คือที่บ้านผมค่อยข้างจนครับพ่อเเม่เลยส่งมาบวชเเล้วก็ตอนนี้ผมบวชมา4ปีเเล้วครับ เเล้วก่อนจะถึง4ปีผมลำบากมากครับต้องทนอะไรหลายอย่างมาก555 ต้อง1ปีเเรกๆก็ไม่เป็นไรหรอกครับ ก็เเค่อดๆเพราะข้าวเช้าไม่ได้กินเพราะ วัดนี้เขาไม่บินทาบาตร กินได้เเค่ข้าวเที่ยง เเล้วต้องหากินเองด้วยครับนอกจากวั พระเเต่วันพระกับข้าวก็น้อยครับเอาจริงๆ
กินกันไม่พอเณรประมาณ18คน ปิ่นโต3-4อันเองครับ เเต่เเค่นี้ผมอยุ่ได้ครับเพื่อไม่ต้องให้พ่อเเม่ลำบากส่งผมเรียน พอได้เเค่2ปีเท่านั้นเเหละ เจ้าอาวาสก็เอาผมไปอยุ่ด้วยครับ อยุ่ได้ประมาณ5-6เดือนครับ เจ้าอาวาสก็เเทงผมก็จากข้างหลังตอนผมนอนอยุ่ ตอนนั้นผมเจ็บใจมากครับเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเขากดผมไว้ เเล้วหลังจากนั้นเขาก็ทำต่อไปประมาน5-6ครั้ง ผมจะขัดขืนเเต่ก็สู้เเรงเขาไม่ได้ เเล้วผมก็เลยย้ายมากุฏิ อื่นครับเเต่เเก่ก็เหมือนจะเข้าใจผมเลยไม่ให้ผมย้ายกลับไป เเต่เรื่องนี้ผมไม่ได้บอกกลับครอบครัวนะครับผมอายพวกเขามากถ้าบอกไป เเล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเเล้วผมก็อยุ่มาได้อีก2ปี ตอนนี้ผมก็ทนต่อไม่ไหวเเล้วครับ ผมพควรบอกพ่อเเม่ว่ายังไงดีครับ (ตอนนี้พ่อเเม่ผมก็ไม่ลำบากเหมือนเเต่ก่อนเเล้ว)
ผมอยากสึกเเต่เเม่ไม่ให้สึกควรจะทำยังไงดีครับ?
กินกันไม่พอเณรประมาณ18คน ปิ่นโต3-4อันเองครับ เเต่เเค่นี้ผมอยุ่ได้ครับเพื่อไม่ต้องให้พ่อเเม่ลำบากส่งผมเรียน พอได้เเค่2ปีเท่านั้นเเหละ เจ้าอาวาสก็เอาผมไปอยุ่ด้วยครับ อยุ่ได้ประมาณ5-6เดือนครับ เจ้าอาวาสก็เเทงผมก็จากข้างหลังตอนผมนอนอยุ่ ตอนนั้นผมเจ็บใจมากครับเเต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะเขากดผมไว้ เเล้วหลังจากนั้นเขาก็ทำต่อไปประมาน5-6ครั้ง ผมจะขัดขืนเเต่ก็สู้เเรงเขาไม่ได้ เเล้วผมก็เลยย้ายมากุฏิ อื่นครับเเต่เเก่ก็เหมือนจะเข้าใจผมเลยไม่ให้ผมย้ายกลับไป เเต่เรื่องนี้ผมไม่ได้บอกกลับครอบครัวนะครับผมอายพวกเขามากถ้าบอกไป เเล้วหลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเเล้วผมก็อยุ่มาได้อีก2ปี ตอนนี้ผมก็ทนต่อไม่ไหวเเล้วครับ ผมพควรบอกพ่อเเม่ว่ายังไงดีครับ (ตอนนี้พ่อเเม่ผมก็ไม่ลำบากเหมือนเเต่ก่อนเเล้ว)