ถ้าคุณเป็นสามีเรา คุณจะมีความรู้สึกอย่างไรคะ เราควรสารภาพไหม แต่เราทนทรมานกับตราบาปมากค่ะ
สวัสดีค่ะ เราชื่อ A นามสมมุตินะคะ (เราผ่านผู้ชายมา 3 คนถึงปัจจุบัน ,1พ่อของลูกคนแรก 2คนที่คบปัจจุบัน3 คนที่ข่มขืนนะคะ) เรา เคยแต่งงาน มีลูกด้วยกัน 1 คนกับ” สามีเก่า “พอดีเขาเจ้าชู้เราเลยเลิกตั้งแต่ลูกยังไม่ถึงขวบ ค่ะ สู้กัดฟันเลี้ยงลูกเองมา เกือนสองปี เจอผู้ชายคนที่เราคิดว่าจะฝากชีวิตไว้ได้ เราไม่ใช่คนเจ้าชู้นะคะ เราบอกเค้าตั้งแต่คบกันเรามีลูกแล้วนะ ถ้ารับลูกเราไม่ได้ เราขอไม่คบด้วยเพราะถ้าเลือกเราขอเลือกลูกเพราะเราตั้งใจมีเค้า เค้าไม่ผิดผิดที่เราและสามีเก่า ค่ะ สรุปโอเค เขาอึ้งไป 2 วันและติดต่อมา หาเราว่าเค้าขอดูแลเราและลูก สามีใหม่รักลูกเราเหมือนลูกแท้ๆค่ะ (ปัจจุบัน 28 เรา สามีใหม่ 46 ) อยู่กันไปพักเราแต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน 1 คน ค่ะ อยู่กันมา 3ปี ช่วงโควิดทำให้เราหาเงินยากเริ่มเป็นหนี้
วันนึงเราและสามี ช่วยกันรับจ้างทำงานอะไรก็ขาดทุน ขายอะไรก็ขาดทุนแต่เราก็ไม่เคยท้อ อดทนสู้กันมาตลอด คิดว่าสักวันเราต้องดีกว่าเดิม บอกกัน กอดคอกันร้องไห้ เป็นแบบนี้ และต่อมา สามีได้งานอีกที่ ใช้รถขับไปทำงาน ไกลไปกลับค่าใช้จ่าย เยอะ ส่วนเราเลี้ยงลูก ค่ะ สามีไม่มีเงินไปทำงาน เหลือติดตัวไม่มีสิบ เราไปยืมเงิน เพื่อนค่ะ ปกติเพื่อนก็ให้ยืมดีๆ เราไม่สนิทมากเท่าไหร่ แต่เรามองโลกในแง่ดี คือเราไม่ค่อยมีเพื่อนตั้งแต่เรียนจบ เราไม่เที่ยวไม่ ดื่ม ทำแต่งาน ช่วยสามีเวลา และเลี้ยงลูกค่ะ คือเป็นคนมีความรับผิดชอบสูง พอนานไปเรายอมรับเรารบกวนเค้าบ่อยนะคะ แต่เราใช้ตลอด ตรงตามกำหนด รอแฟนเงินออก พอวันนึง เพื่อนนัดให้เราไปเอาเงินที่บ้าน พอเราไปเอา ไม่เอ๊ะใจไม่มีใครอยู่มีญาติเพื่อน อยู่ ถามเพื่อนบอกฝากเค้าไว้ พอดีมากินข้าวนอกบ้าน เดี๋ยวกับ จะรอไหม เราเกรงใจเลย คุยแป๊ปนึงกะตีตัวกลับ เราบอกพอดีเราต้องกลับไปทำกับข้าว นั่งรอพักนึง คุยตามประสาคนรู้จักปกติ พอเราบอกพี่ขอตัวก่อนนะ พอดี รีบกลับเดียวสามีมาเราต้องกลับไปทำกับข้าว ทันใดนั้น ผู้ชายคนนั้น ดึงเรา เข้าไปในบ้าน ปิดประตู เอามือปิดปาก ลากเราไปข่มขืน คือเราตัวเล็กค่ะ เราก็ขัดขืน คือเราไม่มีอารมณ์ร่วม อวัยวะเพศเรา มีเลือด ออก เราพยายามหนี ขาเราพลิก จนสุดท้าย .... เราเสียตัวให้คนนั้น และเงินที่เค้านัดไปเอาเราก็ไม่ได้หยิบมา รีบขึ้นรถ เราได้แต่แช่งมันทุกวัน ให้มันตายไปซะ จะแจ้งความก็อายกลัวอับอาย และกลัวเป็นเรื่องราว ใหญ่โต กลัวคนอื่นไม่เชื่อ และทำให้ทุกคนผิดหวัง ทั้งพ่อแม่ ลูก สามี คือ เรารับตัวเองไม่ได้ ระหว่างทาง เรารีบกลับมาบ้านซื้อยาคุมฉุกเฉินกินทันที และ ไม่บอกใคร ขาที่พลิกสามีถามเป็นอะไร เราบอกเราล้ม เพราะอาย และ กลัวสามีจะเลิก และไม่เชื่อ กลัวลูกไม่มีพ่อ คือมันน่าอายมาก สามีขอมีอะไรด้วยเราปฏิเสธ เพราะเราเจ็บ จากการที่มีเลือดออก และ เรากลัวเอาโรคมาติดสามี เลยปฏิเสธ
เราได้คิวฉีดวัคซีน โควิด หลังโดนข่มขืน 2 อาทิตย์ ต่อมา 1 เดือน เราตั้งครรภ์ เราได้ตรวจเลือด พอผลปกติ เราเลย นอนกับสามีนานๆครั้ง เพราะเราปลอดภัย และท้อง เรานึกว่าเราท้องกับสามีก่อนหน้าที่จะโดนข่ทขืนเรานอนด้วยกันปกติ แต่เพราะเราโดนข่มขืนเราป้องกัน เลยไม่คิดอะไร แต่อาจจะใกล้ ช่วงไข่ตกพอดีค่ะ แต่สามีไม่ได้ป้องกัน ผ่านไปสามีเริ่มมีอนาคตมีงานดีๆทำ รักเราดูแลเราและลูกๆๆ ดีมาก พอเราคลอด ผลเลือดสามีบอกไม่ตรงกับเค้า เราอึ้ง มาก O+O=A งง มาก แต่สามีบอกไม่เป็นไร อาจได้จากปู่ย่าหรือตายาย คือมันเป็นไปไม่ได้ อยู่ เราก็เชื่อว่าเขาไม่โง่ ขนาดนั้น หน้าตาผิวพรรณ ไม่คล้าย เราคลอดเรานึกถึงไอ้คนที่ข่มขืนทันที (ทำกูทำไมแต่เด็กไม่ผิดได้แต่คิดเราทำกรรมเวรอะไรไว้นักแล้วเราจะสารภาพกับสามียังไงหาพ่อขอลูกได้ดีแล้วยังต้องเสียเค้าไปอีกหรือ) ซึ่งเรารู้ว่า ทางเราและสามี O ทั้งหมด วันที่มาหาหลาน แม่สามีบอกไม่เหมือนพ่อเลย แต่หน้าหวาน เหมือนแม่ ไม่เหมือน ลูกเราและสามี คนนั้นคล้ายพ่อ มาก เราได้แต่แอบร้องไห้ ปัจจุบัน น้องอายุเกือบ 5 เดือนแล้วค่ะ เราสับสน ร้องไห้ทุกวัน จะทำยังไงดี ส่วนไอ้คนที่ข่มขืนเรา ผ่านไปไม่นาน เราตามแช่งมันเวลานึกถึง ผ่านไป หลังลูกเราคลอด ไม่นาน มันขับรถกลับบ้านต่าง จังหวัด ชนต้นไม้ตาย หลับใน เราเห็นเพื่อนโพสต์ ในไลน์
