พ่อเเม่เราแยกทางกันตั้งเเต่ยังจำความไม่ได้ค่ะ ตอนนี้อาศัยอยู่กับแม่มีติดต่อพ่อบ้างแต่ก็นานๆทีเพราะโทรไปไม่ค่อยรับ พ่อมีงานทำมีรถใช้มีชีวิตที่ดี แต่เวลาขออะไรพ่อก็จะบอกให้ไปขอแม่ก่อน ซึ่งก็ไม่ได้เหมือนเดิม เวลาแม่เราอารมณ์เสียคือมันรุนแรงมากค่ะ แม่จะเอาเรื่องพ่อมาพูดแล้วด่าเราตลอด แม่กดดันเรื่องการเรียนถ้าเกรดออกมาไม่ดีคือไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น เรากลัวโดนแม่ไล่ออกจากบ้านค่ะ คนอื่นอาจจะพูดว่า "ที่เขาทำเพราะรักหรือไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูกหรอก" มันจริงสำหรับบางคนค่ะ แต่สำหรับเราไม่ใช่เลย แม่บังคับทุกอย่าง ด่าเรารุนเเรงเกือบทุกวันเลยก็ว่าได้ เเต่ยังโชคีที่มียายแล้วยายเข้าใจ การกระทำของแม่คือแบบเเม่อยากให่เราเกิดขึ้นมาจริงๆหรอคะ เรารู้ว่าแม่ก็เหนื่อยแต่เราก็เหนื่อยเหมือนกัน แม่ชอบถามว่าไปอยู่กับพ่อมั้ย เราก็ตอบว่าไม่เพราะเราไม่ค่อยได้คุยกับพ่อ แม่เรามีแฟนใหม่แล้ว เวลาแม่จะไปกินข้าวข้างนอกก็ไปกับเขา2 คนไปเที่ยวไปไหนก็ไปกัน2 คน เรามีลุงซึ่งเป็นพี่ของแม่เรา เรารักลุงมากเหมือนกัน ตอนที่เราโดนแม่ด่าทุกครั้งยายกับลุงเราจะเป็นคนที่มาปลอบเราเสมอ สำหรับเด็กอายุ14 เจออะไรแบบนี้คือหนักมากค่ะ😭😭😭