ค่ะ เอาตั้งแต่เริ่มเลยนะ...
คือ วันนั้นเราก็ไปเรียนตามปกติ แล้วชวนเพื่อนไปนั่งโต๊ะที่โรงอาหาร แล้วก็เจอเพื่อนกลุ่มหนึ่ง หนึ่งในนั้น เพื่อนเราก็รู้จัก เราก็ดันไปเห็นเขาคนนึง เห็นครั้งแรกแล้วมันรู้สึกชอบ รู้สึกใจสั่นแปลกๆๆ เออเราก็บอกเพื่อนสนิทเราแหละนะ ว่า เออคนนั้นใครหรอ ได้เคยเห็น ถึงเพื่อนสนิทเราก็ถาม เพื่อนในกลุ่มนั้น ว่าเออเขาชื่ออะไร พอได้รู้ชื่อเขา เราก็บอกเพื่อนสนิทเราว่า ไม่รู้ทำไม ถึงรู้สึกใจสั่นแปลกๆๆ พอเจอเขา เราก็บอกต่ออีกว่า เราชอบเขาคนนั้น มันก็ทักไปขอเฟสเขาคนนั้นจากเพื่อนเขาให้....
มันก็เข้าช่วงปิดเทอมพอดี เราก็ไม่ได้เข้าไปดูเฟสเขา จนเปิดเทอม ได้เจอกันอีก วันนั้นที่โรงเรียนมีงานมอบเกียรติบัตรพอดี เราก็เข้าแถวรอรับเกียรติบัตร ดันไปเห็นเขานั่งอยู่ข้างหลังเรา แล้วเราก็กำลังจะถ่ายรูปกับเพื่อน เขาก็มอง มองแบบเหมือนสงสัย ถ้ากินได้ คือจะกินอะ เราก็ไม่อะไร เราก็พูดกับเพื่อนแหละว่า กูทำไรผิดปะวะ เห็นเขามองแบบนั้น ตั้งแต่วันนั้น ก็ค่อยเจอเขาทุกวันๆๆ จนวันหนึ่ง เราก็ถามเพื่อนแหละ ว่า เออเขาจะมีแฟนยัง ถึงเพื่อนเราก็ทักไปถาม เพื่อนเขาให้ เขาก็บอกว่า ยัง ยัง ไม่มี เราก็ไม่รู้หรอกนะ ว่ามีหรือป่าว เพื่อนเราก็บอกว่า บอกเขาไปเถอะว่าคิดยังไง อย่างน้อยเขาก็ได้รู้ ดีกว่าไม่บอกเลย เราก็ตัดสินใจว่าจะบอก วันนั้นเพื่อนเราก็ถามเพื่อนเขาตรงๆๆว่า เออเขามีแฟนยัง เพื่อนกูชอบ มันก็หันมายิ้ม เเล้วเดิน ทำไม่สนใจ พออีกสักแปปเพื่อนเขาก็เดินมาบอกว่า ยังๆๆ เขายังไม่มีแฟน แล้วเราก็เขิน ไม่รู้จะเขินยังไง แบบนั่งไม่ติด เพราะว่าเออยังมีหวัง ถึงเพื่อนเขาก็บอกให้@เฟสไป เราก็@ไป แต่เขาไม่รับ@ พอมาอีกวัน เพื่อนเราก็ถามอีกว่า ไหนว่าให้@ไป เห็นไม่รับ@ที ถึงเพื่อนเราก็ถามอีกว่า ถ้าจีบได้ก็ให้รับ@ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร สรุป เขาดันบล็อค🥺 บล็อคเฟสเราไปเลย ตอนนั้นก็คือแบบ เออไม่เป็นไร พอไปโรงเรียน