ตอนนี้ เราทรมานมากใช้ชีวิตแบบแอบร้องไห้กอดลูกนับวันเด็กยิ่งหน้าตาไม่คล้ายสามี เราถึงไม่อยากตรวจ DNA และเค้ารักลูกด้วยความบริสุทธิ์ใจ เรามองน้ำตาไหล เวลาเค้าบอก คำว่าเขื่อใจเรา...!! เค้าพยายาม หาหมอดีๆ คลอดดี วันที่เราคลอดเขาเปลี่ยนผ้าอนามัยให้ อุ้มเราเข้าห้องน้ำ เฝ้าเรา มันทำให้เราเวลานึกถึงสัยที่เสียเขาไป เราทำใจไม่ได้ เราสงสารลูก ที่มีกับเค้า เราไม่ได้อยากโกหก แต่เค้าทำงานตอนนี้อนาคตเค้าเริ่มดี เวลาเค้าให้เงินเราใช้ เราเก็บ เราจดบัญชีบ้านเสมอ และเราทุเรศตัวเองมาก ที่ไม่รักดี โกหกทุกคน เราพยายามหาโอกาสบอกเค้าแต่เราไม่มีเวลาอยู่กัน 2 คนเลย เค้าจะมาหาลูกเสาร์ อาทิตย์ และทุกคนจะเต็มบ้าน เลยไม่มีเวลาโอกาสได้บอก เราเห็นทุกคนมีความสุข ยิ้มเราฝืนยิ้ม ให้ทุกคนปกติ แต่พออยูาคนเดียวเรากับโห่ร้องไห้ ที่นับวันภาพจะไม่มีเขามันจางไปแล้ว กลัวคำถามที่จะตอบลูก จะเก็บไว้ เราก็ทุกข์มาก เราร้องไห้ทุกวัน ระยะเวลาตั้งแต่ที่คลอด
เราและสามีไม่เคยนอกใจกันนะคะ ตั้งแต่อยู่กันสามีเราซื่อสัตย์ต่อกันตลอด เราตัวเล็กผิวขาว คุยเก่งเรายิ้มง่าย แต่เราจะไม่คุยเชิงชู้สาว นะคะ เราชอบเล่นกับเด็ก คือรักเด็ก และมองโลกในแง่ดี
เราควรทำไงดีค่ะ เราไม่ได้ตั้งใจจะโกหก แต่หาโอกาสบอกไม่ได้ซักที จะเก็บไว้ก็มีตราบาปทนต่อบาปไม่ไหวแล้ว เราทรมานมากค่ะ มันจุกในอกที่ไม่สามารถพูดกับใครได้เลย ยิ่งเห็นเขากำลังมีอยาคตที่ดี เขาใันอยากเปิดร้านให้เรา ตอนกลับบ้านนอก เรากลับมองตัวเองด้วยค่า ความฝันมันพังหมดแล้ว ด้วยบาปในใจที่มี เรายิ่งเหมือนตัวถ่วงเขา ที่เขาตั้งใจทำงานหาเงินซื้อนมให้ ซื้อของแพงๆ เตรีนมสร้างอนาคตให้ เรายิ่งละอาย ที่เราแย่ขนาดนี้ เราเคยบอกถ้าใครนอกใจต้องไปแต่ตัว วันนี้เรากลับขี้คลาดไม่กล้าเผชิญความจริง เราไม่ได้กลัวเสียสมบัติ สำหรับเรา ลำบากมามาก แต่เรากลัวเสียพ่อที่ดีของลูกไป เราเลยตั้งใจจะฝากลูกกับแม่และไปหางานทำเลี้ยงลูกเอง ค่ะ กลัววันที่เขารู้ความจริงไม่รับเลี้ยงเราและลูกแล้ว เราจะลำบากลูกตั้ง 3 คนเลย เราพยายามหาโอกาสบอกความจริงอยู่ค่ะ ขอแค่มีจังหวะได้อยู่กัน 2 คน ไม่มีคนอื่นรบกวน
เราเคยคุยกันเขาบอกเราวันนี้ลำบากกับใครก็อยากสบายกับคนนั้น เราหันน้ำตาไหล เลย เราโกหก เขาเรามีอนาคตใหม่ไม่ได้แล้ว เรามีตราบาปในใจ ทุกคนมีความฝันในครอบครัววันนี้เรากลับจมทุกข์
