คือเรามีเพื่อนคนนึงที่เขาเคยชอบเราตอนม.ต้น วันนึงเขาก็มาบอกชอบเราแต่เราก็รู้มานานแล้วว่าเขาชอบเราซึ่งตลอดที่ผ่านมาเราก็พยายามที่จะชอบเขาแล้วแต่มันก็เหมือนจะไม่มีทางเลยที่เราจะชอบเขาในสถานะแฟน เราปฏิเสธเขาในวันนั้นด้วนเหตุผลที่ว่า

"เราชอบแกแค่เพื่อนอ่ะ ขอโทษนะ"

มันเศร้าตรงที่เขาเป็นเพื่อนชายที่สนิทกับเราที่สุด

แล้วหลังจากนั้นเขาก็ไม่มาคุยกับเราอีกเลย เขาเมินหน้าเรานานมากจนเราถึงขั้นร้องไห้ที่เขาเมินข้อความเราเพื่อนในกลุ่มก็แซวประมาณว่า

"แกอาจจะชอบมันแต่แกไม่รู้ตัวรึเปล่า...ไม่งั้นแกคงไม่เสียใจขนาดนี้หรอก"

แล้วเราก็เก็บคำพูดนี้ของเพื่อนมาคิด แล้วมันก็อยู่ในหัวเราตลอด

'ถ้าเราตกลงที่จะคบกับเขามันจะดีกว่านี้รึเปล่า'

เราคิดแบบนี้ตลอดจนเครียดแล้วก็ร้องไห้แล้วพอมา

ม.ปลายเขาก็ดันย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับเราอีกคือเราอยู่ศิลป์คำนวณแล้วเขาก็อยู่ศิลป์ภาษาเลยถูกจับให้อยู่ห้องเดียวกันตลอด3ปีม.ปลาย เรายอมรับนะว่ามันค่อนข้างจะอึดอัดคือเราปฏิเสธเขาแล้วก็ดันมาอยู่ห้องเดียวกันโดยที่ไม่รู้ว่าเขาชอบหรือไม่ชอบเรามากน้อยแค่ไหนหลังจากนั้นเราก็พยายามเชื่อมความสัมพันธ์แบบในเชิงเพื่อนร่วมห้องหรือเพื่อนที่เจอหน้ากันแล้วชวนคุยชวนทักก็ได้แต่เหมือนมันจะยิ่งอึนกว่าเดิมอ่ะค่ะ

สุดท้ายแล้วตอนนี้เราอยู่ม.6เรารู้สึกว่าเรามองมันบ่อยขึ้นจนบางทีเราก็สงสัยว่าทำไมมันถึงเป็นผู้ชายคนแรกที่เรามักจะเห็นทุกครั้งแล้วทำไมเราต้องมองเขาตลอดจนเราคิดถึงคำพูดของเพื่อนตอนม.ต้นที่บอกว่า "แกอาจจะชอบมันแต่ไม่รู้ตัวรึเปล่า" เราคิดหนักจริงๆนะคิดจนไม่เป็นอันเรียนเพราะใจนึงเราก็รู้สึกว่าไม่หรอกมั้งแต่อีกใจก็บอกไม่แน่นะอาจจะใช่แล้วเราก็เดินเข้าไปเขาพร้อมกับถามว่า

"ขอลองคุยได้มั้ย"

ซึ่งเขาก็ตกใจแต่สุดท้ายก็บอกว่าได้แล้วเขาก็ถามประมาณว่าทำไมถึงอยากลองคุยกับเขา ซึ่งเราก็ตอบตามความจริงเลยว่า

"ไม่รู้เหมือนกันแค่รู้สึกว่าหลังๆเรามองแกบ่อยเลยอยากจะลองคุยเพื่อเมคชัวร์ตัวเองอ่ะ"

แล้วประเด็นคือพอเราลองคุยกับเขาแล้วก็คือรู้สึกเหมือนเดิมคือไม่มีอะไรเลยไม่ได้คิดอะไรเกินเลยไปกว่าคำว่าเพื่อนเลย เราก็เลยกลัวว่าจะทำยังไงดีคือเรารู้สึกแย่มากที่เป็นฝ่ายชวนเขาคุยแต่กลับไม่รู้สึกอะไรเลยแล้วตอนนี้คือเราเกลียดตัวเองมากๆไม่รู้จะทำยังไงดี แล้วเราก็ไม่รู้ว่าไอสิ่งที่เราเป็นอยู่หรือรู้สึกอยู่มันคืออะไร😭😭😭คือตลอดที่เรามองเขาคือเพราะเราคิดถึงเขาในฐานะอดีตเพื่อนสนิทหรือชอบเขาแต่ไม่ยอมรับ เราไม่รู้อะไรเลย(พวกคุณที่อ่านสามารถด่าความลังเลของเราได้นะคะเพราะมันน่าด่าจริงๆ)