เรา จบแค่ม.6 แต่พี่กับน้องเราจบป.ตรี พี่ทำงานบริษัท น้องช่วยแม่ขายของ  แม่เราเป็นแม่ค้า ขายกับข้าวขายดีอยู่ เราเตรียมของขายอยู่บ้านบ้างวันออกไปช่วยขาย เราก็รู้นะว่าน้องมันก็อยากทำงานบริษัท อยากได้สังคม แต่งานขายของมันทำสองคนไม่ได้ ตอนที่น้องเราเรียนมหาลัยอยู่หอ เราได้เรียนม.ราม ต้องทำงานไปด้วยขายไปด้วย (ตื่นตี4 ออกจากบ้าน7 โมง ถึงตลาดขายของ9โมง ขายของถึง2โมง ไปถึงตลาด4โมง กลับมาถึงบ้าน5-6 โมง ล้างของเตรียมของถึง3ทุ่ม )  สุดท้ายเราตัดใจเลิกเรียน พอน้องเรียนจบแม่อยากเลิกขายของแต่เลิกไม่ได้เพราะเค้าบอกว่าเราจบแค่ม.6 จะไปทำงานอะไรดีๆกับเค้าได้  ทุกครั้งที่บ้านเราทะเลาะทั้งพี่แม่น้องจะดูถูกเรา มองเราเป็นตัวถ่วง มองเราเป็นตัวฉุดรั้งไม่ให้แม่ได้นั่งนอนสบายๆ น้องไม่ได้ไปทำงานบริษัท  ทั้งที่เรา ไม่ได้ออกไปเที่ยว ไม่ได้กินเหล้า  ไม่ได้ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย    พอเราพูดประชดจะออกไปอยู่ตัวคนเดียวหางานทำ ก็หัวเราะเยาะเย้ยแบบสุด ๆ  ขู่ด้วยถ้าเราออกจากบ้านไปเมื่อไรจะส่งคนไปฆ่าเรา
 
เราไม่ไหวแล้วค่ะ  ปั่นทอนจิตใจมาก ใครพอจะรู้จักหอพักถูกๆเลี้ยงแมวได้ไหมคะ ทุกครั้งที่เราน้อยใจจะออกจากบ้านแต่ก็ทำไม่ได้เพราะห่วงแมว เราไม่อยากทิ้งแมว 

ถ้ามีน้องๆมาอ่าน ก็ตั้งใจเรียนเรียนให้จบนะ จะได้ไม่ลำบาก จริงๆ