เราโดนข่มขืนแล้วท้องค่ะ
สวัสดีค่ะ เราชื่อ A นามสมมุตินะคะ (เราผ่านผู้ชายมา 3 คนถึงปัจจุบัน ,1พ่อของลูกคนแรก 2คนที่คบปัจจุบัน3 คนที่ข่มขืนนะคะ) เรา เคยแต่งงาน มีลูกด้วยกัน 1 คนกับ” สามีเก่า “พอดีเขาเจ้าชู้เราเลยเลิกตั้งแต่ลูกยังไม่ถึงขวบ ค่ะ สู้กัดฟันเลี้ยงลูกเองมา เกือนสองปี เจอผู้ชายคนที่เราคิดว่าจะฝากชีวิตไว้ได้ เราไม่ใช่คนเจ้าชู้นะคะ เราบอกเค้าตั้งแต่คบกันเรามีลูกแล้วนะ ถ้ารับลูกเราไม่ได้ เราขอไม่คบด้วยเพราะถ้าเลือกเราขอเลือกลูกเพราะเราตั้งใจมีเค้า เค้าไม่ผิดผิดที่เราและสามีเก่า ค่ะ สรุปโอเค เขาอึ้งไป 2 วันและติดต่อมา หาเราว่าเค้าขอดูแลเราและลูก สามีใหม่รักลูกเราเหมือนลูกแท้ๆค่ะ (ปัจจุบัน 28 เรา สามีใหม่ 46 ) อยู่กันไปพักเราแต่งงานกัน มีลูกด้วยกัน 1 คน ค่ะ อยู่กันมา 3ปี ช่วงโควิดทำให้เราหาเงินยากเริ่มเป็นหนี้
วันนึงเราและสามี ช่วยกันรับจ้างทำงานอะไรก็ขาดทุน ขายอะไรก็ขาดทุนแต่เราก็ไม่เคยท้อ อดทนสู้กันมาตลอด คิดว่าสักวันเราต้องดีกว่าเดิม บอกกัน กอดคอกันร้องไห้ เป็นแบบนี้ และต่อมา สามีได้งานอีกที่ ใช้รถขับไปทำงาน ไกลไปกลับค่าใช้จ่าย เยอะ ส่วนเราเลี้ยงลูก ค่ะ สามีไม่มีเงินไปทำงาน เหลือติดตัวไม่มีสิบ เราไปยืมเงิน เพื่อนค่ะ ปกติเพื่อนก็ให้ยืมดีๆ เราไม่สนิทมากเท่าไหร่ แต่เรามองโลกในแง่ดี คือเราไม่ค่อยมีเพื่อนตั้งแต่เรียนจบ เราไม่เที่ยวไม่ ดื่ม ทำแต่งาน ช่วยสามีเวลา และเลี้ยงลูกค่ะ คือเป็นคนมีความรับผิดชอบสูง พอนานไปเรายอมรับเรารบกวนเค้าบ่อยนะคะ แต่เราใช้ตลอด ตรงตามกำหนด รอแฟนเงินออก พอวันนึง เพื่อนนัดให้เราไปเอาเงินที่บ้าน พอเราไปเอา ไม่เอ๊ะใจไม่มีใครอยู่มีญาติเพื่อน อยู่ ถามเพื่อนบอกฝากเค้าไว้ พอดีมากินข้าวนอกบ้าน เดี๋ยวกับ จะรอไหม เราเกรงใจเลย คุยแป๊ปนึงกะตีตัวกลับ เราบอกพอดีเราต้องกลับไปทำกับข้าว นั่งรอพักนึง คุยตามประสาคนรู้จักปกติ พอเราบอกพี่ขอตัวก่อนนะ พอดี รีบกลับเดียวสามีมาเราต้องกลับไปทำกับข้าว ทันใดนั้น ผู้ชายคนนั้น ดึงเรา เข้าไปในบ้าน ปิดประตู เอามือปิดปาก ลากเราไปข่มขืน คือเราตัวเล็กค่ะ เราก็ขัดขืน คือเราไม่มีอารมณ์ร่วม อวัยวะเพศเรา