไหม ทั้งที่รู้ถ้ารีบกินมันจะทำให้อาหารไม่ย่อย เดี๋ยวจะติดคอบ้าง หลอดอาหารอักเสบบ้าง เเล้วยังจะให้รีบกินเเล้วไปนอนคุยอีก กินเเล้วก็นอนอยากให้อ้วนเหมือนเธอใช่ไหม หรืออยากให้เป็นโรคเเล้วตายไวๆไง๊" เราได้ยินทำเอาน้ำตาซึมเลยทำไมเเฟนถึงคิดเเละพูดเเบบนั้น เรารู้สึกว่ามันเเรงมาก เเต่แฟนบอกเราว่าควรเป็นเเฟนมากกว่าที่ควรร้องเพราะเเฟนอยากให้ตาย เราเลยเงียบเเล้วก็ไม่พูดอะไรไปซักพักเเฟนก็หาว่าเบื่อกันเเล้วสินะ
เจอเเบบนี้เราควรทำยังไงคะ หรือมันเป็นเรื่องปกติ
เเฟนเป็นเเบบนี้ปกติไหม??
ตอนเเรกเเฟนก็เเชทหาบอกคิดถึง เเล้วก็คุยกันปกติ
เเต่พอถึงบ้านเเล้วโทรหาเเฟนเเฟนก็เล่นเกมอยู่ เราก็คุยกับเเฟนปกติ พอถึงเวลากินข้าวเเฟนเราก็บอกขอไปเอาข้าวมากินเเปปนะ (แฟนเป็นคนที่กินข้าวช้าม๊ากกกกกก) ด้วยความคิดถึงเราก็บอกแฟนรีบกินอยากนอนคุยด้วยเเล้ว เเฟนก็หงุดหงิดใส่เราเเล้วพูดว่า "ที่ให้รีบกินนี่คืออยากให้รีบไปตายใช่ไหม ทั้งที่รู้ถ้ารีบกินมันจะทำให้อาหารไม่ย่อย เดี๋ยวจะติดคอบ้าง หลอดอาหารอักเสบบ้าง เเล้วยังจะให้รีบกินเเล้วไปนอนคุยอีก กินเเล้วก็นอนอยากให้อ้วนเหมือนเธอใช่ไหม หรืออยากให้เป็นโรคเเล้วตายไวๆไง๊" เราได้ยินทำเอาน้ำตาซึมเลยทำไมเเฟนถึงคิดเเละพูดเเบบนั้น เรารู้สึกว่ามันเเรงมาก เเต่แฟนบอกเราว่าควรเป็นเเฟนมากกว่าที่ควรร้องเพราะเเฟนอยากให้ตาย เราเลยเงียบเเล้วก็ไม่พูดอะไรไปซักพักเเฟนก็หาว่าเบื่อกันเเล้วสินะ
เจอเเบบนี้เราควรทำยังไงคะ หรือมันเป็นเรื่องปกติ