เขาก็เดินผ่านหน้าเรา เขาก็มองแล้วทำเมิน ปัดผมใส่ พออีกวัน เราเรียนอยู่ เขาก็เดินผ่านหน้าห้องพอดี เขาก็โบกมือให้ แล้วยิ้ม เราก็แบบ งงตกลงจะเอายังไงกันแน่ ตอนเย็น เพื่อนมันก็บอกกับเขาว่า เออนี่ คนนี้แหละที่ชอบ มันก็ยิ้ม พออีกอาทิตย์ เขาบล็อคไอจี🥲 จนเราไม่หวังอะไรละ พอตอนไปโรงเรียน เขาก็เดินผ่านหน้าเราทุกวันๆๆ มีวันนึง เขาเดินมากับเพื่อน แล้วเพื่อนเขาเดินหน้าไปก่อน เขามาหยุดตรงหน้าเรา แล้วเขาหันมายิ้ม ยิ้มมุมปาก เขาก็พยายามแสดงตัวให้เห็นตลอดเวลา ไม่ว่าจะเดินไปไหนก็เห็นแต่เขา เราก็พยายามตัดใจ แต่พยายามเท่าไหร่ มันก็ทำไม่ได้ ยิ่งนานเข้า ก็ได้เห็นในอีกมุมที่ไม่เคยเห็นในตัวเขา เขาเป็นคนปุ๊กปิ๊กมากเลยอะ ถึงจะหยิ่งเกินไปหน่อย แต่รอยยิ้ม แววตา ของเขาทำให้เขาได้ใจเราไปแล้ว.... เราก็ยังบอกตัวเองว่า เรายังมีหวัง ตราบใดที่เขายังไม่เปิดตัว เขาเปิดตัว เราก็จะไม่เสียใจ จะยินดีด้วย ขอแค่ได้มองเขาจากตรงนี้ก็พอ
หลังๆๆเราก็เหมือนแบบ หลบ ไม่อยากเจอเขา แต่เขาเป็นฝ่ายมาทำให้เราเจอ เดินไปซื้อข้าว เขาก็เดินมานั่งตรงนั้น แล้วบางที เขาก็มองเราตอนเผลอ พอเราหันไปมอง ก็ทำเป็นมองอย่างอื่น เวลาเขาเดินอยู่คนเดียว เขาก็ยิ้มให้
ตอนนี้สับสนไปหมด ว่าเขาคิดยังไง เขาจะรู้สึกเหมือนที่เรารู้สึกป่าว เรากลัวว่า เขาแค่อยากจะมาปั่นให้เรารู้สึกไปก็แค่นั้น
😥
♡
เขาคิดยังไงกับเรากันแน่😥💗
คือ วันนั้นเราก็ไปเรียนตามปกติ แล้วชวนเพื่อนไปนั่งโต๊ะที่โรงอาหาร แล้วก็เจอเพื่อนกลุ่มหนึ่ง หนึ่งในนั้น เพื่อนเราก็รู้จัก เราก็ดันไปเห็นเขาคนนึง เห็นครั้งแรกแล้วมันรู้สึกชอบ รู้สึกใจสั่นแปลกๆๆ เออเราก็บอกเพื่อนสนิทเราแหละนะ ว่า เออคนนั้นใครหรอ ได้เคยเห็น ถึงเพื่อนสนิทเราก็ถาม เพื่อนในกลุ่มนั้น ว่าเออเขาชื่ออะไร พอได้รู้ชื่อเขา เราก็บอกเพื่อนสนิทเราว่า ไม่รู้ทำไม ถึงรู้สึกใจสั่นแปลกๆๆ พอเจอเขา เราก็บอกต่ออีกว่า เราชอบเขาคนนั้น มันก็ทักไปขอเฟสเขาคนนั้นจากเพื่อนเขาให้....