มีเลือด ออก เราพยายามหนี ขาเราพลิก จนสุดท้าย .... เราเสียตัวให้คนนั้น และเงินที่เค้านัดไปเอาเราก็ไม่ได้หยิบมา รีบขึ้นรถ เราได้แต่แช่งมันทุกวัน ให้มันตายไปซะ จะแจ้งความก็อายกลัวอับอาย และกลัวเป็นเรื่องราว ใหญ่โต กลัวคนอื่นไม่เชื่อ และทำให้ทุกคนผิดหวัง ทั้งพ่อแม่ ลูก สามี คือ เรารับตัวเองไม่ได้ ระหว่างทาง เรารีบกลับมาบ้านซื้อยาคุมฉุกเฉินกินทันที และ ไม่บอกใคร ขาที่พลิกสามีถามเป็นอะไร เราบอกเราล้ม เพราะอาย และ กลัวสามีจะเลิก และไม่เชื่อ กลัวลูกไม่มีพ่อ คือมันน่าอายมาก สามีขอมีอะไรด้วยเราปฏิเสธ เพราะเราเจ็บ จากการที่มีเลือดออก และ เรากลัวเอาโรคมาติดสามี เลยปฏิเสธ
เราได้คิวฉีดวัคซีน โควิด หลังโดนข่มขืน 2 อาทิตย์ ต่อมา 1 เดือน เราตั้งครรภ์ เราได้ตรวจเลือด พอผลปกติ เราเลย นอนกับสามีนานๆครั้ง เพราะเราปลอดภัย และท้อง เรานึกว่าเราท้องกับสามีก่อนหน้าที่จะโดนข่ทขืนเรานอนด้วยกันปกติ แต่เพราะเราโดนข่มขืนเราป้องกัน เลยไม่คิดอะไร แต่อาจจะใกล้ ช่วงไข่ตกพอดีค่ะ แต่สามีไม่ได้ป้องกัน ผ่านไปสามีเริ่มมีอนาคตมีงานดีๆทำ รักเราดูแลเราและลูกๆๆ ดีมาก พอเราคลอด ผลเลือดสามีบอกไม่ตรงกับเค้า เราอึ้ง มาก O+O=A งง มาก แต่สามีบอกไม่เป็นไร อาจได้จากปู่ย่าหรือตายาย คือมันเป็นไปไม่ได้ อยู่ เราก็เชื่อว่าเขาไม่โง่ ขนาดนั้น หน้าตาผิวพรรณ ไม่คล้าย เราคลอดเรานึกถึงไอ้คนที่ข่มขืนทันที (ทำกูทำไมแต่เด็กไม่ผิดได้แต่คิดเราทำกรรมเวรอะไรไว้นักแล้วเราจะสารภาพกับสามียังไงหาพ่อขอลูกได้ดีแล้วยังต้องเสียเค้าไปอีกหรือ) ซึ่งเรารู้ว่า ทางเราและสามี O ทั้งหมด วันที่มาหาหลาน แม่สามีบอกไม่เหมือนพ่อเลย แต่หน้าหวาน เหมือนแม่ ไม่เหมือน ลูกเราและสามี คนนั้นคล้ายพ่อ มาก เราได้แต่แอบร้องไห้ ปัจจุบัน น้องอายุเกือบ 5 เดือนแล้วค่ะ เราสับสน ร้องไห้ทุกวัน จะทำยังไงดี ส่วนไอ้คนที่ข่มขืนเรา ผ่านไปไม่นาน เราตามแช่งมันเวลานึกถึง ผ่านไป หลังลูกเราคลอด ไม่นาน มันขับรถกลับบ้านต่าง จังหวัด ชนต้นไม้ตาย หลับใน เราเห็นเพื่อนโพสต์ ในไลน์
