สวัสดีครับ ปีนี้ผมก็อายุย่างจะเข้า 30 แล้ว ต้องบอกก่อนนะครับผมกับแฟนคบกันมาตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทลัย ต่างคนก็ต่างช่วยเหลือกันมาตลอด เวลาทานข้าวก็ช่วยเหลือผมมออกให้บ้าง เขาก็ออกให้บ้างเป็นบางครั้ง ส่วนเรื่องการทำงาน ผมก็ฝากเขาเข้าทำงานตั้งแต่สมัยเรียนจบ จนกระทั่งผมได้ไปทำงานรัฐวิสาหกิจแห่งหนึ่ง เวลามีเปิดสอบผมก็ช่วยติวช่วยสอนจนได้ทำงาน เผอิญผมสอบติดได้เป็นข้าราชการโดนทางบ้านกดดันก็เลยยอมทิ้งงานรัฐวิสาหกิจมารับราชการ เป็นข้าราชการตัวน้อยๆ ในส่วนกลางพร้อมกันเงินเดือนและค่าครองชีพที่สูงขึ้น ก่อนจะมาทางบ้านเขาก็กดดันให้ผมแต่งงานตอนนั้นผมยังไม่พร้อมด้วยภาระทางบ้าน และตัวผมเองด้วย จนสุดท้ายก็เลยได้แต่งงานก่อนมารับราชการ เพื่อให้ทางเขาสบายใจ พอผมมาทำงานที่ส่วนกลางได้เกือบ 2 ปีค่าใช้จ่ายผมก็เริ่มเพิ่มขึ้น จากคนไม่มีหนี้เก็ริ่มมีหนี้สิน พฤติกรรมของแฟนก็เปลี่ยนไปจากที่ต้องคุยกันทุกวันเริ่มไม่โทร เริ่มมีการรำคานกันบ้าง แหย่เล่นก็ไม่สบอารมณ์ ชอบมาหาเรื่องให้ทะเลาะกัน เวลานานๆเจอกันจะชวนไปเที่ยวก็ไม่ยอมไป อยู่ด้วยกันก็คือต่างคนต่างอยู่ ผมรู้สึกว่าไม่ไหวแล้วเลยถามไปว่า "ถ้าอยู่ด้วยกันไม่สบายใจก็บอก" เหมือนเขารอคำถามจากผมเขาก็เลยอ้างว่าผมนั้นไม่ชอบครอบครัวเขา ไม่ให้เกียรติครอบครัวเขา ซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงคิดอย่างนั้น เวลาผมไปหาผมก็มีของติดไม้ติดมือไปตลอด เวลามีงานเทศกาลผมก็ไปช่วยเหลือไปร่วมกิจกรรมกับทางบ้าน สุดท้ายก็เลยเลิกกันเหตุเพราะ "ความเห็นไม่ตรงกัน" เหมือนเรื่องจะจบกันด้วยดีโดยต่างฝ่ายต่างเข้าใจเหตุผล แต่..............

จากการเลิกกันไปได้ประมาณ 2 อาทิตย์ ผมก็เสียใจอยู่หลายวัน จนเริ่มชินตอนที่กำลังนอนดูหนังก็มีสายปริศนาโทรมาซึ่งคนที่โทรมาเป็นผู้หญิงคนหนึ่งโทรมาเรื่องของแฟนผมซึ่งจากการคุยกันสรุปสาระสำคัญได้คือ แฟนผมไปแย่งสามีเขา (ไม่ได้จดทะเบียน)  ซึ่งสามีเขาก็มีลูกติดอยู่แล้วด้วย 2 คน ฝั่งผู้ชายทำการไล่เมียออกจากบ้านเพื่อให้แฟนผมมาอยู่แทน ซึ่งทั้ง 2 คน นั้นแอบคุยกันมาพักใหญ่ๆแล้ว ฝั่งผู้ชายอายุ 40 + ทำงานรัฐวิสาหกิจเหมือนกัน ครอบครัวค่อนข้างมีฐานนิดนึง โดยผมก็ไม่ได้ฝั่งความฝ่ายเดียวเลยลองไปสอบถามจากพี่หลายๆคน ที่ทำงานเก่าผมสรุปว่าเป็นเรื่องจริงคนอื่นเขารู้แต่ไม่มีใครกล้าบอกผม ผมจึงโง่อยู่ตั้งนาน ตัวผมนั้นทั้งผิดหวัง ทั้งโกรธ เจ็บใจมาก ...............

หลังจากที่ผมเจ็บใจอยู่หลายวันผมก็ยังได้รู้อีกว่าแฟนเก่าผมไปพูดให้ร้ายไม่ในทางไม่ดีว่าผมไปมีคนอื่นบ้าง รับครอบครัวเขาไม่ได้บ้าง จนผมกลายเป็นตัวร้ายเฉย ซึ่งผมก็เลยทักไปคุยว่าเลิกกันไปแล้วก็อย่าเอาผมไปพูดจาในเชิงไม่ดีกับที่ทำงานเก่าผม มันก็บล๊อคผมแล้ว แต่ก็ยังดีพวกพี่ๆที่ทำงานบางคนเขารู้ว่าผมเป็นคนยังไงเลยไม่เชื่อข่าวพวกนี้ ผมก็เลยปล่อยไปช่างมันเลิกกันตอนนี้ดีกว่าเลิกกันตอนแก่กว่า

ครอบครัวผมได้ ผมและทางบ้านก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรฐานะปานกลาง พ่อกับแม่ผมท่านก็เป็นคนทันสมัยไม่กี้เจ้าการ หน้าตาผมก็คิดว่าไม่ได้ขี้เหร่เกินไป (555)

สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณทุกคนที่เขามารับฟังนะครับ แล้วก็ขอเป็นกำลังใจให้คนที่เพิ่งเลิกกับแฟนนะครับ เรายังมีครอบครัว มีเพื่อนฝูง พี่น้องที่เข้าใจเรารับฟังปัญหาเรา และเป็นกำลังใจให้เราโดนไม่ว่าเราจะเป็นยังไง (สู้ๆ)