มันก็เข้าช่วงปิดเทอมพอดี เราก็ไม่ได้เข้าไปดูเฟสเขา จนเปิดเทอม ได้เจอกันอีก วันนั้นที่โรงเรียนมีงานมอบเกียรติบัตรพอดี เราก็เข้าแถวรอรับเกียรติบัตร ดันไปเห็นเขานั่งอยู่ข้างหลังเรา แล้วเราก็กำลังจะถ่ายรูปกับเพื่อน เขาก็มอง มองแบบเหมือนสงสัย ถ้ากินได้ คือจะกินอะ เราก็ไม่อะไร เราก็พูดกับเพื่อนแหละว่า กูทำไรผิดปะวะ เห็นเขามองแบบนั้น ตั้งแต่วันนั้น ก็ค่อยเจอเขาทุกวันๆๆ จนวันหนึ่ง เราก็ถามเพื่อนแหละ ว่า เออเขาจะมีแฟนยัง ถึงเพื่อนเราก็ทักไปถาม เพื่อนเขาให้ เขาก็บอกว่า ยัง ยัง ไม่มี เราก็ไม่รู้หรอกนะ ว่ามีหรือป่าว เพื่อนเราก็บอกว่า บอกเขาไปเถอะว่าคิดยังไง อย่างน้อยเขาก็ได้รู้ ดีกว่าไม่บอกเลย เราก็ตัดสินใจว่าจะบอก วันนั้นเพื่อนเราก็ถามเพื่อนเขาตรงๆๆว่า เออเขามีแฟนยัง เพื่อนกูชอบ มันก็หันมายิ้ม เเล้วเดิน ทำไม่สนใจ พออีกสักแปปเพื่อนเขาก็เดินมาบอกว่า ยังๆๆ เขายังไม่มีแฟน แล้วเราก็เขิน ไม่รู้จะเขินยังไง แบบนั่งไม่ติด เพราะว่าเออยังมีหวัง ถึงเพื่อนเขาก็บอกให้@เฟสไป เราก็@ไป แต่เขาไม่รับ@ พอมาอีกวัน เพื่อนเราก็ถามอีกว่า ไหนว่าให้@ไป เห็นไม่รับ@ที ถึงเพื่อนเราก็ถามอีกว่า ถ้าจีบได้ก็ให้รับ@ ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร สรุป เขาดันบล็อค🥺 บล็อคเฟสเราไปเลย ตอนนั้นก็คือแบบ เออไม่เป็นไร พอไปโรงเรียน เขาก็เดินผ่านหน้าเรา เขาก็มองแล้วทำเมิน ปัดผมใส่ พออีกวัน เราเรียนอยู่ เขาก็เดินผ่านหน้าห้องพอดี เขาก็โบกมือให้ แล้วยิ้ม เราก็แบบ งงตกลงจะเอายังไงกันแน่ ตอนเย็น เพื่อนมันก็บอกกับเขาว่า เออนี่ คนนี้แหละที่ชอบ มันก็ยิ้ม พออีกอาทิตย์ เขาบล็อคไอจี🥲 จนเราไม่หวังอะไรละ พอตอนไปโรงเรียน เขาก็เดินผ่านหน้าเราทุกวันๆๆ มีวันนึง เขาเดินมากับเพื่อน แล้วเพื่อนเขาเดินหน้าไปก่อน เขามาหยุดตรงหน้าเรา แล้วเขาหันมายิ้ม ยิ้มมุมปาก เขาก็พยายามแสดงตัวให้เห็นตลอดเวลา ไม่ว่าจะเดินไปไหนก็เห็นแต่เขา เราก็พยายามตัดใจ แต่พยายามเท่าไหร่ มันก็ทำไม่ได้ ยิ่งนานเข้า ก็ได้เห็นในอีกมุมที่ไม่เคยเห็นในตัวเขา เขาเป็นคนปุ๊กปิ๊กมากเลยอะ ถึงจะหยิ่งเกินไปหน่อย แต่รอยยิ้ม แววตา ของเขาทำให้เขาได้ใจเราไปแล้ว.... เราก็ยังบอกตัวเองว่า เรายังมีหวัง ตราบใดที่เขายังไม่เปิดตัว เขาเปิดตัว เราก็จะไม่เสียใจ จะยินดีด้วย ขอแค่ได้มองเขาจากตรงนี้ก็พอ
หลังๆๆเราก็เหมือนแบบ หลบ ไม่อยากเจอเขา แต่เขาเป็นฝ่ายมาทำให้เราเจอ เดินไปซื้อข้าว เขาก็เดินมานั่งตรงนั้น แล้วบางที เขาก็มองเราตอนเผลอ พอเราหันไปมอง ก็ทำเป็นมองอย่างอื่น เวลาเขาเดินอยู่คนเดียว เขาก็ยิ้มให้
ตอนนี้สับสนไปหมด ว่าเขาคิดยังไง เขาจะรู้สึกเหมือนที่เรารู้สึกป่าว เรากลัวว่า เขาแค่อยากจะมาปั่นให้เรารู้สึกไปก็แค่นั้น
😥
♡