ตอนนี้ เราทรมานมากใช้ชีวิตแบบแอบร้องไห้กอดลูกนับวันเด็กยิ่งหน้าตาไม่คล้ายสามี เราถึงไม่อยากตรวจ DNA และเค้ารักลูกด้วยความบริสุทธิ์ใจ เรามองน้ำตาไหล เวลาเค้าบอก คำว่าเขื่อใจเรา...!! เค้าพยายาม หาหมอดีๆ คลอดดี วันที่เราคลอดเขาเปลี่ยนผ้าอนามัยให้ อุ้มเราเข้าห้องน้ำ เฝ้าเรา มันทำให้เราเวลานึกถึงสัยที่เสียเขาไป เราทำใจไม่ได้ เราสงสารลูก ที่มีกับเค้า เราไม่ได้อยากโกหก แต่เค้าทำงานตอนนี้อนาคตเค้าเริ่มดี เวลาเค้าให้เงินเราใช้ เราเก็บ เราจดบัญชีบ้านเสมอ และเราทุเรศตัวเองมาก ที่ไม่รักดี โกหกทุกคน เราพยายามหาโอกาสบอกเค้าแต่เราไม่มีเวลาอยู่กัน 2 คนเลย เค้าจะมาหาลูกเสาร์ อาทิตย์ และทุกคนจะเต็มบ้าน เลยไม่มีเวลาโอกาสได้บอก เราเห็นทุกคนมีความสุข ยิ้มเราฝืนยิ้ม ให้ทุกคนปกติ แต่พออยูาคนเดียวเรากับโห่ร้องไห้ ที่นับวันภาพจะไม่มีเขามันจางไปแล้ว กลัวคำถามที่จะตอบลูก จะเก็บไว้ เราก็ทุกข์มาก เราร้องไห้ทุกวัน ระยะเวลาตั้งแต่ที่คลอด
เราและสามีไม่เคยนอกใจกันนะคะ ตั้งแต่อยู่กันสามีเราซื่อสัตย์ต่อกันตลอด เราตัวเล็กผิวขาว คุยเก่งเรายิ้มง่าย แต่เราจะไม่คุยเชิงชู้สาว นะคะ เราชอบเล่นกับเด็ก คือรักเด็ก และมองโลกในแง่ดี
เราควรทำไงดีค่ะ เราไม่ได้ตั้งใจจะโกหก แต่หาโอกาสบอกไม่ได้ซักที จะเก็บไว้ก็มีตราบาปทนต่อบาปไม่ไหวแล้ว เราทรมานมากค่ะ มันจุกในอกที่ไม่สามารถพูดกับใครได้เลย ยิ่งเห็นเขากำลังมีอยาคตที่ดี เขาใันอยากเปิดร้านให้เรา ตอนกลับบ้านนอก เรากลับมองตัวเองด้วยค่า ความฝันมันพังหมดแล้ว ด้วยบาปในใจที่มี เรายิ่งเหมือนตัวถ่วงเขา ที่เขาตั้งใจทำงานหาเงินซื้อนมให้ ซื้อของแพงๆ เตรีนมสร้างอนาคตให้ เรายิ่งละอาย ที่เราแย่ขนาดนี้ เราเคยบอกถ้าใครนอกใจต้องไปแต่ตัว วันนี้เรากลับขี้คลาดไม่กล้าเผชิญความจริง เราไม่ได้กลัวเสียสมบัติ สำหรับเรา ลำบากมามาก แต่เรากลัวเสียพ่อที่ดีของลูกไป เราเลยตั้งใจจะฝากลูกกับแม่และไปหางานทำเลี้ยงลูกเอง ค่ะ กลัววันที่เขารู้ความจริงไม่รับเลี้ยงเราและลูกแล้ว เราจะลำบากลูกตั้ง 3 คนเลย เราพยายามหาโอกาสบอกความจริงอยู่ค่ะ ขอแค่มีจังหวะได้อยู่กัน 2 คน ไม่มีคนอื่นรบกวน
เราเคยคุยกันเขาบอกเราวันนี้ลำบากกับใครก็อยากสบายกับคนนั้น เราหันน้ำตาไหล เลย เราโกหก เขาเรามีอนาคตใหม่ไม่ได้แล้ว เรามีตราบาปในใจ ทุกคนมีความฝันในครอบครัววันนี้เรากลับจมทุกข์